Dit werd een ploeterdag

Dinsdag 5 maart 2019 2 graden en zonnig
Om 07:00 uur ging de wekker. Wie zet zijn wekker in de vakantie nu zo vroeg… pfffff.

Maar oké opstaan dan maar, naar beneden om te ontbijten en weer naar boven om onze skikleding aan te trekken. Gevolg was wel dat we rond half 9 richting de gondel reden. Daar was de rij voor de gondel stukken korter dan gisteren, dus het was eigenlijk toch niet zo’n slecht idee dat vroege opstaan.

We gingen vol goede moed onze rondjes skiën, dat ging goed tot we een rode piste tegen kwamen die geweldig lekker leek en halverwege ineens veranderde in hopen vol losse sneeuw en het ploeteren werd. Ik viel, keek op en zag Timo meters lager ook in de sneeuw liggen…

Mmmm even een andere stijl, niet meer parallel, maar grote bochten PROBEREN te maken om zo te blijven staan hopelijk. De eerste dag skiede Nigila nog achter ons, maar nu won ze het ruim van ons.

Het nadeel was ook dat mijn boven dijbeen totaal vast blijkt te zitten, niet handig met skiën. En ik voelde me steeds meer een watje… kramp in mijn kuiten volgde en vervolgens vreselijk last van mijn linker scheenbeen. Dus om 11 uur maar wat gaan drinken en gelijk maar alvast gaan eten.

Hierna er weer enthousiast aan de slag. Maar nee… het was niet verbeterd. Dus ben ik zelf helemaal naar beneden om mijn schoenen te ruilen…, bleek dat ik dit ook boven bij de sportwinkels had mogen doen… Die "nieuwe" schoenen voelde al beter aan mijn schenen, maar ik kreeg al te horen dat het te beurs was om gelijk over te zijn. Dus met “nieuwe” schoenen weer in de gondel gestapt.

In de gondel pak ik mijn telefoon en lees ik dat Timo en Nigila ook onderweg naar beneden zijn…. Oké dat wordt dus zwaaien naar elkaar, terwijl we elkaar passeren, zij naar het dal en ik naar boven…

Hierna ben ik dus maar uitgestapt bij het middenstation. En Timo en Nigila wachtte beneden op mij…

Het was een dus een korte dagje ploeteren. Ik hoorde dat Timo al koppeltje duikelend van een helling was gegaan… en dat ze nog wel even verder waren geskied, maar toch ook besloten om te stoppen…

Volgende keer toch wat meer sporten voor we gaan wintersporten denk ik… Ik heb nog nooit zo een slecht jaar gehad. Oké mijn knieblessure is nog niet geheel over, maar daar heb ik niet overdreven last van (bleek ook al toen we in Winterberg waren). Maar ja, hoe het nu komt dat mijn andere dijbeen helemaal vast zit, geen idee. Gaat over voordat ik een jongen ben, ja ik weet het, maar zou van de week toch nog graag een paar daagjes lekker skiën…

Vanmiddag hebben Timo en ik dan nog maar een heel klein stukje in de omgeving gewandeld. Mooie watervallen gezien. En daarna weer terug naar het gasthof, waar Nigila was gebleven om haar huiswerk te doen.

Vanavond kregen we vermicellisoep, spaghetti met 2 stukken varkensvlees met omelet er om heen en daarna een berlinerbol met marmeladejam gevuld…. We waren omringd door verschillende verkleedde carnavalsvierders, toch grappig om te zien.

Nu even uitbuiken maar. Ik gok dat de lampjes, ondanks dat we maar halve dagen skiën, toch weer vroeg uit gaan.

Welterusten alvast en tot morgen.