Hoorn en Volendam (NH)

Maandag 26 oktober 2021

We slapen uit en worden wakker in een zwaar bewolkte Leeuwarden. Waar was die lekkere zon nu gebleven? Zelfs mistig… Dat hadden we niet afgesproken.

Daar Timo woensdag weer verwacht wordt voor zijn werk, besluiten we alvast weer wat af te zakken naar het zuiden. (maar ja, dat is ook niet zo moeilijk als je zo hoog in het noorden van het land zit.)

We rijden naar de afsluitdijk, oh ja… daar waren ze aan het werk, ach we hebben vakantie en op ons gemakkie rijden we de afsluitdijk over richting Noord-Holland. Dat is echt een provincie waar we nog niet zo echt veel bekeken hebben. We rijden richting Enkhuizen / Hoorn. Nu hebben we al een paar keer het Zuiderzeemuseum gezien, dus slaan Enkhuizen over. Dus naar Hoorn.

In Zwaag (ligt er naast) zien we ineens een teststraat… laat Timo nu vrijdag te horen hebben gekregen dat hij niet mag komen werken voordat hij zich heeft laten testen… zouden we…. Ach waarom niet. We stoppen bij de teststraat. Timo vraagt of hij daar getest kan en mag worden. Heeft u een afspraak? Nee, wij hebben geen afspraak, we wisten niet eens dat er een teststraat zou zijn. Maar oké, we mogen na 13 uur terug komen en als er testen over zijn, kan hij gewoon getest worden. Dat wordt het uitje van de dag, zegt Timo.

We parkeren vlakbij het oude gedeelte van Hoorn. Eerst even lunchen op de parkeerplaats, dan de schoentjes aan en we wandelen het oude centrum in.

Ik hou daar wel van. Die oude toegangspoorten, huizen uit de jaren 1600, en die muurtekeningen. Ik vind dat altijd echt sfeervol. En ja, de huizen staan niet meer kaarsrecht naast elkaar, sommige staan schuin voorover, maar ach als je zo oud bent, dan ga je krom staan natuurlijk.

Na het oude centrum lopen we via de haventjes weer terug naar richting de camper. Onderweg komen we nog Hajo, Rolf en Padde tegen. Natuurlijk zeggen wij deze scheepsjongens van de Bonte koe even gedag. Er komt ook nog een lieve kat aan lopen, Nigila glimt weer van top tot teen. Het is echt de vakantie van de katten hoor.

In de camper even gekeken waar we vandaag zullen eindigen, want we weten nu dat Nigila niet heel de dag rond wil rijden. Timo vindt een camperplaats in Vijfhuizen, dat wordt onze eindbestemming voor vandaag.

Eerst nog even langs de teststraat, daar we waarschijnlijk niet met de camper in de rij aan kunnen sluiten, parkeren we die even. Timo loopt tussen de auto's naar voren, maar dat vinden ze toch niet zo een goed idee, dus ze halen iemand naar hem. Het wordt niet zijn hobby zegt hij. Hij is de eerst van het gezin dat zich laat testen, maar vindt dat stokje hoog in zijn neus (ze wilden zijn hersens bereiken volgens hem), toch niet echt prettig. Nu maar wachten wat de uitslag brengt, maar eigenlijk verwachten wij enkel positief nieuws.

Onderweg naar de camperplaats zie ik de borden van Volendam, nog 3 km, ja ik kan mij amper herinneren dat we daar ooit geweest zijn met mijn ouders…. Ik denk niet dat ik al 10 jaar was, maar kan het ook helemaal mis hebben hoor. Dus toch afgeslagen, de camper weer geparkeerd en lekker de toerist uitgehangen aan de haven van Volendam. En echt alle bekende namen van Volendam wel langs zien komen op de naambordjes. Wat wel heel opvallend was, was dat er heel veel camera’s hangen aan de meeste woningen.. echt veel. Dat zal niet voor niks zijn lijkt mij.

Ik heb nog geprobeerd om Timo en Nigila zo ver te krijgen om een familiefoto te maken bij één van de fotozaken… uiteraard in Volendamse klederdracht, maar je raad het al waarschijnlijk. Dat is echt niet gelukt. Dus ben ik zelf maar in de grote klompen gaan staan (sta ik ook eens op de foto ook