Back again

. Kimberley Scharp is jarig, de kaart zal (weer) niet op tijd zijn, maar we denken er wel aan, dus dat gaat goed komen hoor. (Ja een week vol verjaardagen, want de 16de zijn we Anneke nog vergeten te feliciteren, die ook jarig was van de week. We hebben dus een hoop in te Om 07:00 uur maakt Timo mij wakker. We gaan vandaag naar huis, dus we moeten er vroeg uit (gaaaap, nu al?? Gaaaaap). Ja, nu al. Dus maar opgestaan en met het ritme van de dag begonnen. Nigila dacht er hetzelfde over als ik. Die ging naar de wc, pappa haalde gelijk haar dekbed, matras weg. Nigila ging weer terug naar haar kale bed en ging weer liggen. Die vertelde ook dat ze nog helemaal geen zin had om op te staan. Dus maar even met haar geknuffeld en op de rustige wijze wakker laten worden. Gelukkig werkte dit. Even wat gegeten en de taken verdeeld. Nadat de camper rijklaar was, de fietsen gedemonteerd waren en achterin de camper lagen konden we weg. Nog snel even het vuilwater en de wc geloosd voordat we af gingen rekenen. Het was goed dat we dit gedaan hadden, want de receptie bleek nog helemaal niet open te zijn. Dus maar even geduldig gewacht tot 09:00 uur. Afgerekend en we hadden afgesproken dat we via de kust naar Calais zouden rijden en pas vandaar pas Nuvi aan zetten om naar huis te rijden. Via de D 940 volgden wij de tocht naar Calais. We genoten van mooie kust aanzichten, mooie baaien en veel veel campers. We hebben ons ook al lopen verbazen op parkeerplaatsen waar eens campers mogen staan en er vaak dan ook gelijk tientallen staan, je ziet er tientallen en echt geen één is hetzelfde. Ze zijn in alle kleuren en maten en van nieuw tot oud, maar nooit staan er een paar dezelfde bij. Op nog geen 40 kilometer afstand van de camping kwamen we een heel mooi natuurgebied tegen en een pretpark. Dus dat zijn nog wel leuke dingen om te doen als we nog eens op Champ Neuf terecht komen. Bij één van de laatste plaatsen voor Calais zetten we de camper op klein plekje in de berm neer. Nog even genieten van het zicht op de zee en de duinen. Nog even genieten van het vakantie gevoel. Na het eten zijn we binnen tien minuten bij Calais en zetten we Nuvi aan. Wat ons feitelijk blij verrast is dat deze zegt dat we rond 15:08 uur thuis zullen zijn (het was nu rond 12:30 uur, dus nog maar ruim twee uurtjes rijden. Om 13:10 uur rijden we de grens met België over. Ondertussen schijnt het zonnetje heerlijk in de camper. Gelukkig heb ik mezelf en Nigila een trui aangedaan, dus we zweten behoorlijk. Volgens mij krijgen wij nu de zon die we gewend zijn. We hebben met alle tegenslagen en regen gelukkig toch nog wel genoten hoor. We laten ons niet 1,2,3 klein krijgen. We rijden 14:45 uur de grens met Nederland bij Kapellebrug over en om 15:00 uur zijn we thuis. Eerst maar even een T-shirt met korte mouwen aantrekken en beginnen met het uitruimen van de camper beginnen. Gelijk alle spullen op hun plek in de kast zetten. Om 17:00 uur stoppen we er mee. We zijn echter bijna klaar. Alleen de douchekastjes moeten nog even bekeken worden en de kast met de jassen, voor de rest is klaar. Oké de laatste kist staat in de kamer maar moet nog leeggeruimd worden en ja, de was daar moeten we nog aan beginnen. Morgen wil ik de camper van binnen even goed schoonmaken. Je houdt het tijdens de reis wel zoveel mogelijk bij, maar de matten voorin helpt een kruimeldief toch weinig. Verder heeft het gewoon een echt schoonmaakdoekje nodig voordat hij weer opgeborgen wordt voor de volgende reis. Timo wil nog verschillende dingen verhelpen (zoals het fietsenrek o.a.). We hebben een geslaagde vakantie gehad, waar we toch nog veel geleerd hebben. We moeten van te voren bekijken wat we willen doen en we willen niet meer op één dag van die grote afstanden afleggen. De afstanden van de ene camping naar de andere camping moeten korter en afgewisseld worden met iets leuks onderweg (een bezichtiging, een strandbezoek, nou ja iets.) Maar het is feitelijk de eerste keer dat we echt op pad waren met de camper, dus nog tijd zat om te leren hoe wij het fijn vinden om er mee om te gaan. Het belangrijkste is dat Nigila het naar haar zin had en daar zijn we volgens mij wel in geslaagd. Ze was in ieder geval niet te genieten thuis en zat met zichzelf in de knoop omdat wij niet deden wat zij wilde. (Ze wilde naar Beveren om te gaan zwemmen, ze wilde at wij haar leerde skeeleren, ze wilde dat wij met haar een spelletje gingen doen), terwijl wij zeiden dat wij de camper uit gingen ruimen en dus even geen tijd hadden om al die dingen te doen. Nou dat was dus even wennen. Dus de komende week zal wel weer even af en toe botsen zijn als alles weer zijn gewone gangetje gaat en wij ook wel eens andere dingen gaan doen dan alleen leuke dingen en aandacht voor ons kleine lieve schat. Nou ja, als we dan maar weer regels de regels laten en duidelijkheid scheppen en doen wat we zeggen, dan went ze daar wel weer snel genoeg aan en is het hopelijk na een weekje weer over met proberen om ons over te halen. Bedankt voor jullie aandacht in ieder geval en ik ga proberen om morgen of overmorgen foto’s van onze vakantie erbij te zetten, maar dat meld ik dan nog wel even. Doei groetjes van ons uit een schemerig en droog Hulst.