Bezoek aan het slot in Sigmaringen

Als wij (Nigila en ik) wakker worden, dan heeft onze ochtendmens al de broodjes opgehaald, dus omkleden, ontbijten, de camper rijklaar maken en op naar Hohenzollernschloss Sigmaringen. We zien het even van de afstand liggen. Ja ook van een afstand is het indrukwekkend. We zoeken een parkeerplaats en hebben er al snel een gevonden. Onder het slot. We parkeren op de lege bussenparkeerplaats en lopen Samaringen in.

Oh gezellig, het is nog markt ook. We lopen echter braaf door naar het slot. Schuintegenover het slot is nog een klein (gratis) rijtuigenmuseum waar we nog wel even binnen lopen. Wat een oude rijtuigen staan daar.

Hierna lopen we het slot in, kopen een kaartje en krijgen er een audioapparaatje bij, die per kamer de details en geschiedenis in het Nederlands vertelt. Jeetje wat een schitterend indrukwekkend slot is dit zeg. En die audio, geweldig. Wat een details die je vast niet gezien had zonder de audio. En wat mij betreft heerlijk dat het in het Nederlands was. We lopen de kamers 1 voor 1 door. Het slot wordt nog steeds bewoond, ik weet alleen even niet meer door wie. Wel dat hij 1 zoon heeft en 3 dochters en dat de zoon het slot hierna weer erft. De oudste zoon, die krijgt de erfenis steeds, generatie op generatie. Er is ook in het verleden een tweeling als eerste kinderen geboren en ook toen erfde de eerste zoon het slot. Het was echt een indrukwekkend slot. En wat een wapenkamerverzameling.

We waren blij dat we het slot hebben bekeken. Hierna nog even de kerk bekeken van Sigmaringen en naar beneden gelopen om het slot van beneden te fotograferen. Hierna over de markt weer terug. We besluiten een broodje worst te kopen. Het is half 1, dus een mooie tijd om even te lunchen. Na het broodje terug naar de camper om weer te vertrekken.

Met dat we instappen begint het te druppelen. We zetten maps weer op Hulst en vertrekken om half 2 om nog een paar uurtjes richting huis te rijden. Wat een heerlijke manier ook om deze vakantie af te sluiten.

Met dat we het zwarte woud in rijden zien we bekende plaatsen verschijnen. Triberg, met zijn mooie hoge waterval en kloof en daar begint ook het gebied van de koekoeksklokken. Ik weet nog dat een paar jaar geleden, toen we ook uit Voralberg kwamen en we ook binnendoor naar huis reden, we zo genoten hadden van al die koekoeksklokken winkels op deze route.

We slaan echter 14 km voor Triberg naar rechts. Ik zie een bordje klokkenroute. Ik zeg dat hard op, kijk, klokkenroute. Maar we gaan de andere kant op. Ik zie het bordje nog 3x. Ik zeg nog: ”We gaan steeds de andere kant op dan dat de bordjes aangeven.” Ik krijg geen antwoord. Dus eigenlijk teleurgesteld dat we niet die leuke klokkenroute rijden, rijden we verder. Later vraag ik er naar: Wilde je die klokkenroute niet rijden?

Antwoord:”Maps gaf toch een ander route aan, dan had je die klokkenroute in moeten geven.Maar dat is toch geen route op maps, we kunnen zelf toch afwijken van maps?

Ja dan had je moeten zeggen dat je die klokkenroute wilde rijden. Ja ach, af en toe vergeet ik nog wel eens dat mijn hoofd niet hetzelfde werkt als van mijn medereizigers. Je moet letterlijk zeggen wat je wilt, hahahaha, ooit leer ik dat nog wel eens. Voor mezelf zijn dat hints en denk ik, als zij dat leuk vinden, dan reageren ze er wel op. Als er dan niet op gereageerd wordt, dan denk ik, ik zal maar niet lastig zijn, zij willen zeker die route niet rijden. Maar eigenlijk heeft het veel meer met duidelijkheid te maken. Ik moet duidelijker (letterlijk) zeggen dat het misschien leuk is om de klokkenroute te rijden. Dus eigenlijk is het van hun geen onwil, maar dat komt gewoon niet aan als je niet letterlijk zegt wat je denkt, hints zijn geen optie. Maar ach, we komen hier vast nog wel eens in de buurt en het loopt niet weg.

Om half 4 vraagt Timo of we een plekkie zullen gaan zoeken. Ik zoek mijn acsi-app weer op en zie een camping 16 kilometer verderop. Ik zet mijn maps aan en rijden naar deze camping. Met dat we aan komen rijden, ziet het er oud en een beetje smoezelig uit. Timo zegt: ”Ik heb er geen goed gevoel bij, zullen we verder kijken?” Ja, ik vind wel dat we ons er allemaal goed bij moeten voelen.

9 km verderop is nog een camping. Dan daar maar naartoe. Het valt ons al op dat het in die omgeving veel drukker is. De camperplaats één straat eerder is helemaal vol, maar die wilden we ook niet. We rijden door naar de camper en staan al in een rij. Bij de receptie krijgen we ook te horen dat die helemaal vol zit en als wij niet gereserveerd hebben er geen plek is.

Dus omgedraaid en verderop eens gaan zoeken met google en de acsi-app. We zitten vlakbij Straatsburg, maar ik wilde niet in zo een grote stad op de camping staan. Dan maar anderen bellen voordat we er voor niets heen rijden. We hebben ook geen zin om nog twee of drie uur te rijden. We vinden er meerder en Timo belt er meerder op. Sommige zijn in gesprek, anderen nemen niet op en de vier die wel op namen waren al volgeboekt.

Op een gegeven ogenblik heeft hij een man aan de lijn, ja hoor, hij heeft nog plek. Zal hij die alvast reserveren. Ja zegt Timo. Ik verwacht dat we binnen een uur bij u zijn. Na het telefoontje wist hij niet welke camping hij nu gebeld had, maar aan de hand van het gedraaide telefoonnummer kon maps ingesteld worden. Met dat maps ingesteld was, zag ik dat het 9 km is. Uh is het de camping waar we net geweest zijn. Nee, zegt Timo, volgens mij niet. Maar ik herkende toch echt de route richting camping 1. Ik zoom uit en volgens mij toch echt wel. We volgen maps en ja, zo komen we weer uit bij de camping waar we zowat een uur geleden ook stonden.

We boeken in, krijgen een mooie ruime plek en ik zeg oké. We zien de bistro op de camping en besluiten daar te eten. Schnitzel met friet. Het smaakt goed. En ja, de wc’s en zeker de douches zijn niet meer van deze tijd. Maar de douche heeft wel zo een grote douchekop en zowel wc’s als sanitair zijn wel schoon. Dat is toch ook belangrijk.

Er wordt vanavond ook weer regen voorspeld en morgen eigenlijk heel de dag wel. In overleg besluiten we maps op de snelweg te zetten. Mocht het in de loop van de dag nog droog en mooi worden, dan zetten we de snelweg weer uit. Zo niet, dan verwacht ik dat we morgenavond thuis zullen komen. 3 dagen eerder dan gepland, maar dat is de laatste vakanties meer gewoonte dan uitzondering, hahahaha.

We gaan het zien waar we morgen gaan eindigen, maar ik gok in Hulst.

Welterusten en Bis Morgen.