Bramberg

We lagen vroeg op bed. We hadden afgesproken om om 08:00 uur de wekker te zetten. Nigila hoefde pas om 10 uur boven te zijn, dat zou toch moeten lukken.

Om 07:00 uur hoorde ik het irritante vakantie wekkerdeuntje, tenminste, ik dacht dat het 08:00 uur was (voor mijn gevoel nog te vroeg), maar toen ik met 1 oog op de wekker keek was het pas 07:00 uur, dus zeker veel te vroeg. Ik draaide me om, in de veronderstelling dat Timo zich een uur vergist had. Helaas, hij had gisterenavond besloten dat 08:00 uur toch te laat zou zijn volgens hem en de wekker toch maar op 07:00 uur gezet. Alleen dat had hij even niet gedeeld zeg maar... pffff gaaaap.

Dus toch maar uit bed gerold, met een beetje tegenzin, maar oké, anders komen we helemaal niet op de berg. Nigila had haar eigen tas in gepakt. Ik had gezegd dat ze niet zoveel kleding nodig had omdat we toch of in onze skipakken zouden lopen, of in onze "pyjama's". Gevolg is dat ze totaal geen T-shirts bij zich heeft om aan te trekken over haar thermokleding. Oh, had ik nou maar even haar tas nagekeken, dom, dom, dom, dom van mij... Haar dus maar even een skipully van mij aangetrokken (en ja die is echt nog veel te groot....).

Na het ontbijt vertrokken we naar Bramberg, hebben de auto geparkeerd, onze fijne skischoenen aangetrokken en naar de gondelbaan gelopen. De drukte viel eigenlijk bij de gondel nog wel mee vond ik. Ik heb het in Neukirche wel erger meegemaakt.

Boven nog even met z'n drietjes geskied, dan kan Nigila er even in komen en zijn de spiertjes alvast opgewarmd. Bij de liften was het eigenlijk gewoon stil. Bijzonder als je weet dat de skiklassen eigenlijk allemaal vol zaten.

om 10:00 uur begon het voorskiën, altijd bijzonder. Ze kwam in een klasje met een stuk of 10 kinderen. 8 Nederlanders, 1 duitse en 1 Luxemburgse. Dus aanspraak genoeg. Nigila volgde de klas trouw, zoals gewoonlijk achteraan.

Wij zijn ook naar beneden vertrokken. Helemaal in de kom gekomen, bleek het giga druk bij de twee liften die daar zijn, jeetje wat een mensen menigte stond daar te wachten om in te stappen. Maar ja, daar komen ook een stuk of 4 routes uit.. Het duurde echt ruim 20 minuten voor we in de lift zaten, moeten maar eens kijken of we dat niet anders kunnen doen.

In de lift bij een andere Nederlander geïnformeerd of het bij Brambergen druk was om te eten. Ja, vreselijk druk en hij zelf was van een groep van 70 en die gingen er sowieso ook eten. Dus besloten dat we naar beneden zouden skiën en daar aan het eind van route 5 zouden eten, het restaurant ligt amper aan een route, je moet de buitenste route nemen, anders kom je er zelfs niet en dan moet je nog even verder rechtdoor skiën.

Timo zou alvast een plaatsje zoeken en ik zou op Nigila wachten. Laat ze nu net uit de gondel komen met haar groepje. Ik zie dat ze toch nog even een rondje doen, maar dan aan de andere kant van de berg. Ik besluit ze op afstand te volgen, of tenminste, dat was mijn plan. Ik trek mijn handschoenen aan, ik kijk op en ik zie nog net in de verte Nigila de bocht om gaan, zo, die zetten er vaart in.

Ik er snel achteraan. Het eerste stuk dat was goed te doen omdat dit nog behoorlijk stevig was. Ik haal ze dan ook bij. Maar als Nigila valt, ik er naartoe ga, samen met de lerares. Is de groep door. Nigila staat op, gaat verder. Ik praat nog even met de lerares. Als die door gaat, zie ik haar al snel als een stipje aan de horizon... pffff,

Ook wordt het hier papsneeuw, dat betekent dat ik het parallelskiën al snel vergeet en weer gaat werken met mijn kont.... oké ik weet het...

Het is echt een pittig tempo wat ze skiën, nog een paar jaar en ik hou ze niet meer bij vrees ik.

Als we weer boven aankomen met de gondel, skiën Nigila en ik naar het afgesproken restaurant. Ondertussen is de zon doorgekomen en is het druk op het terras. Wij zoeken echter een plekkie binnen. Nigila en ik nemen kaizermarren en Timo pommes frites met worst. Nou, na het eten gelijk maar afgesproken dat Nigila en ik de komende dagen samen één maaltijd gaan eten. Wij konden het beiden niet op, dus ging er ongeveer een hele maaltijd terug. Wij hebben het bord van Timo gezien en de wienerscnnitzel bij andere gasten, daar kunnen wij makkelijk met z'n tweetjes van eten.

's middags Nigila weer naar haar klasje gebracht en zijn wij nog even doorgegaan. Om half 3 wilden echter meerdere spieren niet meer en werden wij moe, dus wijselijk besloten om te stoppen en te wachten op Nigila.

Om kwart over 3 gaan we naar beneden. We besluiten onze ski's weg te brengen om te laten waxen, dat doen we eigenlijk ieder jaar wel. Hierna rijden we nog even naar Mittersill. We hebben gezien dat daar Takko en een Vögele zitten, eens even kijken of ze daar geen T-shirts met lange mouwen hebben voor Nigila.

De meeste T-shirts zijn al met korte mouw. Gelukkig we slagen. Gelijk de broodjes voor 's avonds en natuurlijk niet te vergeten alvast de eerste flessen Almdüdler gekocht. Lekker hoor..

Tot slot lekker terug naar ons appartement en de voetjes omhoog...

Nu maar afwachten of de voorspelde sneeuw vannacht ook daadwerkelijk gaat vallen. Ze voorspellen 15 centimeter sneeuw. Wat mij betreft, laat maar komen die hap. Heerlijk. Of het ook daadwerkelijk gebeurd. Dat vertel ik jullie morgen...