Ault

Zaterdag 20 augustus wisselvallig 21 graden

We hadden afgesproken dat we vandaag nog een doedag zouden hebben omdat we morgen, zondag dan op ons gemak zouden kunnen beginnen met het opvouwen van de voortent en de voorbereidingen treffen voor de terugreis op maandag.

Op het programma stond nog de ondergrondsestad. Echter blijkt dit hier vandaan anderhalf uur rijden. Nigila kan al niet zo goed tegen autorijden, zeker niet met heuvels, bobbels en bochten. Dus in overleg besloten dat ook dit op de verlanglijst voor de toekomst blijft staan. Daar wil ik echt wel een keer naar toe, dus we moeten hier nog een keertje naar terug, maar ook dat is geen straf wat ons betreft. Dan doen we het wel weer in het voorjaar hebben we afgesproken. (en nee niet volgend jaar al..).

We hebben weer een slome start, maar ook dat is jullie ondertussen al niet vreemd volgens mij. Ik ruim de caravan een beetje op, veeg alles eens een keertje aan, ook geen overbodige luxe en tot Nigila’s vreugde besluiten we dan vanmorgen maar even met z’n drietjes naar het zwembad te gaan.

Dus zo gezegd zo gedaan. Daar er 1 kleedkamer is bij het zwembad en slechts 2 douchen, verkleden we ons altijd in de caravan. Zowel voor als na het zwemmen. Dus badjassen aan en op pad.

Het is erg stil in het zwembad. Amper een stuk of tien personen. Het wordt wel iets drukker, maar niet echt veel. Het water is heerlijk warm en de bubbels, waterval en glijbanen maken het feest weer kompleet. Oké, wat Nigila betreft natuurlijk weer veel te kort, maar die zou wel de hele dag in het zwembad kunnen blijven liggen.

We lunchen weer in de tent, waar de temperatuur in de voortent ondertussen is opgelopen tot 39,6 graden, lekker temperatuurtje dus. Snel de zijkanten opgegooid. Er staat een behoorlijke wind, dus al snel is de temperatuur in de voortent gedaald tot 24 graden. Kijk dat is beter.

Na de lunch vertrekken we op ons gemak naar Ault. Daar wilde ik graag nog een keertje naar toe. De mooie krijtrotsen. Ik wilde eigenlijk een keertje ’s avonds, met zonsondergang, maar dan wordt het weer laat voor onze kabouter, dus toch maar overdag.

We rijden eerst even naar de supermarkt voor een fles Cola. Voor de rest hebben we niets nodig, maar we kopen daar gelijk nog wat kleding voor Nigila. Ja, inderdaad vreemd. Kleding in een supermarkt. Maar sommige supermarkten hier zijn zo groot, die verkopen echt van alles. Het zijn eigenlijk net kleine warenhuizen.

Ik was vergeten hoe Cayeux-sur-Somme er uit zag. Op de kaart zag het er uit als een grote badplaats en het leek me nog wel leuk om nog even met Nigila door de winkelstraten te struinen, dus door Cayeux gereden.

En ja, toen we de strandhuisjes op een rij van het kiezelstenen strand zagen staan, herinnerde wij het weer. Hier waren we toch al geweest. Nog even richting het centrum gereden, maar inderdaad geen winkel te vinden en zeker geen gezellige winkelstraat.

Dus via een binnen door weggetje, waar we een weiland met een stuk of 8 ezels tegen kwamen, waar Nigila gelijk helemaal weg van was en allemaal even moest aaien en gras moest voeren, kwamen we in Ault aan. Niet daar waar we de krijtrotsen al eens eerder hadden bekeken, maar echt in Ault zelf.

Bij het uitstappen hoorde je de zee al aan komen bulderen. Wat een mooi geluid. Het water had 2 uur geleden al het hoogste punt bereikt, maar nog beukten de golven op de grote keien, die onderaan de mooie hoge krijtrotsen lagen. Je zag de golven in een waterdruppelgeraas uit één spatten. Heerlijk om te zien en prachtig om te horen. We dronken wat en liepen toen naar beneden.

Jullie zullen begrijpen dat er weinig “strand” was. Maar het kleine streepje strand. Nou ja als je het strand mag noemen, want het was meer verschillende soorten stenen die her en der verspreidt lagen, dan zand.

Oh ja, het kleine streepje strand, liepen we na meters gedaald te hebben, op. De krijtsteenrotsen, die naar ik mij meen te herinneren 7 kilometer lang zijn, zijn behalve lang, ook denk een meter of 40 hoog. Dus echt imposant. We hebben alle drie op onze eigen manier daar ook genoten. Timo is gek op de kust, maar niet op zonnen. Ik hou van mooie stenen en vond dat aanstormende geweld van de woeste golven (het was ook nog een windkracht 6/7) die op het strand af wamen en voordat ze op het strand zijn, veranderd waren in kleine golfjes, waar je amper iets van zag, ik vond het fascinerend.

Je kon ook echt zien waar het niet al te diep was, want daar was de zee bruin van het opdwarrelende zand, terwijl verder weg de zee er wel blauw er uit zag. Oké, mijn kleding zag half wit omdat ik op rotsen was gaan zitten (en ja zoals het wordt het al zegt: krijtrotsen, dus deze geven wit af…).

Nigila gaf ook aan dat ze daar zeker nog eens terug wilde komen als het eb was. Ik wil er nog eens terug bij zonsondergang en Timo die wilt altijd wel struinen aan de kust, dus ik gok zo maar dat we nog wel eens terug zullen keren naar Ault.

Maar oké, ook hier was er weer een moment dat we vertrokken. Met weemoed en een laatste blik op die prachtige bulderende zee, vertrokken we weer naar de camping.

De tagliatelle, met champignons, saus en varkensstukjes werden klaargemaakt en er werd gegeten. Nigila zou helpen met de afwas, maar had een Nederlands meisje gezien waar ze aan was gaan vragen of die met haar naar de speeltuin wilde. Ja, maar ze moest eerst eten. Dus had Nigila gezegd, oké misschien vanavond of morgen dan. Dat vond het meisje goed. Dus wilde Nigila de tent niet meer verlaten, want stel dat dat meisje dan net langs kwam en zij er niet was. (nou die moet ik onthouden hoor . ).

Na het afwassen hebben Timo en ik nog even met de houten klossen gegooid. Ik vind het toch een leuk spel hoor. En super lief dat Timo toch even mee doet. Om 21:00 uur was er nog steeds niemand bij de tent van het meisje en hadden we besloten om de kabouter eens op tijd naar bed te laten gaan. Dus dat gebeurde ook een keer. Alleen begon de regen toen toch naar beneden te vallen en kletterde het op het dak. Gelukkig duurde het geen uren en nu is het al een tijdje stil aan de andere kant van het gordijn.

En wij, ja wij duiken ook ons mandje weer in. Kijken wat voor weer het morgen brengt. Er wordt 64 % regen voorspelt, maar ik hoop toch stiekem dat we de tent droog op kunnen vouwen. Welterusten voor nu en tot morgen. Doeiii