eerste reisdag richting Hulst
Blijf op de hoogte en volg Nigila
29 Juli 2012 | Nederland, Hulst
Zaterdag 28 juli 2012. Het verblijf op Camping 2000 zit er helaas echt op. Nadat ik geboekt had, kwam ik toevallig twee keer op forums terecht en die lieten weinig heel over camping 2000. Ik moet eerlijk zegen dat wij ons er prima vermaakt hebben en best tevreden waren. Er zijn nog wel wat verbeterpunten, maar die hou je volgens mij altijd. We stonden naast gezellige mensen. Nigila heeft zich prima vermaakt. Het sanitair was echt goed en mooi. Ik heb slechts één keer moeten wachten om te kunnen douchen, maar feitelijk kon je altijd terecht voor wat je daar maar kon doen. We hebben één keer gloeiend heet water gehad met spoelen, maar dat was de keer erna ook opgelost. Dus wat ons betreft krijgt de camping zeker een voldoende. Nigila wilde na het douchen nog even spelen en de camper uit ruimen, maar dat vonden wij toch niet zo’n goed idee. Dus ging ze maar weer met een schaartje van de buren het gras knippen. Wij vertrokken om 09:07 uur, nadat wij de douchesleutel hadden ingeleverd en ons borg terug hadden ontvangen. Het was toen al 30.9 gr buiten met een heerlijk zonnetje aan een wolkeloze hemel. De kilometerstand was bij vertrek 124810. We tanken nog even in Tsjechië om zo nog even wat kronen kwijt te raken. We houden nog ongeveer 10,00 € aan kronen over. Nou ja ze bederven niet en wie weet komen we nog eens in Tsjechië terug. Om 10:03 uur rijden wij, na 40 kilometer, voor ons toch behoorlijk onverwachts, in Lückendorf de grens met Duitsland al over. Je kunt aan de huizen wel zien dat wij in Duitsland zitten. Die zien er een stuk beter uit, ondanks dat het oost-Duitsland is. We halen in Herrnhut bij de Penny nog even wat brood voor de komende twee dagen, want vaak zijn de winkels hier zaterdagmiddag al dicht. Dan wordt het toch wel sprokkelen om te kunnen eten. Nigila heeft de afgelopen dagen meerdere keren met het waveboard van de buren in het zwembad gespeeld en vind dit schitterend. Bij de Penny hebben ze er één van Hello Kitty in de aanbieding, dus die besluit ik voor haar te kopen. Helaas, uitverkocht. We stoppen nog een keer bij de Penny, maar ook daar hebben we geen succes. In verband met een stilstaande file, verlaten wij de snelweg. We kunnen gewoon doorrijden en besluiten ook gelijk te eten in Ottendorf-Okrilla. Het is ondertussen 12:30 uur en de maagjes lusten wel wat. Laat dit nu net op de parkeerplaats bij nog een Penny zijn. Pappa gaat nog maar een keer binnen kijken en komt met een waveboard terug. Alleen is het geen Hello Kitty, maar een haai. Nigila is hier echter ook heel blij mee (gelukkig :->.) Na het eten rijden we verder en al snel gaan we de snelweg weer op, om direct in de file terecht te komen. Het bijzondere is wel dat we achter precies dezelfde auto komen te rijden, als toen we de file verlieten om even om te rijden. En dan hebben we nog even zitten eten ook. Dus het is in ieder geval geen verkeerde keuze geweest om deze te verlaten. Alleen komen we er feitelijk te vroeg weer op. Een kwartier en één kilometer verder is het probleem achter de rug. Het is ondertussen wel bewolkt geworden en de eerste buitjes vallen. Je merkt het gelijk aan de temperatuur, want die daalt gelijk naar 24 gr. Zo “koud” hebben we het de afgelopen dagen niet meer gehad, zelfs niet ’s nachts. We vinden dit echter totaal niet erg . Om 17:20 tanken we in Lutterberg. (Vlakbij Kassel). We hebben gezien dat er een mac aan komt. We besluiten om daar even te eten en dan een camperplaats te gaan zoeken voor de nacht. Zo geschiedde het dan ook. Na een makkelijke hap, zoeken we op de nieuwe Tomtom een camperplaats. Deze is slechts 2.2 km verder. Dus hier heen gereden. Na wat zoekwerk (ewe moesten op een gegeven ogenblik het adres intikken, anders vond hij het niet) zijn we naar de bewuste straat gereden. Alleen zagen we de genoemde camperplaats niet. Maar even gevraagd. De man die het huis huurde wist van niets, maar wat hem betreft mochten wij hem overal in het dorp neerzette. Dit durfden we echter toch niet aan, dus naar de volgende gereden, die 9 kilometer verderop lag en 12 plekken zou hebben: helaas: vol. Aan de overkant bij het voetbalveld stonden nog drie campers, zouden we? Nee, toch maar niet. Volgende 8 kilometer verder. Helaas vol. Dan maar weer de volgende. Deze zou bij een zwembad zijn en twee camperplekken hebben. We hadden al besloten dat dit de laatste officiële camperplaats zou zijn die we zouden proberen. Als deze ook vol zou zijn, dan zouden we de camper bij een supermarkt stallen en wel zien wat er zou gebeuren. Maar we hadden mazzel. In Vellmar stond nog slechts één camper, een Belg. We zette de camper neer en die Belg vertelt dat ze hier niet zo moeilijk doen, omdat er van de week zelfs vier campers stonden. Hij stond er al vier dagen. (Ik weet niet waarom, want het was een parkeerplaats bij een bejaardentehuis, kerk en een gesloten zwembad, zo vertelde hij.) Ze waren net uit Noorwegen terug gekomen, wat ze als een duur land hadden ervaren en hier was het veel goedkoper…. Nou voor een nachtje vond ik het goed, maar ik zou er echt geen weekje blijven staan, dan zou ik toch een ander plekje zoeken, maar oké, we zijn gelukkig niet allemaal hetzelfde. Het was ondertussen wel al 20:00 uur geweest. Dus op de ouderwetse manier (zonder waterkoker) koffie, thee en warme chocomel gemaakt. Nigila wilde ondertussen nog even samen met de Little petshop spelen en Timo zette even de Olympische wereldspelen op. De finales van het zwemmen was bezig. Met dat we de 400m wisselslag zitten te bewonderen, kijkt Nigila met grote ogen wat dat nu is. Ik leg uit dat de beste van de wereld nu aan het zwemmen zijn en ze een gouden / zilveren / bronzemedaille kunnen winnen. Nigila kijkt dat even aan. Ik zeg na de wedstrijd:”Zo ze zwemmen toch wel echt hard.” Nigila droog:”Ja, ze zwemmen zelfs sneller dan mij…” (Ja, en dat wil wat zeggen hoor ). We horen om half negen de kerkklok slaan. Oh nee hè… pfff, dat wordt een lange nacht. We gaan ook op tijd naar bed. Maar hebben de kerkklokken na die van 9 uur niet meer gehoord. Vermoedelijk staan die uit na negen uur. Het wordt toch een onrustige nacht (zoals altijd als we moeten rijden….). Als ik eindelijk slaap, maakt Timo me wakker, ik snurk, duurt het weer een uur voor ik in dommel en dan begint het te regenen en zo gaat de nacht verder: snurken (waar ik zelf zelfs wakker van wordt), regenen. Om 07:00 uur slaat de kerkklok weer (van de kerk die tegenover de parkeerplaats staat). Hè het is tijd om op te staan. Wat zal het ook weer heerlijk zijn om in mijn eigen bedje te slapen vannacht . Hey we gaan op naar de laatste dag van deze camperervaring. Dag lieve fans…