Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwll-llantysili

Dinsdag 26 april 2022Jansen’

We ontbijten weer rond 08:00 uur. Als je lang genoeg vol houdt, dan went het vast nog eens.

Vandaag heb ik de Hot Buttered Crumpets geprobeerd omdat ik het ei wat flauw vond gisteren. Nou dat was zeker voor herhaling vatbaar. Voordat je gaat vragen wat is dat dan? En soort van pannekoek, maar dan dikker en luchtiger (nee lijkt niet op Kaisermarre), met boter er over. Ja, was geslaagd.

Om 9 uur vertrekken we richting Angsley. Omdat het begin van de route het zelfde blijkt, rijden we kort om, om het Llynnau Mymbyr, het meer bij Capel Curig te bekijken aan het begin (gisteren stond op de heen en terugweg, daar alles vol). Even een paar foto’s en verder, of eigenlijk terug, want we waren even “verkeerd” gereden voor de foto. Vanaf nu is het dus weer een nieuwe route. We komen langs het meer: Llyn Ogwen. Hier staan overal pilonnen, we denken om te voorkomen dat de mensen gaan parkeren. Ook hier was het prachtig. Er staan wat campers, ja hier heb je wel een heerlijk plekkie inderdaad. Ik denk dat dit in het lage seizoen gedoogd wordt.

Hierna rijden we over de brug het eiland Angsley op. Natuurlijk stoppen we even in Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwll-llantysiliogogogoch. We fotograferen het plaatsnaambord en vonden de lengte van de plaatsnaam eigenlijk best meevallen. Het blijkt dat daar zelfs niet de originele naam op staat, maar de afgekorte versie. Dus doorgereden naar het station. Ik had gelezen dat iedereen daar heen gaat om de plaatsnaam te fotograferen. Deze recordbrekende plaatsnaam, werd eind 19^de eeuw na de aanleg van het spoortraject door een vindingrijke Welshmen om toeristen ertoe te bewegen, wat goed gelukt is. Er komen nu zelfs bussen naartoe. Hierdoor zijn er ook toeristenwinkels waar je echt alles kunt kopen. Wij kopen er een kam (ja borstel en kam vergeten, dus nodig).

Hierna rijden we door naar Holyhead. Timo is daar zo op zoek naar de speciale bekende vuurtoren, dat hij er spontaan door rood rijdt. Dat wordt dus spannend de komende weken. Dus googlemaps er maar weer bij gehaald.

Om 12:39 komen we aan bij South Stark Lighthouse. Tijd om te lunchen. De vuurtoren zelf blijkt gesloten maar wij dalen af, totdat wij het woord puffin horen….. Papegaaiduikers… waar? Nigila vraagt er naar en ik tuur door mijn camera naar de overkant, maar de puffin vind ik niet (ondanks de uitleg). Daar Timo al verder afgedaald is, zijn wij toch maar gevolgd. Het zijn 400 trapteden om af te dalen. Nigila en ik stoppen halverwege. We kijken vol verwondering naar de rotsen vol met vogels. Je hoort ze “schreeuwen”, wat een bijzonder indruk gaf. Er zaten er echt honderden, het zag letterlijk zwart van de vogels.

Nigila en ik klimmen weer naar boven. We genieten, wachtend op Timo, van het uitzicht en het weer. De zon schijnt en het is rond de 19 graden, heerlijk!

Hierna stoppen we nog even bij de RSPD, waar Nigila een Puffinbeker koopt en we een ijsje bestellen en eten.

Dan wordt het echt tijd dat we naar Cowny rijden. Daar stond nog een kasteel op het programma. Er staat geschreven: drie bruggen en een jachthaven met daarachter, als een oprijzend gebergte, 1 van de mooiste kastelen van Edward 1. De imposante kasteelmuur is 1,2 km lang en heeft 22 torens en 3 stadspoorten. De muur zou te bewandelen zijn, maar we komen uit bij het kleinste huis van Engeland en gezien het tijdstip en de moeiheid die na alle indrukken van de laatste dagen toch begint toe te slaan, laten we Conwy daarna achter ons, om terug te rijden naar onze verblijfplaats. Het is vandaag alweer de laatste dag Betws-y-coed, wat we eigenlijk allemaal toch jammer vinden. Er valt hier nog zo veel te zien. We zijn tevreden over ons verblijfplaats en het eten.

We eten in het hotel, ik heb penne, maar ik krijg zoveel, dat ik nog niet de helft op kan. Het is goed, maar veel. Nigila neemt een steak en Timo een burger. Wij hoeven vanavond niet meer te eten. Fijne avond nog en tot morgen.