Briefje onder ruitenwisser en camera laten liggen.

vrijdag 20 augustus 2021

We hadden gezien dat er vandaag een havenmarkt was in Oude Schild, dus besloten daarheen te gaan.

Gisteren ietsje later naar bed gegaan, maar zodra de kaars bij de baas uit is, dan is die ook echt uit, dus kwart over 11 onze luikjes gesloten.

Vanmorgen om kwart over acht werd ik al weer wakker gemaakt door onze vroege vogel. Hij was weer netjes in bed gebleven tot wij er uit gingen. Nu had het om 4 uur wel geregend, maar scheen de zon zelfs toen wij op stonden.

Het ontbijt wordt karig, dus we zullen vandaag echt een winkel op moeten zoeken.

We vertrokken om een uur of 10 richting Oude Schild. Velen waren daar aan de rand van de kade aan het krabvissen. Maar de meeste hadden nog geen krab gevangen.

Hier vertrekken ook alle excursieboten naar van alles en nog wat, dus ik gok dat we hier nog wel een keertje komen daar wij nog op zoek naar zeehonden willen.

Maar nu langs alle kleuren en geuren van de verschillende kraampjes geslenterd en genoten. Verder waren er van die snubbikke winkeltjes waar je van alles kon zien en wat van die leuke snuisterijtjes hebben. Echte winkeltjes voor Nigila en mij. En heel knap, niets gekocht, enkel gekeken, knap hè…

Op een gegeven ogenblik kregen we een klein trekje, dus restaurantje binnen gelopen, waar we zagen dat ze ook broodjes verkochten. Echter rook het daar zo vreselijk naar vis (en we hebben er 1 die echt niet tegen vislucht kan), dat we er snel weer naar buiten zijn gegaan. Dan maar op ons gemak naar het centrum van Oude Schild gelopen.

Daar op het terras van de echte bakker onze lunch genuttigd. Een heerlijke speciale omelet met bacon en een salade, met een bakkie thee en koffie.

Hierna zouden we nog even naar Den Burg rijden. Maar omdat wij het zuiden van het eiland eigenlijk nog nooit bekeken hadden, via binnendoor paadjes het eiland bekeken.

Even staan kijken hoe de veerpont binnen kwam en een paar doodlopende weggetjes naar het strand genomen. Nu staat ook de hei in de duinen prachtig in bloei, dus dat was zeker geen straf om sommige routes twee keer te rijden.

Tenslotte in de Koog terecht gekomen. Daar zagen we een Jumbo en een Lidl. Nu waren we vergeten de shoarma uit de vriezer te halen, dus hadden we nog even boodschapjes nodig voor het avondeten. Na even zoeken vonden we een grote parkeerplaats.

De lady’s wilden eigenlijk ook nog wel even door de winkelstraat slenteren, dus via een straat met vele en lekker ruikende restaurants richting de volgende straat gelopen. Timo was weer blij met zijn dametjes. De ene winkel na de andere werd bekeken. Gelukkig waren er daar ook vele terrassen. We stopten dan ook maar (toevallig weer bij Timmer, de beste bakker, blijken er dus meerdere van te zijn in de verschillende plaatsen) om bij wat drinken en een gebakkie naar het winkelend publiek te kijken.

Daarna toch naar de Lidl gelopen en voor het avondeten gekeken. Op het moment dat wij in (een lange) rij stonden, riep de speaker om dat kassa 2 open zou gaan en de eerst volgende daar de boodschappen mocht neerzetten. Als een flits schoot Timo vooruit en voordat wij het in de gaten hadden lagen zijn boodschappen al op de band. Het commentaar was daar uiteraard van andere klanten. Het schaamrood stond op mijn wangen, maar niet bij Timo…. (Nigila en ik bleven een beetje achter, want wij hoorden daar niet bij natuurlijk…).

De Lidl uit liepen we nog te geinen, ook al omdat het alarm bij mij steeds af ging (blijkt nog een alarmding in mijn nieuwe blouse te zitten).

Bij de auto gekomen troffen we een verrassing. Een blaadje onder de ruitenwisser. Mmmm was er nu iemand tegen onze auto gereden?

Het bleek andersom te zijn, volgens de “brief schrijver.” Op het briefje stond: hallo, bij terugkomst bij de auto zien we helaas dat u de trekhaak van uw auto bij ons in de bumper heeft geparkeerd. Zou u ons op onderstaand nr. kunnen bellen, alvast bedankt.

Nu wil het dat wij en een achteruitrijcamera hebben in de auto, die aan gaat bij het achteruit rijden en achteruitrijsensorren en wij geen van allen hebben gehoord en gezien dat wij de auto achter ons geraakt zouden hebben, noch hebben wij dat gevoeld.
Dus naar onze mening is de auto tegen onze trekhaak gereden en hebben ze vervolgens het briefje onder onze ruitenwisser gedaan, in de hoop dat wij er in zouden trappen.

Maar oké, braaf gebeld en de goede man aan de andere kant van de lijn vertelt dat naar ons idee, hij tegen onze trekhaak is gereden in plaats van andersom. Op een gegeven ogenblik uitgelegd dat we er niet uit gingen komen. Hij bleef er bij dat hij foto’s had gemaakt van onze trekhaak tegen zijn bumper. Uitgelegd dat wij bleven bij ons verhaal, dat hij wel foto’s kon hebben, maar hij dan zelf tegen onze auto was gereden. Oké zei meneer, dan ga ik aangifte doen. Dan rij ik nu naar de Texelse politie en doe ik aangifte. Hem hiermee succes gewenst.

Ik heb geen idee waar hij aangifte van wil doen, want wij hebben de plaats van het ongeval niet verlaten, dat hebben zij zelf gedaan. Ik heb hem netjes gebeld, maar hij heeft niet vertelt wat hij nu wilde, geen idee of hij schade heeft en dit vergoed wilde hebben en ook heeft hij niet om onze gegevens gevraagd, dus Joost mag het weten wat hij nu echt wil.

Dus al druk discussiërend naar de camping gereden. Want ook al zijn wij overtuigd dat wij niet tegen zijn auto aan zijn gereden (anders hadden we hem toch ook niet tegen die auto aan laten staan), kwam ik er ineens achter dat mijn compact camera nergens te vinden was. In de Lidl had ik nog een foto gemaakt. Gestopt, maar nee, nergens te zien. Nu was ik vanmorgen ook al mijn telefoon kwijt, dus Timo naar de tent terug gelopen, maar die was uit mijn zak gevallen en daar bleek ik half op te zitten in de auto. Dus ging mijn "stoel" trillen toen Timo belde dat hij hem niet kon vinden in de tent.

Maar oh jee, waar kan die zijn.

Dus terug naar de Koog gereden. Ik ben uitgestapt bij de Lidl en Nigila met Timo naar de parkeerplaats gereden. Niet in de winkelwagentjes, dus maar naar binnen. Bij de caissière gevraagd, wist van niets, moest maar aan winkelbediende vragen. Ja, er was een camera afgegeven. Ja, die was zwart van kleur…. En ja hoor, joepie. Mijn camera bleek op de winkelwagentjes achter gebleven te zijn en door een klant netjes binnen afgegeven. Wat een mazzel zeg en wat was ik gelukkig, want zoals de meeste wel weten, maar ik redelijk wat foto’s. Nu had ik die van gisteren en eergisteren ook al gekopieerd naar een externe harde schijf, maar dan nog. Pffffff nou de Koog heeft nu al bijzondere herinneringen gebracht.

Terug op de camping nog even wat gezeten en daarna is Timo de shoarma en broodjes klaar gaan maken voor het avond eten.

Na het eten zijn de dametjes gaan douchen (want dan staan er geen hele lange rijen) en Timo is met zijn camera naar het strand gegaan om van alles uit te proberen met landschapsfotografie.

Ook heb ik mijn nachtvlinderval aangezet omdat ik nu al 2 nieuwe soorten nachtvlinders voor mij in de tent heb aangetroffen. Dus zeer benieuwd wat er allemaal op de val af zal komen.

Vanavond allemaal nog even op de computers bezig geweest en op tijd naar bed, voor hopelijk weer een mooie dag morgen.

Doei doei allemaal