Parc du Marquenterre
Door: Irma Kion
Blijf op de hoogte en volg Nigila
17 Juli 2019 | Frankrijk, Saint-Quentin-en-Tourmont
Woensdag 17 juli 2019 25 graden en zonnig.
Uiteraard bezoeken we weer parc du Marquenterre. We stonden op tijd op, en ja ook nu maakten we weer ons lunchpakketje, want in het parc zijn geen stops behalve dan de kijkhutten voor de vogels.
We namen onze camera’s mee. Alle drie eentje. De statieven en het wagentje om alles te vervoeren. Dit trekt nog steeds veel kijkers. Toch grappig.
Als we bij het parc aankomen is het echt super druk. Drukker dan ik ooit heb meegemaakt en we zijn er toch al meerdere keren geweest.
We zien al gauw dat het pad is veranderd, nieuwe hekken en helaas de vijvertjes heel erg begroeid vol met riet… We lopen de grootste route van 7 km en stoppen in alle 13 kijkhutten.
Maar we zien niet zo heel veel bijzonders en het is echt heel druk. We zijn dan ook al om een uur of drie terug op de camping.
Hierna blijven Nigila en ik op de camping een beetje rommelen en Timo besluit nog even naar de plasjes in de buurt te gaan voor de steltkluten en koereigers.
’s Avonds kookt Nigila penne, we zorgen dat alles een beetje opgeruimd is voor de logee van morgen.
Ook zetten we de vlinderval aan, want de visite verwachtten we pas rond het middageten, dus dan kunnen we de val leeg halen voor de visite arriveert.
Weltrusten allemaal.
Uiteraard bezoeken we weer parc du Marquenterre. We stonden op tijd op, en ja ook nu maakten we weer ons lunchpakketje, want in het parc zijn geen stops behalve dan de kijkhutten voor de vogels.
We namen onze camera’s mee. Alle drie eentje. De statieven en het wagentje om alles te vervoeren. Dit trekt nog steeds veel kijkers. Toch grappig.
Als we bij het parc aankomen is het echt super druk. Drukker dan ik ooit heb meegemaakt en we zijn er toch al meerdere keren geweest.
We zien al gauw dat het pad is veranderd, nieuwe hekken en helaas de vijvertjes heel erg begroeid vol met riet… We lopen de grootste route van 7 km en stoppen in alle 13 kijkhutten.
Maar we zien niet zo heel veel bijzonders en het is echt heel druk. We zijn dan ook al om een uur of drie terug op de camping.
Hierna blijven Nigila en ik op de camping een beetje rommelen en Timo besluit nog even naar de plasjes in de buurt te gaan voor de steltkluten en koereigers.
’s Avonds kookt Nigila penne, we zorgen dat alles een beetje opgeruimd is voor de logee van morgen.
Ook zetten we de vlinderval aan, want de visite verwachtten we pas rond het middageten, dus dan kunnen we de val leeg halen voor de visite arriveert.
Weltrusten allemaal.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
