Zwemmen, Pokomon en midgetgolf

Dinsdag 30 augustus zonnig 21 graden

Nigila en ik zijn tot 11 uur opgebleven om te kijken wat er op de lakens kwam in verband met de nachtvlinderval die aanstaat. We hebben pas 5 vlinders gezien en gevangen. En brrr wat vind ik het koud buiten. Als we naar bed gaan is het slechts 12 graden buiten brrrrrr. Timo slaapt dan al 3 kwartier. Wij kruipen er moe ook snel in.

Timo staat om 7 uur op en vangt nog 3 vlinders op de lakens. (Voor de liefhebbers, allemaal appeltakken…). Het blijkt dan in de voortent 7 graden (en meestal buiten nog kouder, dus logisch dat er niet zoveel vlinders zijn, want vlinders houden over het algemeen niet van de kou.).

Om half 9 stappen de lady’s ook uit bed. Even naar het sanitair gebouw fietsen en op naar de supermarkt voor de verse broodjes. Toch wel lekker hoor, die verse warme broodjes ’s morgens. Daar is het echt vakantie voor.

Na het ontbijt legen Nigila en ik de vlinderval. Er zit wel 1 nachtvlinder in de val, een volgeling… Dat hadden we al verwacht, niet zo veel vlinders. Al met al hebben we 11 nachtvlinders gevangen vannacht, 6 appeltakken, 1 agaatvlinder, 1 volgeling en de andere 3 weet ik niet, dus moet ik nog uitzoeken.

Na het legen kleden we ons om, het is campingdag, dus vertrekken we naar het zwembad. Nigila haar favoriete bezigheid. We dobberen weer door de versnellingsbaan, spelen op de matten, spelen met de bal en zo gaat de ochtend al zwemmend voorbij.

Ik had gezien dat er een vlindertuin in de buurt is (Harskamp), Nigila gaat liever midgetgolven op de camping. Ook leuk, meestal vinden we dat alle drie ook leuk, dus is goed, blijven we lekker hier.

De midgetgolfbaan blijkt heel erg moeilijk en ik vind het één van de minste banen die ik ooit gedaan heb. Het zijn maar 12 banen. Meestal zijn het er 18 en doen we 2 rondes, maar we hebben geen van allen om nog een ronde te doen. De verliezer trakteert. Timo heeft gewonnen, dus ik trakteer op een ijsje. Schepijs wel te verstaan, blijkbaar is Nigila overgestapt van waterijs naar schepijs wat ze lekker vind. We eten het even op het terras op, genietend van het heerlijke zonnetje dat weer schijnt en de mensen die af en aan lopen op zo’n park.

Na het ijs vertrekken we weer naar de caravan, maar niet zonder langs de pokomonstops te rijden want we zijn zonder ballen. En ja, dan kan je nog wel pokomons vangen, maar dan gaan de superballen ook wel erg snel op. Dus besluiten we de niet interessante pokomons te laten gaan en alleen voor de belangrijke pokomons te gaan. Maar Landal is duidelijk geen Hulst. 3 stops geven niet zoveel ballen als de 12 stops in Hulst waar je onbeperkt rondjes kunt rijden tot je rugzak vol zit. Hier krijg je amper 6 ballen en die ben je ook zo weer kwijt als je iets ziet wat je wilt hebben, want ik heb het idee dat die beesten steeds meer en meer ontsnappen uit de ballen, waarna ze ook nog eens in rook op gaan….. pffff, best ingewikkeld zo’n spelletje.

Uiteindelijk belanden Nigila en ik ook bij de Caravan, pappa had het geduld allang verloren voor onze nieuwe spel. Gelukkig gaat de batterij van je telefoon ook snel op, dus langer dan een uur ben je nooit weg. Maar tot nu toe iedere dag al een “nieuwe” gescoord, oké ook al een paar keer nieuwe in de buurt gehad en niet gevonden, maar ja, anders wordt het wel heel makkelijk natuurlijk.

We maken weer broodjes shoarma, Nigila en ik rijden na het eten nog een rondje naar de stops om te proberen wat ballen te ‘scoren’, maar ja als je je telefoon niet oplaadt, dan houdt het na 10 minuten wel op.

Dus terug naar de tent waar we nog even gaan kwartetten, vogeltjes en paardenkwartet. Om 22:20 uur gaat kabouter weer naar bed, nou dat wordt weer laat opstaan vrees ik. Nou ja, laat haar nog maar even genieten, volgende week wordt het weer hard werken geblazen.

Sinds vandaag weer wifi, dus ja alle verslagen in 1x er nu op gezet, wie weet houden we het de komende dagen bij, hahaha.

Voor morgen staat het openluchtmuseum op het programma. Ik weet dat ik er ooit geweest ben, vroeger, toen ik jong was (een jaar of 7 / 8 / 9) en ja natuurlijk ben ik nog steeds jong. We hoorden vanavond dat Timo er vroeger er ook geweest is. Ik kan mij eigenlijk alleen maar herinneren dat we er naar toe zijn geweest, maar hoe of wat ik toen gezien heb weet ik niet meer en Timo zegt het ook niets, dus we gaan het zien.

Tot morgen allemaal!