Sneeuw
Door: Irma Kion
Blijf op de hoogte en volg Nigila
01 Maart 2017 | Oostenrijk, Neukirchen am Großvenediger
We vertrokken vandaag weer ouderwets via Neukirchen, hoefden we niet te klunen als we naar huis gingen...
Bij de gondel gekomen was het er echt druk en ook waren de deuren nog niet open. Nu waren we alle dagen al ruim een kwartier tot een half uur te vroeg, maar in Bramberg mochten we dan meestal gewoon instappen. Nu hoorden we al rondom ons dat dit eigenlijk voor Neukirchen ook vreemd was. Dus "geduldig" gewacht tot het kwart voor 9 was en de deuren dan toch open gingen.
Boven gekomen bleek daar toch nog meer sneeuw te zijn gevallen en de pistes waren eigenlijk nadat het was gaan sneeuwen niet echt meer geprepareerd. Voor de les nog een snelle ronde met z'n drietjes en dan weer klunend naar de les.
Timo en ik gingen samen verder terwijl Nigila weer met de juf vertrok. Wat een papbenen had ik vanaf het begin zeg. Echt van die verzuurde bovenbenen en door de sneeuw moest er echt "gewerkt" worden..
Ik ben er om 11 uur mee gestopt, eerst maar een plekkie voor het eten zoeken en dan vanmiddag verder kijken. Timo heeft gewacht op de kabouter.
Wat was het een genot om te genieten van de omgeving. Met die verse sneeuw, de bomen bedekt met een witte laag, wat een weelde. Het aparte van Oostenrijk is dat het lichtinval, de wolkenpartijen, de lucht het per uur anders kan doen lijken. Ik heb echt meerdere keren gezegd:"Jeetje wat is dit toch mooi". Dus behalve alle afdalingen, ook zeker genoten van het uitzicht.
Die kabouter was zeer tevreden, slechts 1x gevallen en het prima naar haar zin. Na onze pommes mit wurst (of spaghetti), gingen we weer verder. Eerst nog naar de wc, maar in een gebied met honderden skiërs en 3 toiletten voor de dames boven...., nou ja, ze was nog net op tijd bij de les.
's middags hadden we en beter zicht en ging het een stuk beter, dus doorgegaan, tot het echt druk werd in de kom. Dus maar even warme chocomel gedronken voordat we de kabouter op gingen halen.
Dan nog even terug naar de gondel van Neukirche skiën. Laten we nu een afslag missen en alsnog in de beruchte kom terecht komen. Weer 20 minuten wachten voordat we in de stoeltjeslift naar boven konden, dan weer een afdaling, weer 15 minuten wachten en toen eindelijk bij de gondel, wat weer 25 minuten wachten was voor we er in zaten... pfff, morgen gaan we weer starten in Brambergen, hahahahaha
Bij de Billa even broodjes + beleg gehaald en weer terug naar het appartement. Lekker gegeten, gebadderd en ja, ook weer op tijd naar bed. Die buitenlucht maakt dat de mens sneller naar zijn bedje verlangt, zeker ook voor zo'n avondmens als ik :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley