De tweede dag op pad richting....?

Op vrijdag 20 juli 2012 vertrekken wij rond 09:00 uur vanaf de camping in Dransfeld. Het is bewolkt met een mager zonnetje af en toe. We vertrekken met 14.3 gr. Dus al een stuk kouder dan gisteren… We gaan eerst nog even tanken bij de Jet en dan is er al een probleem met de route. Moesten we links of moesten we nu rechts. Het werd uitgevochten op de Tomtom.. We gaan rijden en vermijden de snelwegen. We moeten nog een uurtje of 8 naar de camping dus vandaag wordt het een uur of vier rijden (dachten wij….) De Tomtom gaf zelfs in het begin aan dat wij rond 15:45 uur bij de camping zouden zijn…)Nog geen half uur later geeft de Tomtom al 18:49 uur als eindtijd in. Nou ja we gaan het zien. We raken in de knoop bij een omleiding. We zoeken maar de “ouderwetse” plattegronden op. Helaas blijken deze kaarten van 1987 / 1988, dus van voor de één wording. Ik denk dat we hier zeker een half uur kwijtraken. Gelukkig vinden we door allerlei bordjes te volgen de route weer terug. We hebben hierdoor ook nog een tijdje in een file gereden. En de grens die ik dacht te krijgen met Tsjechië, bleek dus de oude grens met Oost-Duitsland. We zitten nu dus ook zonder een plattegrond en zullen volledig moeten vertrouwen op de Tomtom. Omstreeks half één eten wij in Görsbach. We zien hier meerdere vogels, maar die laten zich niet tot moeilijk door de camera vangen. Het opvallende is dat het landschap echt vol Tarwe staat. Je ziet af en toe een dorpje en verder alleen Tarwe, tarwe, tarwe. We rijden na een paar uur door Halle, wat wel een grote stad blijkt. Het heeft ook een dierentuin, maar natuurlijk hebben we daar geen tijd voor . Om half vijf geeft de Tomtom eindelijk aan dat het nog maar vier uur rijden naar de eindbestemming is en besluiten wij te stoppen. We hebben geen idee waar die andere uren gebleven zijn al die tijd, want behalve het ongemak in het begin, hebben wij constant door gereden. We kijken op de Tomtom en die geeft wel meerdere campings aan en camperplaatsen, alleen hoe je daar moet komen, dat begrijpen we nog niet. Wat we ook proberen, de Tomtom stelt het nieuwe tussenpunt niet (zichtbaar in) en er staan geen adressen bij, zodat wij deze niet handmatig in kunnen stellen. Op een gegeven ogenblik volgen wij maar gewoon bordjes naar een camping. We komen in Neumuhle aan, (na slechts 306 kilometers, dus waarom we zoveel tijd kwijt zijn, is bij beiden echt onduidelijk), bij het Seebad Schlidau aan. We krijgen een plekje op een veldje, wat langzaam maar zeker wat volloopt met Duitsers. Er is een schitterend zwembad met een grote glijbaan. Alleen vind Timo het buiten te koud (19 gr) en Nigila vind het water (22 gr) te koud. Ik had er eigenlijk wel even zin in, maar wilde ook niet alleen, dus hebben we de tennisspullen en dergelijke maar tevoorschijn gehaald. We hebben lasagne gegeten. We hebben nog even met bewondering naar de visdiefjes gekeken, die constant snel over het water scheerden. Op het moment dat het te donker werd en we naar binnen wilden gaan, kwam er nog een visarend buurten. Hij vloog een tijdje over het meer, maar zonder poging om een vis te vangen verdween hij weer. Helaas niet gelukt om een goede foto te maken, maar toch weer een vogel die wij bij ons lijstje kunnen zetten . Welterusten voor nu en tot de volgende keer. P.s. we werden ergens halverwege aangesproken dat wij bijna een wieldop verloren. Zodra het kon (en dat duurde echt lang…………………..) gestopt en het wieldop er voorlopig vanaf gehaald. In Hulst gaan wij wel weer eens kijken of we het er op krijgen. Dus tot nu toe iedere dag een karweitje (gisteren stak er ineens een heg over waardoor de achterbumper een stukje losschoot (zit nu vast met van dat 3d plakband ) en nu weer die wieldop. Ik ben benieuwd wat de rest van de vakantie ons gaat brengen, maar dat gaan we jullie van zelf wel vertellen…