Bezoek aan Den Burg en op zoek naar zeehonden..

Langzaam wordt ik echt wakker om een uur of 8. Mijn blaas staat op springen, maar het bed is nog zo lekker. Oké er toch maar uit. Ik strompel naar de deur, gooi de caravandeur open en wordt verwelkomd door warmte. De zon probeert tussen de gordijnkiertjes naar binnen te stralen. Oh wat een fijne manier om wakker te worden.

Oh ja, mijn blaas, ik moet zo nodig dat ik snel mijn fietssleutel uit de besteklade grist en op de fiets naar het toiletgebouw rij.. Pfff gehaald.

Terug in de caravan, toch nog even snel mijn bed in duiken, maar van slapen komt niets meer. Ik hoor Nigila al draaien en ook Timo is al wakker. Dus om half 9 er toch maar uitgegaan. We gaan genieten van de zon nu die er is.

Timo wilde eerst nog op pad met de camera. Tot het moment dat ik zei dat dat goed was, zolang hij op de fiets ging, want ik had 2 dagen bij de caravan doorgebracht en ik wilde nu wel met Nigila wat gaan doen. Hij besloot met de ladys op pad te gaan.

We vertrokken naar Den Burg. We zochten een rustige parkeerplaats op en we zetten de auto al een paar dagen zo neer, dat we zo min mogelijk kans hebben op heisa. Dus we zetten de auto nu in een hoekje neer, waar er enkel aan de linkerkant een auto naast gezet kan worden. Nee hoor, dat gedoe in de Koog heeft ons helemaal niets gedaan.

In Den Burg was er Markt, dus we liepen gezellig door het centrum heen, langs de kraampjes. We bezochten uiteraard de snuiterij winkeltjes, de souvenirswinkeltjes enz. Om half besloten we te gaan eten, een vroege lunch. We lopen naar restaurant Lindeboom. We konden daar lekker in het zonnetje zitten hadden we gezien.

Het terras was bijna leeg en we konden leuk op de markt kijkend vanuit ons hoekje. Nigila en Timo in de schaduw, zoals zij het liefst hebben en ik in de zon, wat ik lekker vind, zolang het niet te heet is. Ideaal plekkie dus.

Echter op het moment dat wij de bestelling door wilden geven, hoorden wij dat we enkel drinken konden bestellen omdat de keuken pas om 12 uur open ging. Nog even geprobeerd of wij de bestelling dan alvast door konden geven, maar dat kon echt niet. Dat kon pas om 12 uur. We konden wel ons drinken krijgen…. Pff toch wel een bijzonder eiland hoor. Geen ijsjes bij de strandtentjes, geen lunch voor 12 uur…. Nou ja, het is vakantie.

We telden stiekem de minuten af… maar om 5 minuten voor 12 kwam de mevrouw naar ons toe met de heugelijke mededeling dat wij onze lunch konden bestellen. Joepie. Snel alle drie een twaalf uurtje besteld, we dachten toepasselijker kan het niet.

Na de lunch naar Oude Schild gereden, ja we gaan varen met de TX44, op zoek naar de zeehondjes op de razende bol… We hadden een plekkie boven op het dek, in de zon. Het grappige was dat we hadden gereserveerd voor 3 volwassenen (dat was vanaf 12 jaar.). Toen we af gingen rekenen, kwamen we er op de boot achter dat ze Nigila als een kind hadden gerekend, ze kreeg ook een knuffeltje cadeau).
Dus om het te compenseren even een drankje gehaald met een zakkie chips.

Het was echt leuk op het water, de garnalenkotter die zijn netten op haalde, de brandweerboot die vol met mensen voorbij raasde, een reddingsbootje met mensen er in dat man over boord aan het oefenen waren. Er was van alles te zien. Dan nog met die heerlijke zonnestralen boven ons, wat wil je nog meer.

We kwamen bij de zeehonden aan. Het was niet echt dichtbij, maar al die zwarte, witte, grijze en 1 bruine zeehond die lagen te zonnebaden, zich van al die gluurders niets aantrekkend, even op keken en weer verder gingen met waar ze erg goed in zijn, slapen….

Na de zeehonden gingen we naar de Marinehaven van Den Helder. Wat wist de kapitein er veel van. Hij wist van alles te vertellen over alle schepen die daar in de haven lagen en dat waren er veel, inclusief een duikboot. Een leuk extraatje.

De terugweg hadden we wind tegen, dus was het wat fripsjes, maar ook nu genoten we van de vogels die meevlogen, of juist weg vlogen van de boot. Zelfs mijn camera erbij gepakt om te kijken of ik ze vliegend kon fotograferen en het liefst een beetje scherp. Ik zal zo eens kijken of ze een beetje gelukt zijn.

Hierna terug naar de camping om risotto met shoarma en roerbakgroente klaar te maken.

Timo vertrekt vervolgens weer met zijn camera. Hij wil wat bijzondere landschapsfoto’s proberen. Nigila en ik blijven hier en kruipen achter onze computertjes.
Voor nu nog een fijne avond gewenst en tot de volgende keer….

Doei doei…