De dierentuin bezoeken in Wenen

Woensdag 29 april zonnig 15 gr

Om 07:00 uur wordt mijn nachtrust ruw verstoord door het geluid van een wekker. Nu is het wel een heel lief melodietje, dus dat verzachtte de pijn een beetje. We wilden naar Wenen en zouden met de trein gaan hadden we afgesproken. In eerste instantie zou ik samen met Nigila gaan, zodat Timo een dagje op pad kon gaan met zijn camera. Echter gaat Timo donderdag een excursie doen en besluit dan vandaag mee te gaan naar Wenen.

We kunnen kiezen om de trein van 07:41 uur of 08:48 uur. We moeten overstappen in één of ander dorp en zijn 2 uur en een kwartier onderweg. We fietsen met een zonnetje naar het station van St. Andrä. We nemen de trein van 08:48. Het is allemaal weer apart. De trein komt uit het noorden aanrijden, het is goed dat we navragen of dit onze trein is, want dat is zo. De trein rijdt bij ons station weer terug naar het noorden… oké moet kunnen. We boffen ook, want we hoeven niet over te stappen en voor de verandering reizen we gratis met de trein met de ontvangen Neusiedlerseecard.

We zijn dan ook rond 10:00 uur op het haubtstation in Wenen aangekomen. Nu nog uitzoeken hoe we bij de dierentuin geraken. We kopen een metrodagkaart om onbeperkt door de stad te kunnen reizen en met een metroplattegrond en verschillende metrolijnen komen we bij het Schönnbrunpark aan.

Na een paar minuten lopen komen we steeds dichter bij onze bestemming… Nigila is opgetogen, zou het echt, ohhh wat spannend… We krijgen de kaartjes van pappa uitgereikt en lopen naar de ingang. We komen steeds dichterbij. Snel nog even naar de wc van de spanning. We kunnen eigenlijk niet wachten, maar ja… We kijken op de dierentuin plattegrond, oh joepie, ze zitten nog vlakbij de ingang ook…. Eerst nog even langs de koala’s, nou die hebben zich verstopt, daar kunnen we niet zoveel mee. Dus vol verwachting naar het volgende hok…. Ik zie niks, jij? Nee Nigila ziet ook niets. Dan ook maar eerst langs de kangoeroe en vanaf daar naar het andere kant van HET hok te gaan kijken. Zie ik daar wat? Ja, ja daar zien we iets pluizigs liggen, boven op die plank… Maar ja, wel op afstand en met zijn rug naar ons toe. Dus nog maar verder rond lopen om te kijken of er misschien nog meer in het hok zitten. Aan de voorkant is een apart hok en zien we de rode panda, die is leuk en schattig, maar daar kwamen we niet voor. Dus nog maar verder gelopen en alvast afgesproken om later op de dag nog eens terug te komen hier, in de hoop op meer beweging. Hé maar, kijk eens, daar, Yes eindelijk hebben we geluk. We zien het gezicht van de grote panda. Wat een lief beest is het zeg. Met wat klim werk lukt het zelfs om een foto van dit grote schattige dier te maken. YES wat een moment, onze ontmoeting met een echte (slapende) pandabeer. We slaken net geen kreet van triomf, maar deze stond op onze verlanglijst voor deze vakantie en deze missie is alvast geslaagd. JOEPIE !

De rest van onze dag wordt besteed in de dierentuin. Natuurlijk moet de rest ook bekeken worden. We vinden het wel een redelijke dierentuin, maar je kan zien dat het een oude dierentuin is, waar nog veel aan verbeterd en veranderd kan worden. We genieten van alle dieren. Ze hebben echt heel veel soorten. Het eten dat gaat in eerste instantie mis. We lopen het park uit om te gaan eten. Na een paar keer vragen hebben we na 15 minuten nog niemand aan onze tafel gehad die de bestelling op neemt. Ze halen wel overal vuile spullen op, maar er wordt nergens een bestelling opgenomen. Na 15 minuten is Timo zijn geduld op. Pakt zijn spullen (en wij volgen), hij bedankt de mevrouw die de tafels leeg haalt en we lopen de dierentuin weer in. Hier kopen we een heerlijk kaizerbroodje met Frankfurterworst. Heerlijk, dit smaakt net zo lekker en Timo was hier gelijk aan de beurt. We lopen verder langs de verschillende hokken. Wel voelen we steeds meer onze voeten. Rond een uur of 5 besluiten we de dierentuin te verlaten.

We lopen nog even langs slot Schönbrunn, gewoon om deze even aan Nigila te laten zien. Hierna gaan we op zoek naar het metrostation. Dit vinden we na het aan een buschauffeur gevraagd te hebben. We gaan dezelfde route weer terug naar het Haubstation.

Op het station moeten we nu nog uitvinden waar en wanneer er een trein terug gaat naar St. Andrä. We zien vele vele borden in de hallen staan. We zien dat op perron 11 A-C over 7 minuten een trein vertrekt (18:32 uur). We lopen die kant op en zien dat er al een trein klaar staat op het perron. Dus ingestapt. Weer blijken we niet over te hoeven stappen en rijdt de trein in één keer door. De conducteur vraagt nog waar we uit moeten stappen.

Bij "ons" station gekomen staan we op. Timo voorop. De deur gaat niet open en lichtelijke paniek slaat toe. We rennen door de coupe naar de andere uitgang, ik als eerste, ik trek aan de hendel en de deur springt open. Nigila komt achter mij aan en komt klem te zitten in de weer dichtgaande deur. Ik spring op het perron en kijk in de conducteur zijn gezicht die met een fluit in zijn mond en een spiegelei in zijn hand mij boos aan kijkt. Hij roept ook wat, maar ik hoor in de gauwigheid niet wat. Ik stamel in mijn beste Duits dat de deur niet open ging. Hij wil weten welke deur. Ik zie in mijn ooghoeken dat de deur weer open gaat en Nigila zo vrij komt en ik zie Timo ook uit de trein komen. Ik krijg een preek van de conducteur, maar hoor maar de helft, ik ben veel te opgelucht dat we er uit zijn. De tegenovergestelde trein zie ik namelijk het station ook uit rijden en er rijdt slechts 1x in het uur een trein. Dan hadden we op het volgende station weer een uur moeten wachten… pff. Timo negeert de conducteur en loopt door. Ik stamel nog een keertje sorry en loop verder, terwijl de trein wegrijdt in de richting van Hongarije. (Later blijkt dat Timo helemaal niet aan de hendel heeft getrokken, maar er vanuit ging dat de deur automatisch open ging).

Het is ondertussen half 9, we rijden dus naar het restaurant bij de speeltuin en gaan daar een happie eten. Nigila neemt worst met friet en Timo en ik nemen een Holsteinschnitzel ook met friet. MMMMMmmmm wat smaakt dat goed zeg. Na het eten terug naar de camper. Nog even iets gedronken, Nigila op bed gelegd. Timo heeft zijn spullen bij elkaar gezocht voor morgen en ook wij zijn naar bed gegaan. Het was een leuke zonnige dag. Heerlijk.