Bayeux

Zaterdag 13 juli 2019 zonnig 23 graden

We willen nog wat doen vandaag, want morgen moeten we de voortenten en dergelijke weer inpakken voor het vertrek op de 15de naar de volgende camping.

Om kwart over 9 wordt ik wakker. Het duurt lang voordat ik in slaap val omdat er behoorlijk wat plaatselijke “hangjeugd” rondhangt op 10 meter van de caravan (hemelsbreedte). En wat ze doen weet ik niet, maar ze houden er van om te gillen, te lachen en herrie te maken tot twee a drie uur. Maar het gevolg is dat ik ’s morgens langer blijf slapen dan ik zou willen.

We ontbijten, Timo haalt toch nog even wat brood, want we gokken dat morgen, op de nationale feestdag, de bakker zeker niet open zal zijn. Terwijl de dames onder de douche springen, pakt Timo de tas in, maakt de lunchpakketten klaar en ruimt af.

We vertrekken naar Bayeux, een grotere plaats in de buurt, waar we wel de Engelse oorlogsbegraafplaats hebben bekeken, maar voor de rest nog niet bekeken hebben. Dus zo gezegd, zo gedaan.

Als we in Bayeux aan komen, willen we de auto eigenlijk weer in de buurt van de begraafplaats zetten, daar we dan niet te ver van de Kathedraal “de Notre Dame” waren. In het centrum zien we een grote markt en nog geen 2 straten verder een grote parkeerplaats. Hier parkeren we dus maar, pakken onze spullen en lopen naar de markt terug.

Als ik het goed begrijpt is deze markt er speciaal omdat het morgen een nationale feestdag is. Er staat van alles. Vogels, konijnen, groente, veel vis, paëllakramen, olijfkramen, sieraden, kleding echt veel.

Als we de tweede rij in lopen, zien we een leuke nieuwe pet voor Nigila. Die is de hare kwijt en de mijne die ze gebruikt is kapot. We kopen een paarse paprika (die heb ik vroeger ook gegeten en die vond ik persoonlijk altijd de lekkerste paprika’s die er zijn). Dus heel verbaasd dat we die hier konden kopen. Lekker voor vanavond bij de “pasta”. We horen daar ook dat de markt duurt tot 13:00 uur. Daarom zijn natuurlijk al verschillende mensen hun spullen al aan het inpakken. Het is dan 12:38 en we moeten nog wel wat rijen bekijken, dus dat wordt doorlopen. Het lukt ons toch om alles bekeken te hebben.

Nigila wil wel wat lekkers van de markt om te lunchen, maar we zien eigenlijk niets bijzonders. Dus lopen we Bayeux in, in de richting van de Kathedraal. Ook hier blijkt de lange winkelstraat echter gevuld met allerlei kraampjes. Echt gezellig. Dus op ons gemak struinen we langs de cafeetjes en kraampjes de winkelstraat door. We zien wel borden naar de Kathedraal, maar die negeren we maar even. Het winkelstraatje is te leuk om niet te vinden.

Als de winkelstraat uiteindelijk toch ten einde komt, lopen we alsnog naar de kathedraal, maar voordat we die bezoeken besluiten we eerst te gaan lunchen. We zien tegenover de kathedraal een sandwichwinkeltje en besluiten daar een lekker broodje te kopen en eten dit heerlijk in de zon op.

Dan gaan we toch de kathedraal binnen om die te bezichtigen. Als we halverwege zijn, zeg ik tegen Nigila, ik denk dat er een trouwerij aan komt, de banken waren versierd met bloemen, de opstelling van het altaar en een priester / pastor of hoe die goede man ook mag heten, liep in zijn witte kazuifel zuchtend en steunend rond. We wilden verder naar achteren, verder de kerk in, maar werden inderdaad door de zuchtend en steunende meneer weggestuurd. Hier dan ook maar aan voldaan en de kerk uitgelopen. We hebben ook niet gewacht op het bruidspaar, maar zijn op ons gemakkie terug naar de auto gelopen.

Vervolgens zijn we naar Port-en-Bessin gereden. Een klein vissersdorpje, waar de netten op de kant lagen te drogen, de bootjes veelal op het droge lagen en er heel veel sint jacobschelpen op het strand lagen. En als ik heel veel zeg, dan bedoel ik ook heel veel. Er lagen er echt wel honderden zo niet duizenden daar op dat strand. Een heel tapijt vol met schelpen. Op een bordje stond ook de verklaring hoe dit zo kwam. Het blijkt dat als mensen die gegeten hebben, ze deze veelal overboord van de schepen gooien. Door de stroming komen deze schelpen blijkbaar dan daar op het strand terecht. We hebben er een tiental meegenomen.

Na de pier op en af gelopen te zijn. Genoten te hebben van de vele parapenters die daar in de lucht hingen en die mijn bloed nog altijd doen kriebelen en ik met een beetje heimwee naar die mensen kijk die daar hoog in de lucht daar geluidloos rond zweven, de thermiek zoekend om zo lang mogelijk te blijven rond zweven. Heerlijk.

Na het haventje rijden we nog naar Longues-sur-Mer, waar een hele batterij met batterijen stond. Nog een overblijfsel van de Duitsers. Blijkbaar doen hebben ze de afgelopen jaren ook onderzoek gedaan met detectors en radars op zoek naar spullen die achtergebleven zijn van D-Day. Hierbij werden in 2013 nog 5 lichamen gevonden van Duitsers, die blijkbaar haastig begraven waren daar. Er worden nog zoveel mensen vermist en ik kan de gedachte niet onderdrukken dat er daar langs de kust nog meerdere personen een graf hebben gekregen, die tot vandaag niet terug gevonden zijn.

Hierna zat de dag er weer op. We gingen terug naar de tent. Aten onze pasta met de paarse paprika en gehakt en bolognessesaus.

Dan nog even een potje petanque gespeeld en nu 22:06 uur ga ik snel afsluiten, een lange broek aan trekken en fietsen we even naar luc-sur-Mer voor het vuurwerk… misschien dat ik daar morgen nog over vertel. Tot dan.