Shoppen in Dornbirn

Hoi hoi,

Dit wordt een klein verslagje over gisteren (Ja, we hebben gisteren inderdaad een avondje gespijbeld). Gisterenochtend zijn we naar Dornbirn geweest, er werd regen en onweer voorspeld en ik heb zoveel mooie dingen op afstand gezien in Dornbirn, dat ik daar nog wel een keertje naar toe wilde. Timo had gelezen dat er een groot overdekt winkelcentrum was. Daar aangekomen zagen wij de OAMT (of zoiets) aan de overkant zitten, of te wel, de Oostenrijkse ANWB. Daar we nog steeds problemen hebben met de centrale deurvergrendeling, die het af en toe wel doet en regelmatig niet. Besloten om daar na het winkelen even binnen te lopen. (Achteraf, hadden we dit beter andersom kunnen doen, maar oke, dat is zoals gezegd achteraf. Nigila kwam er weer het beste van af deze vakantie. Een nieuwe regenjas gekocht, ketting, nieuwe haarspelden en alvast kerstkleding. Voor pappa heb ik alvast zijn verjaardagscadeau gekocht (Ja, ik weet het, weer geen verassing) en voor mij een trui voor de kerst. Dus we zijn in ieder geval in het nieuw met de kerst :-). Binnen ook een heerlijk broodje gekocht. We zijn op tijd weg gegaan om "even" naar de auto te laten kijken. Nou dat even werd een uur en ze konden het euvel helaas niet maken, het kostte (dankzij het ANWBlidmaatschap) niets, ondanks dat ze er toch met 4 man aan bezig waren geweest. Men verwees ons door naar een BMWgarage. Daar vertelde ze dat het waarschijnlijk de module was die stuk was, kon wel besteld worden, maar was hoogst waarschijnlijk niet vrijdag binnen en zaterdag gingen we naar huis. Dus nu doen we nergens meer de auto op slot (niet verder vertellen hoor....). Helaas geen tijd meer om foto's te maken in Dornbirn, dat betekent dat we toch nog een keertje hier naar terug moeten vrees ik :-). In Dornbirn hebben Nigila en ik in het zonnetje op de stoeprand zitten wachten. Toen we weer terug richting ons nieuw huisje reden, kwamen we echter in de regen terecht en zo te zien regende het daar al een tijdje. We waren uitgenodigd door de Boerin om bij hun op de salzbachvoorsass te komen kijken. Daar hebben ze nog een huis staan met stallen voor de koeien. We kregen te horen dat wij onze auto beneden konden zetten en in 20 minuten over een geasfalteerde weg naar boven konden lopen. Nou, in die regen echt niet. Dus wij naar boven gereden, 18 procent en we reden er al een kwartier over, dus dat hadden we nooit in 20 minuten kunnen lopen met die kleine. Wel hadden we onderweg problemen met een paar dames die echt niet van de weg wilden gaan en achterom kijkend gewoon midden op de weg bleven staan. De weg was zo smal, dat je die dames echt niet kon passeren en ze waren ook te sterk voor mij. Timo vond mij ook echt een dame uit de stad toen ik de dames zelfs met lieve woorden niet aan de kant kreeg. Dus met geduld, gras en een aai over de bol, toch eindelijk kunnen passeren. Boven kwamen we eindelijk echt bij een boerderij aan, omringt met koeien en het echte boerenleven. Waar wij zitten is feitelijk een woonhuis met een paar boerderijdieren zeg maar. We werden verwend met echte eigengemaakte Appelstrudel en koffie en thee. Ze vroeg wel of wij reclame voor ze wilden maken, maar feitelijk zijn we daar al een hele week mee bezig......, toch? Het was leuk om daar even te mogen vertoeven. Het werd ook duidelijk dat het feitelijk niet de bedoeling is om als gast daar te komen met de auto. Maar ons koeimobiel stond daar al. De boerin vertelde ook dat als wij staande gehouden werden door een van de andere boeren dat wij dan moesten vertellen dat wij bij haar geweest waren. (Hadden wij ook anders wel gedaan...) Wij gingen weg, de kinderen moesten andere kleren aan want de koeien moesten verzameld en gemolken worden over anderhalf uur en wij moesten eten koken en we proberen hoe dan ook Nigila op tijd in bed te krijgen.... ook hier. Zo en nu ga ik eerst eens de foto's van vandaag, vrijdag bekijken voordat het stukje voor vrijdag erin komt te staan. Doei tot straks...