Moederdag op Texel

Zondag 08 mei 2016 zonnig aardig windje en 25 graden

We hebben een excursie geboekt voor vanmorgen 10 uur, dus we moeten op tijd op.

Onze ochtendmens Timo maakt mij veel te vroeg wakker met de opmerking, ik ga er uit, maar jij moet blijven liggen hè. O ja moederdag. Maar ja slapen, dat lukt natuurlijk niet meer. Ik hoor heel veel laden open en dicht gaan. Veel gefluister en gediscussieer over wat ik als ontbijt zou willen gehad hebben. Ik wacht geduldig af wat het gaat worden.

En ja hoor, om een uur of 8 is het dan zo ver. Een zachte kus op mijn wang is het sein dat het tijd is om toch echt wakker te mogen worden. Ik doe mijn ogen open en wordt verwelkomd door een stralende lach van mijn liefste dochter. Nou dan kan je dag toch al niet meer stuk?

Ik krijg een pakket. Er staat op: I love you. Moet je nagaan, nu al in het Engels. Ik pak het uit en vind allemaal hartjes. Wat een prachtig kunstwerk zeg. Echt waar. Dan nog een gespijkerd hart omwonden met draden en een schitterende kaart. Wat een verwennerij. Dan blijk ik ook nog een ontbijt te krijgen. Een gebakken ei, vruchten yoghurt met nootjes, jus d’Orange en thee. Goedemorgen allemaal.

We eten toch met z’n drietjes. De buren worden langzaam maar zeker ook wakker. Wij pakken in, vertrekken naar de Sluchter. Het was er leuk, maar ja, voor fotografen eigenlijk merendeel alles veel te ver weg. Wel heel veel gele kwikstaarten gezien. Het is mij niet opgevallen, maar blijkbaar zitten hier ook de Engelse en Noorse gele kwikken tussen. Dus moeten we nog eens naar dat straatje terug.

Terug een lekkere tosti gemaakt. Timo vertrekt met Nigila voor een paardenritje. Ze komen na een uurtje terug. Blijkbaar hebben ze alleen de paarden geaaid en zijn ze daarna gaan fietsen. Had ik dat geweten was ik wel even meegegaan, maar ik dacht dat Nigila een ritje op het paard ging rijden van 20 minuten, met pappa er naast.

Nu genieten van het zonnetje en wachten tot het tijd is om naar Paal 17 te gaan. Daar heb ik een tafeltje gereserveerd voor vanavond omdat het moederdag is.

We rijden met een ommetje naar de Koog. Onderweg zien we nog oeverzwaluwen, een soort die wij vorige week maandag voor het eerst zagen. Ze zitten prachtig op het draad. Helaas jaagt een auto die langs komt rijden ze weg.

Bianca en Peter-Paul bedankt voor de tip. Het was lekker en meer dan genoeg. Timo en kabouter hadden spareribs en ik varkenshaassaté.

Wel jammer dat onze “buren” een hond bij zich hadden die zijn behoefte deed tegen de houten paal die binnen in het restaurant stond. De man zei het tegen zijn vrouw, die haar schouders op haalde. Er liepen meerdere personen op blote voeten daar en ik zag meerdere kinderen er op een haar na inlopen. Dat soort figuren snap ik dan weer niet, ik snap best dat er een keertje een ongelukkie kan gebeuren, maar meld dit dan even netjes aan de bediening en gooi er even water over heen of zo. Bahh

Na het eten nog even op het strand gezeten. Nigila vond dit weer super leuk en hoopt dat we van de week nog eens het strand op zoeken. Haar nog niets beloofd, maar ik gok dat dit wel eens een keertje zou kunnen gebeuren.

Oh en de kledingkast van Nigila is open, oké het slot e.d. heeft het niet overleefd, maar ons meisje kan dus toch wat verschillende kleding aan en we hoeven dus niet iedere dag haar enige setje te wassen. Bedankt voor de belangstelling daarvoor.