Een rustige vakantiedag

Woensdag 1 september 2021

Om half 9 stapt Timo uit zijn bed, dus ik ook er uit. Van de beloofde zon weer niets te zien. Het miezerde zelfs. Dus snel gekeken wat er op de lakens zat aan nachtvlinders. Vitrage boven de kist gedaan om te voorkomen dat de nachtvlinders zouden ontsnappen en het geheel even in de voortent gezet.

Oké dan maar eerst ontbijten. Dit op ons gemak gedaan, dan de ochtendrituelen en na een uurtje was het droog geworden. Dus alle nachtvlinders gefotografeerd, want de lucht was nog steeds donker en dreigend.

Vandaag is het ook weer een straaljagerdag. Ik ben wat dat betreft blij dat ik niet op Texel woon. Er vliegen op de weekenden na, dan in een uur tijd minimaal 1 straalvliegtuig in de 5 minuten tijd. Voor mij om gek van te worden. Gelukkig duurt het zowel ’s morgens al ’s middags slechts 1 uurtje. Als dit echt heel de dag door zou gaan was ik echt al vertrokken.

Met dat ik mijn tafel en stoel voor de tent ging zetten, kwamen er dit keer vragen van medekampeerders, waarom wij die felle lamp vannacht aan hadden staan. Hen uitgelegd en laten zien waarom die lamp was en wat ik ging doen. Vonden het allemaal mega interessant.

Ik heb in ieder geval 1 nieuwe soort de Geelvleugeluil. Daar was het ook om te doen, nieuwe soorten.

Met Nigila overlegd wat we nu vanmiddag moeten gaan doen. Timo gaat nog even op pad met zijn camera voor zijn strandlopertjes. Nigila heeft het wel gezien ondertussen en zou het zelfs niet erg vinden om eerder naar huis te gaan. Ik had het ook al geopperd bij Timo, maar Timo wil nog graag blijven, dus oké. En eerlijk is eerlijk, ik heb het feitelijk nooit dat ik liever naar huis ga, maar het weer werkt niet mee, we hebben alles zo een beetje wel gezien en gedaan, dus ja, 16 dagen Texel met redelijk veel wind en met dit weer is duidelijk te veel voor de ladys. Maar samen uit, samen thuis. Dus we blijven netjes tot vrijdag 3 september.

Een uur nadat Timo vertrokken is krijgen we een apje. Timo is door zijn enkel gegaan (dit is de 3de vakantie op rij dat dit gebeurd) en hierbij is zijn apparatuur op de rotsen gevallen. Zijn schommelkop blijkt gebroken, zover hij nu kan zien is zijn camera nog heel.

Dus toch maar even gebeld: Gaat het? Moet ik op de fiets jou kant op komen? Kan je nog lopen / rijden? Ja, nee, ja, ja.

Oké gelukkig. Vertelde dat hij zelfs nog even bleef. Nou dat is positief, want zo een actie is wel om chagrijnig van te worden.

Niet veel later komt hij terug bij de caravan. Zijn motivatie was toch niet meer het was en hij wilde toch terug naar de tent.

Hij heeft gelijk gekeken naar een nieuwe schommelkop, want degene die hij bij zich had, is echt niet meer te repareren. Zijn enkel ingesmeerd met aniflor in de hoop dat de zwelling morgen mee zal vallen.

We wilden morgen ook nog een wandeling gaan maken. Nu maar even afwachten hoe het verloopt.

Ik ga zo mijn vlindertjes eens determineren. Want ik heb ze eigenlijk alleen op de foto gezet en die ene, die ik niet gelijk herkende, door de app gehaald.

We reserveren vandaag even wat frietjes voor vanavond, stoofvlees hebben we bij, dus vanavond friet met stoofvlees, mjammie, lekker hoor.

Daar ik gok dat we vanavond weer allemaal in onze eigen digitale wereld zullen duiken, zeg ik bij deze alvast, tot morgen.

Doei doeiii