De vuurtoren en de Texelse zoo

Het is weekend. De wind is nog steeds nadrukkelijk aanwezig. Om een uur of half 8 wordt ik wakker, mmmm zoals wel vaker deze vakantie nog geen zin om op te staan. Timo die zelfs nog in bed ligt, dus nog maar even dommelen.

TOTDAT……… er een hoop geblaf klinkt op het veld van meerdere honden, ook goedemorgen. Je hoort meerdere honden blaffend om en langs de caravan rennen. Totdat we een hoop kabaal van metaal horen en de caravan zelfs voelen bewegen. Dan is Timo er heel snel uit. Ik roep nog:”Kijk je uit dat die honden jou niet bijten!!!” Maar het maakt niet uit, hij snelt de caravan al uit. Ik open het gordijn en het raam naast mij. Niet lang er na zie ik een klein zwart/wit keffertje achter de caravan langs rennen met achter zich aan een soort herdershond met aan hem vast een hele lange lijn. Ik hoor veel geroep en geblaf en niet veel later komt Timo de caravan weer binnen. Ze zijn al gevangen.

Gelukkig. Het bleek dat de kleine ontsnapt was en de herdershond er toen achteraan gerend. Nou in ieder geval ben ik klaar wakker.

Timo duikt nog even onder de dekens, ik pak mijn telefoons maar. Nigila heeft even gevraagd hoe laat het was maar vond kwart voor 8 ook nog te vroeg, dus die heeft zich ook nog even omgedraaid.

Om een uur of 9 toch maar er uit. De ochtendrituelen beginnen weer. Maar eerst mijn winterjas opzoeken, want het regent en het waait. Terug in de voortent is de tafel gedekt en wordt er ontbeten.

Daarna aankleden en al snel is het half 11. We moeten om 11 uur bij de vuurtoren zijn, dus even tempo maken.

Als iedereen eindelijk klaar is, springen we op onze fietsen en rijden naar de vuurtoren. We komen daar om 10 voor 11 aan. We Lezen dat we op 1ste verdieping ons kaartje moeten scannen en onze mondkapjes op moeten. Mmmmm mondkapjes. Die zit in mijn vest, reserve liggen in de caravan en in de auto, maar ja, we zijn op de fiets…

En ja geen internet, geen wifi, hoe kan Timo zijn mail dan bekijken om de QR-code te scannen? Mmmm laat ik nu een screenshot gemaakt hebben van de reservering. Ja, soms heb ik wel eens slimme ingeving.

Dus toch de eerste treden naar boven gelopen. Gelukkig het scannen ging goed en we konden (zonder opmerking op het gebrek aan onze mondkapjes) naar boven.

Het waren slechts 153 treden (ik dacht 183, dus het viel helemaal mee.) Ik had verwacht helemaal kapot boven te komen, want eerlijk is eerlijk, ik heb een conditie van 0,0. Maar eigenlijk viel ook dat best mee.

Boven waren we eigenlijk snel uitgekeken, veel wind en ja een rondje vuurtoren heb je zo gedaan. Dus al na een minuut of 10 naar beneden. We hebben op de terugweg alle info bekeken, die op de verschillende verdiepingen te vinden was.

Halverwege konden we ook tussen de oude en de nieuwe vuurtoren door lopen. Je zag duidelijk de kogelgaten nog in de oude vuurtoren zitten.
De Georgiërs (waar ik eerder ook al over vertelde), hielden zich op het laatst schuil in de vuurtoren. De Duitsers hebben daartoe de vuurtoren helemaal kapot geschoten, waardoor de vuurtoren in de jaren 50 van de vorige eeuw opnieuw opgebouwd moest worden.

Erg aparte wandeling, zo tussen de nieuwe en oude vuurtoren. Beneden gekomen bleek het ondertussen weer te regenen, zo een vieze natte motregen zeg maar. Dus gelijk naar de fietsen gelopen en terug naar de camping gereden.

Terug op de camping besproken wat we verders ging doen, want eigenlijk was het een campingdag. Timo wil eigenlijk stiekem wel eens met mooi weer eens fotograferen. Dus die wilde vanmiddag nog wel wat doen, zodat hij morgen zijn gang kan gaan.

Nu hebben we dit jaar gelezen dat er een Texelse zoo is. We verwachten er niet veel van, maar het is een binnen attractie en ach er is een kleine vlindertuin bij, dus misschien wel leuk om even mee te nemen.

Daar gekomen valt het gelijk op dat er een parkeerplaats is voor 10 auto’s, dus niet echt groot.

We lopen langs de papagaaien naar binnen. Het is inderdaad een kleine zoo, wat aapjes, wat vogels, wat vlinders en wat stokstaartjes en dat was het wel.

Dus na 2 uur waren we wel uitgekeken en zijn we terug naar de camping gereden.

De stokbrood was overigens onderweg gehaald, dus de kipfilet gemarineerd en ’s avonds een lekker soepie met satévlees en stokbrood gegeten. Makkelijk en lekker tegelijk.

Vanavond is het weer alles mag, niets moet, dus luitjes: Tot morgen weer.

Doei doeiiiiiii