Op zoek naar zeehonden

Het heeft maar even in de nacht geregend, dus worden met een mager zonnetje en vol goede moed staan we op. Het is wel vakantie, dus geen wekkers en op ons gemak op staan. Zeker Nigila houdt van uitslapen, dus eigenlijk is het voor haar nog vroeg.

We hebben besloten dat we gaan zoeken naar zeehonden inPoint de Hourdel. Blijkbaar zou daar ergens de grootste zeehondenpopulatie van heel Frankrijk moeten zijn. We rijden naar Maison de la Baie de Somme. Onderweg zien we echt honderden schapen, die door een straat gedreven worden. Wat bijzonder om te zien. Het was kort zien, omdat we niet konden stoppen, dus door naar Maison.

Daar hebben we de camper neergezet. Er stonden meerdere campers. We hebben daar eerst nog even geluncht voordat we de fietsen gepakt hebben, helmen op. Oké de helmen zijn niet verplicht, maar ja soms gebeurd er iets waarbij je even op de feiten wordt gedrukt en ik heb besloten om zeker in het buitenland een fietshelm te dragen.

Bij Point Hourdel hebben we de fietsen vastgemaakt aan elkaar en zijn we het strand (een stenenstrand) op gelopen. Pfff dat was zwaar lopen, maar geen zeehonden, ook niet op de strandbanken. We zijn een tijdje doorgelopen, maar geen zeehond te bekennen, dus omgedraaid en terug naar het begin gelopen. Dan ineens zien we iets zwarts in het water…. Jawel een zeehond en nog een zeehond. En met dat we beter keken zagen we steeds meer zeehonden zwemmen. Ze gingen hard met de stroom mee. Maar gewoon het feit dat die beesten zo langs zwommen was voor ons al een bijzondere ervaring. Oké, niet te fotograferen, dus het moment gaat mee in onze herinnering.

Helaas was er nergens een leuk terrasje om even wat te nuttigen, dus op de fietsen terug naar de camper gefietst. Het was een leuke tocht. We zijn nog even het winkeltje van maison de la Baie de Somme binnen gelopen. Ik zag daar een kaart met een leuk kapelletje: Chapelle des Marins, eens kijken of die toevallig in de buurt is. Bij de camper in de buurt zaten steltkluten, dus Timo is even wezen fotograferen en wij hebben even wat gedronken in de camper.

Na deze ervaring zijn we naar de kapel van het kaartje gereden. Ik had gezien dat deze kapel op een heuvel stond en het ook een leuke plek was om even met de drone te vliegen. Alleen helaas, er stond te veel wind om te vliegen. Nou dan laten we die maar in de camper liggen en gaan we te voet naar boven. Boven vonden we de bijzondere kapel, maar jeetje blijkbaar is het een bekende kapel, want het was best nog druk daarboven. Probeer dan maar eens een foto te maken zonder mensen er op. Ze hadden ook nog van die felle oranje / blauwe / rode jassen aan / gele schoenen, dat wil je er toch helemaal niet op hebben. Met veel geduld lukte het dan toch.

Na de kapel (die overigens wel afgesloten was) zijn we nog naar le Crotoy gereden en hebben we de adventure lab van van de week afgemaakt. Oké wel gesmokkeld, want we hebben het met de camper gedaan in plaats van lopend.

Hierna onderweg nog een snelle hap. Ik wilde eigenlijk uit eten, maar blijkbaar zijn hier op de maandagavonden de restaurantjes gesloten. Ik heb er meerdere aangeklikt, maar die gingen allemaal dinsdag pas weer open.

Terug op de camping is Timo nog een rondje gaan lopen, maar het was te guur, er stond teveel wind en hij was al snel weer terug met zijn camera.

’s Avonds nog even televisie gekeken. Dat is wel heel bijzonder. In de caravan hadden we geen televisie en hebben we die ook nooit gemist. In deze camper zit wel een televisie en met de schotel kunnen we altijd televisie kijken blijkbaar. Ik gok dat er wel een canaldigital kaart in, maar die zat er al in toen wij de camper kochten. Dus ja, nu die er in zit, maken wij er ook gebruik van.