Hamelen.....

Op de heenweg naar de Schiedersee, zag ik dat we redelijk in de buurt van Hameln zitten (ongeveer 45 km). Ik had toevallig pas, in één van die camperblaadjes, gezien dat Hameln best een leuk plaatsje is om te bekijken. Mede door het sprookjesverhaal, wil ik daar best wel eens een kijkje nemen. We besluiten om daar vandaag een kijkje te gaan nemen. Ik heb Nigila daarom het verhaal van de rattenvanger van Hamelen vertelt. Ik ben benieuwd hoe het daar is, ik heb er wel zin in. Helaas hebben we dat camperblaadje natuurlijk niet bij ons en hebben we hier ook geen internet om ons van te voren even te oriënteren. Nigila maakte ons vannacht ruw wakker. Ze weet nog niet hoe ze het toilet open en dicht kan doen, dus riep ze dat ze moest plassen en of wij haar even wilden komen helpen :). Ik heb het echt super naar mijn zin hier in de camper, maar wat zal ik ook weer lekker slapen in de stilte van mijn eigen bedje :). Vannacht heeft het ook heel veel geregend. Soms werd je er wakker van, maar het was ook wel weer zo dat je er na een korte tijd gewoon weer van in slaap viel. Het ochtend ritueel is feitelijk elke dag hetzelfde, Timo zorgt voor de warme broodjes, Nigila dekt de tafel op haar manier en ik zorg voor koffie, thee en de rest van de tafel. Na het eten gaan we op ons gemak douchen en beginnen we met de rest van de dag. Nigila gooide vanmorgen een kop warme chocolade om (neeeeee, ik was inderdaad niet echt blij……, boven op het tafelkleed, de banken, mij en mijn cameratas stond onder de tafel, al met al niet iets om vrolijk van te worden. ) Ik vertelde Timo later hoe het precies gegaan was en ik eindigde het verhaal met:”Ja en toen had je de poppen aan het dansen.” Nigila verbolgen:”Waar dan mamma? Waar dansten die poppen dan? Ik heb geen poppen zien dansen hoor mamma! Welke poppen bedoel je dan? Ja, en dan moet je toch weer glimlachen, of je wilt of niet en hoe vreselijk je ook baalt dat al je goede spullen onder de chocolademelk zitten. We vertrokken rond 11:00 uur naar Hameln. Ik genoot, zoals al meerdere dagen, van die heuvels getooid in hun herfsttooi. Wat kan de natuur toch mooi zijn, alleen willen we het niet altijd zien. Ik heb echt genoten van de reis naar Hameln. De vakwerkhuizen in allerlei maten en vormen en de heuvels en dalen, heerlijk. Op een gegeven moment reden we Hämelschenburg in, waar een heus slot bleek te staan. We hebben de camper geparkeerd en zijn even naar het Hämelschenburgschloss gelopen. Het was gesloten, dus maar even in de omgeving rond gekeken. Het was de moeite waard. Zelfs als Hameln tegen zou vallen, had ik al mooie dingen genoeg gezien :). We stapten in, reden verder. In Hameln vonden we weer een heuse camperplaats, waar de camper hebben neergezet en het oude centrum van Hameln in zijn gelopen. Wat een leuke stad was dit. Echt vol met oude gebouwen. Het ene nog ouder dan het andere. In verband met de tijd zijn we gelijk op zoek gegaan naar wat eetbaars. Dit vonden we in een worstenbar. Een winkeltje waar je brood met worst kon kopen, maar met vanalles en nog wat, frites, gebraden kip, allerlei soorten broodjes met kaas, worst enz. Er was een slager, een bakker en iets wat warme beenworst en dat soort dingen maakte. We kochten wat flesjes sinas erbij en we waren net 8,00 euro kwijt voor drie broodjes met worst en twee flesjes halve liters Sinas. Ik was echt verbaasd en dat midden in een toeristenstadje. De straten in de Hameln lagen in heel de stad haast open, dat was een beetje jammer, maar het is echt een hele leuke stad en als je in de buurt bent, zeker de moeite van het bekijken waard. Na drie uur zijn we terug naar de camper gelopen en hebben we op de terugweg bij de Mac gegeten. Terug op de camperplaats had onze camper buurman zijn tafeltje neergezet om onze plaats te bewaren. Lief hè. We hadden wel gevraagd of hij op onze fietsen wilde letten als hij ter plaatse bleef, maar hij heeft zelfs voor ons plekkie gezorgd. We konden de camper dus weer zo parkeren. Even een beetje opgeruimd, zodat we morgen niet al teveel meer moeten regelen voor het vertrek. Bij terugkomst heeft Nigila nog heel kort gefietst en zijn we toen televisie gaan kijken. Op tijd weer naar bed voor de langere rit morgen in de richting van het ons bekende Nederland. Ik weet zeker dat ik zeker van het begin van de rit, zeker nog van die heerlijke omgeving ga genieten. Wat er ook gebeurd, dat gaat niemand mij meer afpakken :).