Omgeving verkennen
Door: Irma
Blijf op de hoogte en volg Nigila
02 Juli 2019 | Frankrijk, Saint-Aubin-sur-Mer
Ik hoor Timo het bed verlaten, maar ik draai me nog eens lekker om. Het is nog zo stil op de camping… even later hoor ik hem weer terug in bed kruipen, oh ging hij niet fotograferen… Nogmaals hoor hem het bed verlaten, ik mompel:”Ik kom er zo aan.” En val weer heerlijk in slaap.
Dan wordt het dakraamluik opengeschoven en valt het warme zonlicht de caravan binnen… Ik kijk op en Timo vraag:”Kom jij er ook nog uit?” Ik was nog ver weg, maar knik en stap uit bed.
Tot mijn schrik is het reeds tien voor 10. Ik weet ik heb de laatste tijd slecht en weinig geslapen, maar tot tien uur op bed liggen is eigenlijk wel heel zonde. Gauw aan het ontbijt. Ik zie dat Timo de luifel al heeft geïnstalleerd (en heb idd wel vaag horen timmeren). Na het eten richten we de voortent verder in, maar daar is niet zo heel veel werk meer aan en Timo jast nog wat haringen de grond in.
Voor we het weten is het al weer etenstijd (jaja, morgen wil ik idd eerder uit mijn bed). We bespreken wat we eten, want ja we moeten indien nodig wel op tijd het eten ontdooien, want we hebben natuurlijk geen magnetron.
’s Middags stappen we even op de fietsen en rijden Saint-Aubin-Sur-Mer in… Langs de kust. Er ligt super veel wier op het strand, het waait behoorlijk en er zijn maar weinig mensen op de boulevard. We ztten aan de Côte de Nacre. Via Bernières-sur-Mer fietsen we naar Courseulles-sur-Mer en daar nemen we een kustfietspad terug richting ons eigen dorp. Frankrijk lijkt eigenlijk best wat op België. Je krijgt 1x een bord in welke richting je moet rijden en daarna zoek je het maar uit.
Met dat kustfietspad kon niet zoveel misgaan, dachten we. Het enige wat er gebeurde was dat het verharde ophield en eindigde in een kuil met mul los zand….. juist lopen verder dus. Mijn schoenen schepte gelijk kilo’s zand naar binnen, dus die maar uitgetrokken. Alleen het zand was best warm (lees heet). Maar we kwamen uiteraard weer aan bij Bernières-sur-Mer.
Hier stond een picknickbankje, waar wij onze schoenen leegden, ons drinken op dronken en onze strandjutter het strand op rende, op zoek naar leuke dingen. Hij vond zeeschuim en 2 mooie slakkenhuizen. Met een big smile kwam hij terug. Daar geniet hij echt van, op strand lopen schooien op zoek naar krabbetjes e.d.
Terug gekomen bij de caravan koken Nigila en ik het eten (Tagliatella). ’s Avonds rijden Timo en ik nog even richting de boulevard om deze de andere kant op nog even op te fietsen. Om half 11 is deze dag alweer voorbij… op naar morgen.
-
12 Juli 2019 - 06:44
Rudy:
strandjutter zal Timo zijn ?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley