Wales, here we come!

Zaterdag 23 april 2022: Op naar Wales (UK)

Eindelijk gaan we de reis maken die we 2 jaar geleden al zouden maken. Corona gooide steeds roet in het eten. We moesten voor juni 2022 de voucher van de autotrein gebruiken.

Deze voorjaarsvakantie was het dan zo ver. We hebben een paar verschillende verblijfplaatsen geboekt, dus de reis kan beginnen. Enkel is het zo druk geweest de laatste week dat mijn hoofd nog niet het idee heeft dat het vakantie is.

Dan vroeg Nigila gisterenavond ook nog even of ze mocht gaan stappen met haar vriendinnen. Dit vroeg ze om 21:30 uur, de wekker gaat de volgende ochtend om 05:00 uur…. Mmm nou vooruit, tot 12 uur, want ja, het is vakantie en om haar nu haar eerste stapavond te ontnemen… de timing is wat vervelend, maar ach.

Timo en ik vertrekken op tijd naar bed, maar ja, we zijn nog niet compleet, dus ook al hoor ik mijn buurman heerlijk slapen, het lukt mij pas om in slaap te vallen als ik voordeur heb open horen gaan en op slot heb hoor draaien. Het is goed zo, welterusten.

Om 05:00 uur gaat inderdaad de wekker . Nu ben ik van het analoge wakker worden in tegenstelling tot Timo. Timo hoort de wekker, doet hem uit en springt uit bed. Ik zou het liefst de wekker nog een keertje af laten gaan, maar oke die is al uit. Ik heb wel altijd even een paar minuutjes nodig om wakker te worden voordat ik uit bed stap (en Nigila ook.). Dus een paar minuten later volg ik ook naar beneden. We willen uiterlijk 06:00 uur rijden, want om 08:20 uur vertrekt de autotrein uit Calais (F). Het lukt, we vertrekken 05:50 uur.

We rijden een bijzondere route, soms op en soms niet via de snelweg. We komen in Calais aan, jeetje wat is het rustig. Via een Eftelingattractieroute, maar dan voor auto’s, rijden we door de douane’s de grens over. Het bijzondere is dat we daar in Calais al het bordje: Welkom to UK passeerden. Daarna rijden we weer een stukje om het perron op te rijden en zo de trein in te rijden. Goh wat is dat apart. Ik had verwacht dat het was zoals je die vrachtwagens wel eens tegen komt. Nu stonden er ook auto’s beneden en auto’s boven, maar verder was de trein geheel dicht. We rijden via een hele grote deur de trein in en rijden door tot een suppoost ons “parkeert” zo dicht mogelijk op onze voorganger. De gehele reis blijven wij in de auto zitten. We vertrekken 08:48 uur uit Calais (F), blijkbaar toch een trein later dan geboekt. Om 08:17 uur komen we aan in Folkstone (UK). Het is zwaar bewolkt en slechts 11 graden, maar ach we zitten in de auto.

Het is even wennen om links te rijden, maar op de snelweg gaat het goed. We beginnen te genieten van de vakantie. Rust. We besluiten om 12:00 uur (Engelse tijd) van de snelweg te gaan en even richting Bath te rijden. (Hier woont de schoondochter van onze buurvrouw). We lunchen bij Bath, bij een sportterein, het voordeel is dat je daar ook naar het toilet kan en we stonden tegenover Beckford’s Tower. Na de lunch even de weg over gestoken en over de eeuwenoude begraafplaats gelopen naar de Toren voor we weer verder gingen.

Om 13:40 uur passeren we de Prince of Walesbridge en rijden we zo het langverwachtte Wales in. We snellen nog steeds via de snelweg, om op tijd bij onze 1^ste slaapplaats aan te komen.

We rijden een tijdje later langs Raglan Castle. Meer een ruine dan een kasteel, maar ja als je er dan toch langsrijdt. We stoppen even en bekijken het kasteel op een klein afstandje. Wat gaaf zeg en het vakantiegevoel wordt steeds duidelijker, alles mag, niets moet.

Na vele rotondes, mooie uitzichten, ondanks het heiige weer echt al genoten van de tocht, komen we om 15:15 uur aan bij de Prince of Wales Inn in Rhymney. We lopen naar binnen. We zien al dat de Inn de nodige onderhoud nodig heeft. Als we binnen lopen zucht er een oude vrouw die aan het strijken is. Of we nog een half uur kunnen wachten, want ze is nog niet klaar. Tuurlijk mevrouw en we lopen terug naar de auto. Na eeen half uur worden we dan toch opgehaald en naar onze kamer gebracht. Het is een familiekamer. De kamer kan ook best wat onderhoud gebruiken, in tegenstelling tot de douche en toiletruimte, die ziet er echt heel modern, schoon en netjes uit.

Door het aangezicht van de Inn en zijn beheerder(s) hebben we besloten om toch maar ergens anders te gaan eten. Het wordt de Mac. In Ebbw Vale. Een snelle maaltijd die ook snel genuttigd wordt en we terug naar onze slaapplaats rijden. We zijn toe aan rust. Ik lig weer plat helaas, te veel naar rechts gedraaid vermoedelijk, hopelijk komt dat goed de komende dagen.

Als het licht uit gaat, vallen we al snel in slaap en wonderwel slaap ik best goed. Welterusten, allemaal en tot morgen.