Op de fiets naar Podersdorf

Maandag 04 mei zon 17.2 graden (vanmorgen)

Het is vandaag dodenherdenking en al zitten we nog zo ver weg, het is toch altijd weer een momentje om stil te staan bij al die mensen die hun leven gegeven hebben voor onze vrijheid. Nigila heeft van de week al een paar keer gezegd dat ze hoopt dat ze nooit een oorlog hoeft mee te maken en dat het eigenlijk knap is dat alle oma’s en opa’s de oorlog hebben overleefd. Het indrukwekkendste vind ze nog dat opa de bommen op Rotterdam heeft zien vallen. Ik hoop het ook schatje dat we nooit meer een oorlog hoeven mee te maken. Daarom te meer respecteren we hen die vochten voor onze vrijheid.

Gisterenavond besloten om vandaag idd niet naar Bratislava te gaan. We hadden nog niet bekeken hoe we er moesten komen per trein. Hoe laat ze rijden / waar over te stappen enz, enz. Gisteren wel in het boekje van de Neusiedlerseecard gelezen dat als we in Neusiedler am see de treinkaartjes kopen. We voor 4,00 Euro pp een retourtje naar Bratislava hebben (=ongeveer 40 km) en dat dit kaartje tevens onze dagkaart in Bratislava zou zijn voor bus, tram en trolleybus. Nou dat moet je in Nederland is proberen.

We hebben afgesproken dat we vandaag op de fiets naar Podersdorf zouden rijden, daar op de veerpont zouden stappen en dan naar Rust (een idyllisch historisch dorp) aan de overkant zouden fietsen. Ongeveer 15 kilometer enkele reis. Dus rond kwart voor 11 reden we weg met een heerlijk zonnetje. Nog te koud om in korte broek e.d. te gaan, dus jassen aan, drinken mee en gaan.

Het was veel rechttoe en rechtaan rijden. Het is ook echt een paradijs voor fietsers. Geen bergen, enkel enkele kleine (nauwelijks noemswaardige) heuveltjes. En onwijs goed aangegeven met fietsbordjes. Wij volgden route 20 Lackenradweg. Rond een uur of half 12 kwamen we bij de veerboot aan om tot ontdekking te komen dat deze alleen op dinsdag en vrijdag maar vaarde. 2x per dag: om 10:00 uur en om 16:00 uur. Oeps, lekker handig, daar stonden we dan. We hadden 12.8 km gefietst en eigenlijk voor niets, dat was balen.

We zijn een plekje gaan zoeken om te eten. Het werd een ham/kaastosti. Hierna fietsten we terug richting de veerpont, want daar hadden we een midgetgolfbaan gezien. Natuurlijk moesten we die dan maar even uitproberen. Op de 1ste baan sloeg Nigila als enige een hole in one. Op de 3de baan sloeg Nigila haar stick in 2-en en was natuurlijk in paniek. Gelukkig kreeg Timo zonder al te veel moeite een nieuwe stick voor haar. Het werd wel erg warm, dus onze jassen toch maar uitgetrokken. Ik, Irma won het. Gelukkig hadden we het allemaal leuk gevonden.

Nigila wilde graag een ijsje. We hebben eerst wat gedronken (hadden we bij ons), waarna we terug naar sankt Andrä zijn gefietst. Bij ons stamrestaurant zijn we vervolgens een ijsje gaan halen. Heerlijke beloning voor al dat gefietst. We hadden er 26.64 km op zitten, dus wel weer genoeg voor Nigila zou ik zo zeggen.

Hierna de ramen van de camper snel open gezet want het was bijna 32 graden binnen. Buiten wat gedronken en nog genoten van de Siesels. Nigila haar kaakjes gepakt en o wat is het toch heerlijk als die beestjes uit haar (en onze) handen komen eten. Het blijven echt schattige beestjes om te zien. Na onze chipolataworstjes, krieltjes en worteltjes zijn we toch naar binnen gegaan. De ramen laten we met de horren ervoor voorlopig open.

Natuurlijk doen we nog een aantal spelletjes en gaat Nigila om half 9 naar bed. Maar het blijkt te warm, ze kan niet slapen van de warmte. Het is ondertussen 22:43 uur, wij gaan ook naar bed en het is in de camper nog steeds 28,3 graden, dus ik ben benieuwd… pfff .

Voor morgen hadden we een excursie geboekt op een boot. Deze zouden we eerst laten vallen en dan naar Bratislava gaan. Even met z’n allen overlegd. Nigila maakt het niets uit, die wil alle twee. Timo wilt liever met de boot mee. Ik wil stiekem liever naar Bratislava, maar ga overstag. We gaan morgen met de boot mee. Bratislava zit er dan niet meer in. Woensdag voorspellen ze heel slecht weer en dan gaan we naar de Outlet in Neusiedlersee en donderdag houden we een rustige campingdag omdat we daarna weer twee dagen onderweg zullen zijn om thuis te komen. Nou ja, er komen nog zoveel vakanties… wie weet ooit.

Voor nu weltrusten allemaal.