Er is er één jarig hoera, hoera, Gefeliciteerd....

Nigila kwam rond half acht ons wakker maken. Ik feliciteerde Timo, maar Nigila niet. Dus Timo zei daar wat van, haar commentaar:”Nee, pappa, je bent nog niet jarig want het is nog veel te donker…” En wat voor argumenten wij ook gaven, nee hoor, zolang het donker was, was hij nog niet jarig volgens Nigila. De dag begon verder goed, een stralend zonnetje aan de lucht en volgens de voorspellingen hadden wij 35% kans op regen. Snel aankleden, spullen bij elkaar rapen en vertrekken. Natuurlijk had Timo zijn cadeautjes gekregen. Een 5 in 1 reflectiescherm, een zakgids over roofvogels, een beschermlaagje voor het LCD-scherm van de camera en een set gaiters. Ik was heel blij met zijn laatste cadeau , behalve dat je deze om je benen kunt doen, kan je die ook om je camera + lens doen. Voordat wij bij het reservaat waren, regende het nl al weer. Dus regenpakken aan, de gaiters om allebei de camera’s (lief hè) en gaan.. Timo had zijn karretje meegenomen om de fotospullen op te kunnen vervoeren. We hebben de grootste route gelopen (6 km), Nigila heeft het zonder te veel mokken gedaan. Wel besloten dat het najaar niet het beste seizoen is om dit reservaat te bezoeken. In het voorjaar zagen we veel meer. Wel honderden wulpen en scholeksters gezien, echt niet te geloven. Verder wel een stelletje lepelaars, de grote en de kleine zilverreiger en dodaars, maar dat was het feitelijk wel. Toch heerlijk vermaakt in de buiten lucht. Tijdens een behoorlijke plensbui in een kijkhut gepicknicked en gewacht tot deze bui weer overgedreven was. Het was af en toe droog, maar af en toe viel er toch ook een behoorlijke plens water (ik hoop ook dat ze het mis hadden en dit niet de beste dag van de week blijkt te zijn :->). Terug naar de camping, waar we pannenkoeken hebben gebakken en gegeten. We hebben ons weer prima vermaakt en de dag is weer voorbij gevlogen… nog even de foto’s bekijken en dan lekker in ons warm bedje.. welterusten