We zijn er weer.....

We zijn weer in Oostenrijk aangekomen, tussen onze geliefde bergen.
We stonden vanmorgen na vier uurtjes wel verdiende slaap op om 05:00 uur (zomertijd). We vertrokken rond 05:50 uur, om er bij de benzinepomp op Kapellebrug er achter te komen dat Timo zijn portemonnee nog thuis lag. In de herkansing dan maar. Om 06:12 uur verlaten we dan toch Nederland met 6.5 graden, op naar de sneeuw :-).
Het was vreselijk rustig op de weg de eerste vier uurtjes (oké in de auto ook hoor, we vonden het allemaal toch behoorlijk vroeg :->). Hierna werd het langzaam maar zeker drukker op de weg, maar niet overdreven druk. We konden goed door rijden en hebben ons netjes aan de voorgeschreven snelheden gehouden. We werden een andere route gestuurd dan we gewend waren. We gingen richting Luxemburg en weet je, ik vond deze route eigenlijk veel leuker om te rijden. Je komt al snel in bergen en door dalen heen. Er hing mist op de grond, wat alles een mystiek uiterlijk gaf. Dan het zonnetje dat wilde winnen erboven. Het was dus gewoon al genieten op de heenweg. We komen dus ook niet meer terug in NL en gaan om 08:05 de grens van Duitsland over. De zon breekt echt door, al blijft het wel heel de dag heiïg. Na 650 km stoppen we om 11:45 uur in Gruibingen om te tanken en te eten. Nigila haar maagje gromt al een tijdje, dus die is blij dat we eindelijk even stoppen. Het is 14.5 graden buiten en we eten bij dit heerlijk voorjaarszonnetje onze broodjes buiten lekker op. Na drie kwartier gaat de reis verder en feitelijk is Nigila het al zat. Nu heeft ze genoeg om mee te spelen in de auto, maar alleen de lust is ze vergeten :-). Ze hangt dus een beetje in haar stoel en wacht (on) geduldig af tot we bij het huisje komen. We krijgen berichten dat er verschillende file's staan en besluiten de snelweg te verlaten. De bergen komen net in zicht in de verte. Alleen schiet dit niet zo op en zien we dat de snelweg gewoon alles doorrijdt, dus de eerste de beste mogelijkheid gaan wij ook weer terug naar de snelweg. Het blijkt dat de snelweg verderop afgesloten is en iedereen van de snelweg gestuurd wordt voor een omleidingsroute. Timo eigenwijs en reed recht door. Blijkt dit nou eens gewoon goed uit te komen, wij moesten ook helemaal niet rechtdoor waar de snelweg afgesloten werd. Dit was onze "normale" afslag toch al. Dan was het nog druk bij de volgende afrit, waar de rest van de eigenwijze mensen er toch nog af moesten en het opstroopte. Er werd 6 kilometer stilstaandd file voorspelt en wij hadden denk net 600 meter langzaam rijdend verkeer, dus hadden zeker niets te klagen. (Doen we dan ook zeker niet.) Daarna gingen we nabij Kufstein van de weg af en zagen we witte pistes, mooie bergtoppen, skiënde mensen en groene dalen. Zo te zien kunnen we gewoon skiën, dus wij gaan het zeker naar ons zin krijgen. Rond vijf uur kwamen wij na 1024 km aan bij ons huisje. Nu was oma Kip gisteren met een ballonvaart meegeweest en had gevraagd of wij wilden komen kijken (en wij moesten naar de kapper en Nigila had zwemles en niet te vergeten moest er ook nog ergens ingepakt worden), waardoor we totaal vergeten waren om Macaroni klaar te maken. (Dit eigenlijk een gewoonte van ons, kant en klaar meenemen, opwarmen en we hebben het lekker makkelijk bij aankomst.) Hier dachten we pas aan op het moment dat we ergens in Duitsland reden. Dus de tip uit het gastenboek gevolgd en we zijn uit eten geweest hier in de buurt bij Gasthof Siggen. Er was een dagmenu, welke bestond uit Fritatensuppe, wienerschnitzel met kartoffeln en chocobanaancreme. Nou Oostenrijkers wil je toch niet hebben. Hier voor gegaan. Nigila friet en met worst en wat een zaligheid was het. Veel pannekoeksliertjes, echte supergrote wienerschnitzels, zoals je ze in Nederland echt niet krijgr, niet qua grootte en niet qua smaak. Nigila was blij dat ze eindelijk weer eens Almdudler kon drinken en vond het super gezellig (en was op.... :->). Ja het was een supertip voor een superprijsje. We waren nog geen 40,00 euro kwijt voor ons drietjes en we zaten echt goed vol. Echt een complete maaltijd met sla, voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht, echt super. Dus misschien nog wel eens voor herhaling vatbaar voor van de week. Tzat wel verstopt en we hebben er echt naar moeten zoeken en een paar keer moeten keren, maar het was echt de moeite waard. Terug in het huisje nog even met de opa's en oma's geskyped en Nigila naar haar bed gebracht. Ze zei dat ze niet moe was, maar zat in het restaurant al heel de tijd in haar oogjes te wrijven. We hebben de skilessen geboekt, de skipassen gehaald en zitten nu aan de thee / koffie (zonder iets erbij pfffff, twas echt genoeg, we zullen niet van de honger wakker worden..). Ook wij zullen denk niet te laat naar bed toe gaan, want ik kan mijn ogen amper open houden (tis 20:43 uur zomertijd). Dus de foto's volgen vermoedelijk morgen pas. Bedankt voor jullie aandacht en tot morgen. Ik ben benieuwd. Ik heb er wel zin in. Gaan we eens kijken hoe de sneeuwkwaliteit is en hoe het met Nigila gaat en wie ze als leraar krijgt. Bis Morgen...... Gruss aus Neukirchen om Grossvenediger.

P.s. toen we hier aan kwamen stond de buitenthermometer op 22 gr. Ik zal het moeten nalezen in de verhalen van vorig jaar, maar ik meen mij te kunnen herinneren dat ik vorig jaar nog wel een foto heb gemaakt dat diezelfde thermometer op -17 of -23 graden stond.

Het weer vandaag hier in Neukirchen was boven
Temperatur: 0.1 °C
Luftfeuchte: 93.1 %
Schneehöhe Berg: 150 cm Pulverschnee
Letzter Schneefall: 11.03.2012