Op Texel, dag 1

Zaterdag 07 mei 2016 Weer een zonnige dag ongeveer 25 gr.

Nigila is als eerste kindje op op de camping en kijkt maar naar de tent en caravan waar haar vrienden verblijven, in de hoop dat die maar snel naar buiten komen. Maar om half 8 ’s morgens is het nog opvallend rustig bij de andere verblijven.

We eten, wassen alles af en ik ga langzaam maar zeker mijn cameraspullen opzoeken. Het is een campingdag. Ik zal vanmorgen op pad gaan en Timo vanmiddag.

Tegen Nigila toch maar gezegd dat ze beter nog even iets anders kan doen, dat kijken helpt toch niet. Dus pakt ze haar modellenboek en begint ze weer met ontwerpen. Dat is momenteel haar ding, dat vindt ze heel leuk om te doen en nog leuker om dit dan later met oma te maken.

Ik rij eerst naar Cockdorp om te kijken waar morgen de excursie begint. Eerst op zoek naar een parkeerplaats. Na deze gevonden te hebben Even kijken bij de tentjes, nou dat heb ik het snel bekeken. Er staan 6 tentjes en de mensen in de tentjes zijn niet echt enthousiast als je er als bezoeker komt. Verder dus maar naar het informatiecentrum. Daar even een plattegrond gekocht met een afstreeplijst voor de vogels die we spotten.

Dan begint mijn rondje. Ik zie van alles, maar het leukste is als ik bij Waagejot kom. Daar zie ik eerst heel veel meeuwen en sterns op eilandjes vlak bij de weg zitten. Prachtig. Dan nog steenlopers (waarvan ik eerst dacht dat het jonge kievieten waren) en tot slot een jonge kluut. Oh wzat was dat schattig. Deze viel nog regelmatig op zijn gat, dus ik gok dat deze nog wel heel jong was. Na een uur was het al weer tijd om terug te gaan.

Timo vertrok en ik ging met Nigila even zwemmen in het binnenbad, vervolgens even door de supermarkt en het winkeltje van de camping struinen, waarna we rond 17:00 uur weer bij de caravan terug kwamen.

Pappa was er ook al, dus de scottel aan om te bbq-en. Heerlijk. Voor Nigila was het ook boffen, want de buurtkinderen kwamen allemaal weer terug: SPEEEEEEEEEEEEEELEN.. De badmintonrackets werden weer op gezocht. Wat een lol hadden ze toch.

Op het moment dat Robiene en Joost gingen eten zijn we nog even richting van de vuurtoren gefietst. Wat een hoop kleine vogeltjes hebben we gehoord en gezien. Na een klein uurtje (6 km) waren we weer terug. Nigila was dolblij want dan kon ze tenminste weer met haar nieuwe vrienden spelen.

Om half 10 was het weer uit met de pret, bedtijd voor de kindjes. En binnen tijd voor mamma. Zodra de thermometer niet meer boven de 19 gr uitkomt, dan vlucht ik de caravan in, waar we overdag de airco aan laten om het een beetje behaaglijk te houden.

Heerlijk zulk zomers weer, van mij mag het heel de week zo blijven. Zalig.