Woensdag 17 oktober 2012

Woensdag 17 oktober 2012,
Voor de verandering is het een regendag. Nigila slaapt heerlijk uit en mamma dus ook :-). Ze kwam ons om kwart voor negen uit bed halen. Heerlijk dus (en dat kwam feitelijk omdat ik om half negen naar beneden was geweest). Dus om negen uur aan het ontbijt. Alleen is ons inspiratie wat te doen is feitelijk op. Alles wat we nog kunnen bedenken is een buiten gebeuren en het blijkt dat hier in de omgeving veel in september sluit, dus het locomotiefje, de boot, het kasteel, het zwembad, het museum, het pretpark, alles is sinds eind september dicht, dat maakt dat de mogelijkheden dus flink uit dunnen. We hebben vanmorgen dus op Nigila haar verzoek, spelletjes gedaan (mens-erger-je-niet, memory en Uno). Nu maar even eten en dan een uur rijden naar een ander kasteel, (Chateau Fort de Rambures) eens kijken of die de moeite waard is (en open). Er gaan nl al enkele stemmen op om morgen richting ons eigen bedje af te zakken, hopelijk knapt het weer zover op dat we ons nog lang genoeg kunnen vermaken tot en met vrijdag. Duimen jullie voor ons mee?

’s Middags rijden we naar Rambures, we rijden langs het kasteel, maar dat ziet er nog wel heel gesloten uit, maar oké we zijn vier minuten te vroeg en we zitten in Frankrijk, dus ik hou de hoop er in. Bij het gesloten kasteelhek aangekomen lezen wij: ouvert tous les jours sauf les mercredis. Dat hebben wij weer, door de modder op de polderwegen ernaartoe, een vieze camper en dan gaan wij op een woensdag naar een kasteel, dat enkel op de woensdagen altijd dicht blijkt te zijn. Daar stonden wij dan aan het verkeerde kant van het hek. Nigila die vertelde dat ze zich ziek voelde en dacht dat ze moest gaan spugen en ja, dan niks zeg maar. Daar het ook weer begon te druppelen naar de camper terug gelopen en daar hebben we overlegd wat te doen. De Tomtom vertelde dat er niets in de buurt was waar we nu eens naar toe konden gaan. Dus eens gekeken of er niet een winkelcentrum was ergens… ja in Abbeville 20 kilometer verderop. Daar het net kwart over twee was, hier maar toe besloten. In Abbeville aangekomen bleek het een Super U te zijn (super supermarkt) met een paar aparte winkeltjes erbij. Voor we echter de camper weer kwijt waren, hadden we toch wel weer enkele verkeersregels overtreden. Alles bleek weer 2 m hoog afgebakend te zijn, alleen was dat natuurlijk niet van te voren gemeld.. dus reden we op een parkeerplaats, waar we feitelijk geen kant meer op konden, behalve tegen de richting in, waar we dan op een stuk of 5 parkeerplaatsen onze camper toch nog kwijt konden, dus dan zo maar… “even” gekeerd en wij hadden een goede plek voor de camper. Het winkelcentrum hadden we feitelijk wel snel gezien, maar daar we anders ook niet wisten wat te doen, toch nog maar even door de Super U gelopen. Dit resulteerde in een fleece camoufleer hoedje om in de winter op te kunnen zetten met fotograferen en groen fleece handschoenen zonder vingertopjes, maar waar je wel een soort hoesje wat je erover kan doen als je niet aan het fotograferen bent…. Pfff snappen jullie het een beetje? Ja hè, logisch toch? Nigila had pech, we zagen drie paden kinder afdeling, maar die waren ze aan het aanvullen en die hadden ze met dozen zo gebarricadeerd, dat ze geen last hadden van “loslopende” kinderen. Dus onbekend hoe duur daar de Legofriends was.
Nu hadden we ook een MacDonalds gezien, dus zo de dag maar even afgesloten voor we richting de camping vertrokken. Daar aangekomen regende het weer. Afgesproken dat als het morgen weer regent (en volgens de berichten 85 tot 90 % kans op regen) dat we inderdaad naar huis vertrekken, de camper neerzetten, lekker in ons eigen warme bedje slapen (al mag ik niet klagen over de kou, want de verwarming in de camper doet goed zijn werk en kou hebben we dan ook echt niet gehad.) Nog even een spelletje met Nigila, wat tv kijken en dromen van warme dagen in deze toch mooie omgeving..