sneeuw smaakt niet als Pijnenburg !

Hey Fans,
Om 06.00 kwam NIgila zich melden want ze was klaar met slapen :). We hebben haar kunnen overtuigen dat ze nog een uurtje geduld moest hebben, en waarempel iets voor 7 probeerde ze het nog eens. Na een verfrissende douche en een ontbijtje met vers gebakken broodjes zijn we in onze tassen gedoken voor thermo onderbroeken, ski pully's, skisokken en wat je zoal nodig hebt op de piste. De helmen en brillen klaar gemaakt en Nigila was zo lief om onze lippen en helft van ons gezicht in te smeren met lippenbalsum. Daarna op naar de piste, skipassen halen en met de gondel naar het Mittelstation waar zich zwergenland bevind (de kinderskischool). Al snel ontdekten we de juf en na twee vragen in het duits bleek ze gewoon Nederlandse te zijn en wonder boven wonder dus ook Nederlands te spreken. Het leek ons dus handiger om maar in de eigen taal verder te gaan. Juf Ruth heeft Nigila onder haar hoede genomen en ze bleek de enige leerling te zijn, niet slecht priveles op je eerste lesdag. Dit betekende ook dat ze dus 2 uur lang in de sneeuw heeft rondgehobbeld en dat bleek net iets teveel van het goede, dus toen we ons melden troffen we een huilende kleine meid aan die moe was en honger had en het koud had en naar huis wilde en droge handschoenen wilde..... Maar de juf vertelde dat het verder prima gegaan was, de lessen in de skihal zijn dus zeker goed geweest. Omdat Nigila de enige was, werd er ook maar een halve dag lesgegeven en moesten we voor vanmiddag even iets anders verzinnen. We zijn toen met de gondel naar boven gegaan en hebben daar lekker gegeten wat het humeur van de kleine goed deed.
Het skiën van onszelf ging gepaard met de normale stuitermomenten voor de 1e dag, het was boven erg mistig en dus probeerde ik (Timo) te ontdekken waar ik heen moest en vergat te skiën en met als gevolg sneeuw happen. Ik (Irma) galant als altijd, ski meestal achter Timo aan (Ja, het volgzame type). Dus toen ik een sneeuwbal naar beneden zag storten, waar ik wist dat daar in de buurt eerst Timo nog aan het skiën was, een ski eenzaam in de sneeuw achterbleef, ben ik op de eenzame ski af gegaan. Ja, natuurlijk was het de bedoeling om die op te rapen. Alleen ging in de richting van de ski, zag dat Timo zijn benen boven lagen en zijn helm (met daarin hopelijk en vermoedelijk zijn hoofd) richting beneden als een raket. Ik wilde dus roepen dat hij zijn benen onder zich moest proberen te krijgen. Alleen als je je hoofd half gedraaid op je lichaam staat, het zo mistig is dat je geen diepte / buggles kan zien, heb je kans dat het mis gaat. Nou en de gene die mij wat langer/beter kent, weten dat als er een kleine kans is dat het mis kan gaan, dit bij mij ook gebeurt. Succes verzekerd. Dus voelde ik mijn benen onder mij vandaan slaan, ik voelde dat ik een ski verloor, bedacht dat ik mijn benen onder mij moest krijgen, maar ik feitelijk in de wirwar van het tollen, sneeuw, pistestokken waar ik tegenaan gesmeten werd, niet zo snel waar beneden was. Na een rijdje lukte het mij toch om mijn benen om te gooien zodat ik eindelijk kon gaan proberen te remmen. Op het moment dat deze stuiterbal tot stilstand kwam, zag ik Timo links liggen en opstappen als een sneeuwpop. Ik stond ook op en voelde die heerlijk koude sneeuw langzaam via mijn rug mijn onderbroek in glijden. BRRRRRRRR. Onbereikbaar hoog zag ik twee ski's liggen. Nou ik zal nog eens behulpzaam zijn. We hadden ook pech, we waren voorbij de pistestokken naar beneden gegleden, het was echt mistig (10 meter zicht ongeveer), dus er waren geen andere galante ridders die ons onze ski's wilden brengen. Het verhaal van halen en aantrekken zal ik jullie besparen, maar geloof mij als ik zeg dat dit ook slapstick was. Het irritante is dat ik vandaag al meer ben gevallen dan vorig jaar de hele week. Ik hoop niet dat dit een voorteken is en ga er gewoon vanuit dat dit het laatste was voor van de week. Oh ik zal jullie van nog één verslag doen. Ik was met Nigila met de gondel naar het middenstation gegaan terwijl Timo op de ski ging. We hebben nog even met zijn drietjes op de kinderhelling bezig geweest (Nee, toen ben ik niet gevallen...) en Timo ging vervolgens met Nigila naar beneden met de gondel terwijl ik naar beneden zou skiën. Nou dat was dus een ramp. Ik kreeg Nigila haar skistokken ook mee. Nou je hebt er niet echt gemak van als er twee kinderskistokken ergens aan je armen bungelen en elke keer omhoog, voor je langs enz, enz schieten bij ieder bocht die je maakt. (Ja ik had ook bekijks, ik kon de gedachten lezen en ze hadden nog gelijk ook.) Ik weet niet of dat de reden was, maar in dat kleine stukje ben ik dus vier keer gevallen. Ik heb drie dagen voor vertrek een helm gekocht, geen overbodige luxe bleek bij de derde val. Ik ging een steiler stukje naar beneden en probeere op techniek te letten. Dan komt er een stukje waar je hem moet laten lopen, met een 90 gr bocht naar links over een brug. Alleen zijn daar hele diepe sporen getrokken, vermoedelijk door de snowboards die hem ook moeten laten lopen. Net voor dat ik die bocht in moet, zie ik een vrouw die ik reeds eerder had gezien en echt een beginner is, die merendeel nog in ploeg skiet en je echt niet weet wanneer zij ineens van links naar rechts op de smalle stukken gaat. Dus ik denken, ik moet die vrouw ontwijken, ik moet de binnenbocht, ik moet haar ontwijken... Ja, ik hoor nu al iemand gniffelen... inderdaad, je moet niet denken maar doen. Ik was zo gefixeerd op die vrouw en het feit dat ik haar niet moest raken dat ik natuurlijk uit deze bocht "vloog" en als verstijfd hard op die vrouw af ging. Hoe het komt dat ik haar gemist heb, ik weet het niet, maar ik voelde mijn achterhoofd hard op het pad terechtkomen en voor ik het wist lag ik dwars (letterlijk en figuurlijk) op dat smalle pad, net achter die scherpe bocht. Je wilt niet weten wat ik in die korte tijd op mij af heb zien komen. Het was goed dat ik het zelf niet was, anders weet ik wel wat er gebeurd was :-). En op het laatste hellingje van nog geen 100 m, dacht ik, nou ik zal even laten zien dat ik wel kan skiën voor de mensen die mij hadden moeten ontwijken. Nou, nee dus, prompt lag ik weer. Het was dus goed dat we al besloten hadden oWe hebben behalve een deuk in ons ego geen schade opgelopen en gaan morgen weer gewoon opnieuw de piste op. De skies zijn ingeleverd voor kantenslijpen en waxen zodat we als we stuiteren tenminste lekker hard gaan :)