Op de laatste dag is het gevoel van skiën terug.

Als de wekker om half 8 gaat, zien we al snel dat de zon zijn best doen om door te komen. Dus dat betekent dat we waarschijnlijk wel diepte kunnen zien. We ontbijten, terwijl anderen zich aankleden pak ik al een paar spullen in. Vanmiddag moeten we namelijk onze auto in pakken.

We vertrekken naar Neukirchen, maar Nigila vind Brambergen een beter idee, oké dan Brambergen. Het lijkt rustiger dan de vorige dagen. We stappen in de gondel en echt heel bijzonder, we zitten met dezelfde mevrouw in de gondel als gisteren. Gisteren was de vrouw met haar dochtertje ingestapt, vandaag ook haar man en zoontje.

Al gauw heb ik medelijden met haar, wat een irritante man was dat zeg. 2 cm van haar gezicht zijn gezicht en dan zeggen, ben je positief ingesteld? Nee he, nee. De vrouw lachtte een beetje, daarna begon hij te vragen wat er nu was… Wat is er nu Katja, wat is er nu? En Katja maar een beetje glimlachen. Toen we hoger kwamen begon hij iedereen die niet parallel skiede op de rode piste uit te schelden, want ze vernielde volgens hem de piste, ze moesten maar naar de blauwe piste gaan. En het waren er heel veel die veel te slecht waren in zijn mindset om op de rode piste te mogen skiën. Brrrr wat een vervelende vent was dat zeg. Ik vond het echt zo een man die ook zijn handjes gebruikt als het niet naar zijn zin gaat. Het waren bijzondere 15 minuten om boven te komen en die man zo te keer te horen gaan over al die slechte skiërs…

Boven gekomen hadden we weer goed weer, blauwe luchten, goed zicht en er zin in. We besloten de blauwe 5 eens over te slaan en zijn gelijk richting rechts gegaan, richting Wolkenstein. We hadden het prima naar onze zin. Het ging weer vloeiend als vanouds. We hadden een heerlijke ochtend. De laatste afdeling voor de lunch werd ik te overmoedig en vlak voor de 2 liften die er daar zijn in dat gedeelde van het dal, kwam ik te val. Je weet wel, plat voorover, de ski’s achter me bleven wel aan mijn voeten, maar remde mijn glijpartij niet. Al sneeuwhappend kwam er geen einde aan mijn glijpartij. Op een gegeven ogenblik was ik het zo zat dat ik mijn benen maar om heb gegooid naar de voorkant (ja zo lenig ben ik nog net). Op dat moment kon ik me zelf eindelijk in de remmen gooien en kwam ik tot stilstand. Nigila had het allemaal zien gebeuren (en nee, ze heeft niet gelachen). Timo kwam mij als een gentleman helpen.

Na deze glijpartij zijn we gaan lunchen in Neukirchen. Hier bleek dat the little lady erg veel last te hebben van haar knie en enkel. (Had ik al gezegd dat ze afgelopen week op school een bootcamp had...., waar ze bij geblesseerd was? Nigila zag het zelfs niet meer zitten om nog1 meter te skiën. Het probleem was echter dat de auto in Brambergen stond en dat is lopend door het dal stiekem best wel een behoorlijke trip, zeker op skischoenen… Maar ineens hadden we een idee. Nigila zou met de gondel naar beneden gaan en wij zouden naar Brambergen gaan, auto oppikken en vervolgens Nigila op halen. Zo bedacht en zo gedaan. Nigila gedag gezegd bij de gondel en wij naar de andere gondel vertrokken. Hierna naar beneden, ondertussen contact houden via de app met Nigila.

Zonder problemen kwamen we bij de auto. Hierna Nigila opgehaald, die gezellig had zitten keuvelen met een paar Nederlandse kinderen, die het geweldig vonden toen ze er achter kwamen dat zij ook Nederlandse was.

Hierna langs de Spar en de Billa voor de laatste inkopen, wat soep en natuurlijk Almdudler. Hierna terug naar het appartement. Het weekje is al weer voorbij. We pakken onze spulletjes al weer in. De auto wordt dus bij daglicht ingepakt. We eten weer bij Siggen en ja, de skivakantie is weer over. Het was een rare vakantie omdat het lang duurde voordat we een beetje het gevoel van skiën weer terug hadden. Ik was zelfs even bang dat dit onze laatste skivakantie ging worden. Maar na vandaag ben ik er van overtuigd dat we het nog kunnen en we er gewoon geen vier jaar meer tussen moeten laten zitten. Wat meer trainen tussendoor hopelijk dat het dan over twee jaar wat sneller beter gaat.

Na de heerlijke maaltijd in Siggen nog een rustige avond voordat we op tijd naar bed gaan.

Welterusten allemaal en bedankt weer voor jullie aandacht.