Vertrek naar huis, via weg van de snelweg

We hebben gisterenavond besloten om richting huis af te zakken. Dit weekend wordt erg veel regen voorspeld. Zaterdag 92% en zondag 96% en maandag zouden we af zakken naar huis. Daarbij komt dat onze grote jongen de lange helling naar de camping niet leuk vind en hij grommend in zijn 2 de berg op kruipt. We zitten echt op een camping met een van de mooiste uitzichten die ik ooit op een camping heb gehad, maar ja, alles wat wij willen doen is voor een personenauto 45 minuten verder.

We kunnen met openbaar vervoer, maar dan moeten we 3x overstappen. Een auto huren hier in de buurt zou nog een optie zijn als het niet zo heel slecht zou worden. Vorig jaar toen we eerder vertrokken hadden ze 40 mm regen voorspelt in Slovenië. Toen zijn we ook vertrokken. Het werd 100 mm en onze camping stroomde over en kon niet op tijd geëvacueerd worden, waardoor de gasten 2 dagen boven het sanitair gebouw hebben moeten zitten voordat ze gered konden worden. Dit willen we niet mee maken al hoewel, waar we nu zitten zullen er niet zo snel overstromingen zijn. [e-1f60a]. Nu voorspellen ze 30 mm regen.

We nemen toch met een beetje weemoed afscheid. Het uitzicht is magnifiek. Het sanitair is schoon en een leuke bijkomstigheid voor mij is dat er best veel nachtvlinders op het licht van het sanitair afkomen. En ondanks dat ik geen nachtvlinderval bij heb, zo toch af en toe wat nachtvlinders zie. In 2 dagen tijd ‘score’ ik hier in 2 nieuwe soorten. Altijd leuk om nieuwe soorten te zien.

We bespreken uiteraard met z’n allen en Nigila vind het ook goed, als we maar niet in 1 streep naar huis rijden. Dat is goed, we rijden weg van de snelweg naar huis.

We doen ’s morgens de ochtendrituelen, iedereen zijn eigen taakjesen voordat je het weet rijden we weg. Nog een blik om de schitterende bergen.

Op zoek naar de gele box belanden we in Satteins. Daar stoppen we. Ik had gezien dat we een bromfietser ingehaald hadden, dus ik zeg tegen Timo, waar is die bromfietser gebleven. Nog even gewacht maar niets. Dan toch maar ingestoken om te parkeren. Ja prompt schiet de bromfietser ons rechts voorbij. Zet zijn bromfiets op de standaard, kijkt naar ons en ik dacht, oh nee, nu gaan we hem krijgen. Hebben hem afgesneden of zo iets natuurlijk. Ik zie dat verzekeringsplaatje van de brommer valt. Ik wijs naar beneden. Hij pakt hem op, plakt hem weer achterop en komt naar ons toegelopen. Timo doet zijn raam al open om te horen wat er is. Blijkt het gewoon een Nederlander die om een praatje verlegen is. Hij heeft hier een boerderijtje gekocht en gaat hier nooit meer weg. Ja geef hem eens ongelijk. En dat plaatje, ja dat valt iedere dag wel minstens 1x van zijn brommer af. Geen probleem.

Na het praatje rijden we verder. Omdat we weten dat we vandaag de grens over gaan met Duitsland en van de week de benzine 10 cent duurder was per liter, de camper toch nog maar even volgetankt. Daarna nog even boodschappen gedaan voor vanavond en wij kunnen er weer tegen aan.

Wat we nog wel zien is talloze kerkjes. En sommige kerkjes staan echt op de onmogelijkste plekjes hoog op een berg. Oké, in Slovenie was dat nog erger. Maar waarom heeft men in het verleden die kerken zo hoog gebouwd, vaak zonder dat er huizen in de buurt zijn. Is dat omdat ze dan dachten dichter bij god te zijn. Ik weet het niet, maar ik weet wel dat je op tijd moet vertrekken als je op tijd bij de kerkdienst wil wezen.

We komen in Bregenz. Hier waren we 14 jaar geleden ook. Ik had al tegen Timo gezegd, als we daar nu een plekje voor de camper zoeken, de fietsen pakken, even langs de Bodensee rijden en een kijkje nemen in Bregenz. Misschien zelfs een camping in de buurt zoeken… ja dat was een idee.

Nou dat plekje voor de camper zoeken bleek geen makkelijke opgave, dus we trekken door. Het is erg druk, dus rijden stapvoets door Bregenz en verder langs de Bodensee.

We hadden gisteren al besloten om niet langs de Zwitserse kant langs de Bodensee te reizen omdat Timo altijd zegt dat er bij de grens van Zwitserland altijd weeglussen liggen en we dan niet verder kunnen en alle problemen van dien. Ja, we hebben de camper niet gewogen, maar gokken……, een soort van je kop in het zand steken zeg maar.

Dus rijden we via de Duitse zijde richting huis terug. Het is echt overal druk langs het meer. Maar ja gisteren feestdag, dus wie weet hebben ze hier op vrijdag ook wel een brugdag en zijn de mensen een lang weekend vrij. Het is heerlijk weer, dus ja, ik kan mij voorstellen dat je dan het water op zoekt.

We hopen wat verderop even langs de Bodensee te kunnen rijden / lopen / enz. Maar het viel tegen. Het was echt druk. Dan zien we dat maps ons naar rechts stuurt en een bord dat voertuigen hoger dan 3.1 hier niet in mogen rijden. Laten wij nu 3.2 zijn. Maps is echt geweldig, meestal up to date, alleen jammer dat je niet in kunt voeren hoe hoog en hoe lang je voertuig is. We zien het op tijd en doen een rondje van de zaak op de rotonde. Liever even stukje omrijden dan maar.

We volgen rond etenstijd de borden naar een jachthaven. Onze ervaring tot nu toe is dat je daar meestal wel je camper even kwijt kan en even kunt eten. We worden door een woonwijk gestuurd met van die bloembakken als snelheidsremmende versmallingen. Met dat we nagenoeg ter plaatse zijn, is er een dichte slagboom met een bord ernaast: verboden voor campers. Pfff hadden ze dat nu niet iets ergens eerder kunnen zetten, bijv op de borden die wijzen naar de jachthaven? Nou ja, dezelfde route dan maar weer terug. Ik pak maps er maar even bij en ipv een route ingeven, rijden we zelf even een route richting het water. Toch is het overal verboden te parkeren / stoppen en nagenoeg geen parkeerplaatsen. Dan zien we in Langenargen een plekkie waar we kunnen staan. Oké dwars in 3 parkeervakken en uiterlijk 2 uur parkeren, maar voor de lunch perfect.

Ik stap uit en ik ga even kijken. Ja in de speeltuin staan bankjes in de schaduw, waar vandaan je op de Bodensee kijkt. Dus broodjes gesmeerd, flesjes drinken gepakt en hop met z’n drietjes de speeltuin in. Dat is nog eens lang geleden dat we met z’n drietjes naar de speeltuin gingen. Het is genieten van het uitzicht. Het is wel heiig. De overkant is amper te zien. Maar de bootjes en al het watervertier is leuk. Even lekker gegeten en terug.

Timo had Straatsburg ingevoerd als tussenstap, mij maakt het niet zo veel uit. We rijden lekker binnen door en zien wel waar de reis vandaag eindigt. Wel zijn alle bergen eigenlijk bij de grens nagenoeg gelijk verdwenen. Er zijn hier en daar nog wel een paar heuveltjes, maar bergen zijn niet meer te vinden.

We besluiten tussen 2 en half 3 een camperplaats te zoeken. We hadden immers afgesproken dat we niet de hele dag zouden rijden. Ik zie een camperplaats in Mengen, met toilet en sanitair. Er is plek voor 50 campers en ik denk dat er amper 20 stonden, dus plek zat. We zetten hem aan de kant van het meer. We lopen naar het begin om te betalen. Echter komt er om 15 uur pas iemand. Maar waar is het toilet en de douche. We pakken een folder van de camperplaats en ja, volgens de folder zouden die er echt moeten zijn. We vragen het aan iemand die er al stond. Nee hoor, volgens mij is die hier niet. Oké, nu heeft onze little lady eigenlijk altijd maar 2 wensen. Een toilet buiten de camper en wifi. Daarbij vind ze dat toilet buiten de camper belangrijker dan wifi omdat ze tegenwoordig een abonnement heeft voor 20 gb, dus ja, dat raakt eigenlijk nooit op. Dus ingestapt en verder gereden. Oké, eerst gekeken of er niet nog iets in de buurt was. Ja 4 kilometer verderop is een camping. Nou dan rijden we daarheen, daar hebben ze vast douche en wc.

Met dat we naar die andere camping rijden, komen we op een smalle weg. Dus ja, als je tegenliggers tegen komt, moet je allebei aan de kant. Maar ja, we zitten in Duitsland en laten we op deze weg nu een Duitse tegen komen die echt een mentaliteit heeft van: Das ist mein “autobahn”. Wij wachten netjes in een uitwijkpunt op de auto, waarop mevrouw haar auto schuin voor onze camper zet en niet verder rijdt. Ik had het niet in de gaten, anders had ik denk zelf een kopje thee gepakt en Timo cola gegeven en daar op het gemak wat zitten drinken, wij hebben per slot van rekening toch vakantie. Maar oké, Timo rijdt dan toch door de berm heen verder. Hij stop alleen ter hoogte van de dame, draait zijn raampje open (en ik denk, oh nee…), maar hij zwaait even naar mevrouw en rijdt dan door.

Bij de camping gekomen rijden we per ongeluk de ingang voorbij. Dus eindje verderop keren we. Zien we toch nog een ingang. We kijken en dit blijkt een camperplaats te zijn met toilet en sanitair. Ja dan zetten we hem daar, tis toch maar voor 1 nachtje. Er zijn 13 plaatsen en er zijn er 12 bezet, mooi, we parkeren, betalen en wij staan prima. Het grappige is dat blijkbaar de camperplaats 18 euro kost en 10 meter verderop, als je op de camping staat, je 50 Euro kwijt ben. Wat een mazzel hebben we toch weer.

In de folder van de camping staat ook dat er 38 camperplaatsen zijn. Echter hebben ze betonblokken neergelegen. De andere 25 camperplaatsen hebben ze weer bij de camping getrokken. Ja, ook die snap ik wel als je denkt als campingeigenaren. Deze camperplaats ligt ook aan een meer. Dus als je wil zwemmen is daar gelegenheid voor. We kijken even bij de receptie en bestellen broodjes voor morgenochtend en nemen gelijk een lekker ijsje. Het is per slot van rekening vakantie.

Als we terug bij de camper zijn, lees ik dat er een mooi kasteel in de buurt moet zijn. 15 minuten verderop. We spreken af dat we die morgenochtend bezoeken. Het gaat om half 10 open en willen daar bij opening ook ongeveer zijn. Dus kunnen tot half 9 blijven liggen [e-1f60a].

We hebben trouwens een cabine op de camperplaats waar 1 toilet voor de heren en 1 toilet voor de dames aanwezig is. Dus ja op een gegeven ogenblik ook gebruik van gemaakt. Je komt eerst in een halletje (kunt daar de buitendeur al dicht doen) en daarna is er een deur naar het toilet. Blijkt het licht in het toilet na 30 seconden toch uit te gaan. Dus ik met mijn handen zwaaien, nou vergeet het maar. Dan toiletdeur open gedaan, gelukkig licht van het halletje brand nog. Nou dat duurde ook niet lang en zwaaien met je armen of met de deur van het toilet, dat hielp niet. Hierna alleen nog naar het toilet gegaan met 2 mini zaklampjes bij en die brandend op de grond gezet. Ja, ach soms is het behelpen, maar overal is een oplossing voor zeg maar.

We gaan om half 11 naar bed. Nee niet slapen, want binnen een kwartier barst het onweer los. Niet zo lang, maar het regent wel keihard. En ja in een camper lijkt het altijd nog harder als het op het dak klettert. Alle ramen stonden open omdat het ongeveer 30 graden in de camper is en het ’s nachts nog wel eens afkoelt. Die hebben we toch maar snel dicht gedaan allemaal.

Nadat de regen wat minder werd en het onweer over was, konden we toch lekker gaan slapen.

Bis morgen!