Naar het vaste land terug en door naar Stockholm

Vrijdag 12 augustus 2022

Het is zo ver, wat heb ik dit keer uitgekeken naar deze vakantie, was echt toe aan vakantie en waarom, geen idee. Dus joepie we gaan vertrekken.

Om 5:00 uur ging de wekker, jeetje wat vroeg. En ik dacht dat we het meeste al in de camper gedaan hadden, maar op de een of andere manier kwamen er steeds meer spullen op tafel te liggen die we dan ook nog mee wilden nemen. Pfff. Ik hoopte (zoals altijd) om 06:00 uur te rijden. Het werd 06:38 uur. Ik snap op die vakantie vertrek ochtenden niet wat we nu allemaal doen, dat het ons niet lukt om in een uur te vertrekken. Maar oke we hebben vakantie, dus geen stress.

Eerst willen we de tank nog even volgooien voor vertrek. Bij de pomp waar we hem altijd volgooien hebben we pech. Er blijkt geen stroom op de pompen te staan en dus blijken we niet te kunnen pinnen en ook niet te kunnen tanken, het begint lekker. Dan de tweede pomp (gelukkig hebben we er meerdere in de richting van de grens). Die doet het gelukkig wel en dus vertrekken we met een volgegooide tank.
Het zonnetje schijnt laag en vol in onze gezichten. Ik zeg meestal, niet mopperen, je krijgt het cadeau, maar zo de zon in je giechel is toch wel vervelend, gelukkig hoeven we niet zo ver, hahahaha.

Om 07:45 uur rijden we bij Hazeldonk de grens weer over, op naar het noorden. Jeetje wat is het lekker rustig om de weg. Lekker hoor.

Om 10:000 rijden we de grens over bij Enschede. We genieten van de rustige weg en het zonnetje staat ondertussen hoger, dus dat gaat goed.

Ik had het niet moeten zeggen dat het zo rustig was, ik zie op een app dat er een stuk aan komt, wat 35 minuten vertraging geeft. Dit tussen Osnabruck en Bremen. We besluiten van de snelweg af te gaan en dan een stukje verder parallel te gaan rijden naar het noorden. Dus we gaan bij Bramsche de snelweg af en rijden noordwaarts. We zouden eerst na een half uur bij Berschenbruck weer terug de snelweg op rijden (dan hadden we nog een klein staartje van de file). Echter gezien het tijdstip besloten we om nog een half uur parallel te rijden om zo eerst nog even te lunchen voor we de snelweg weer op draaien. Dus lunchen we in de schaduw op een picknickbankje, vlak voor Cloppenburg.

En lang leve Duitsland, daar ze zijn ze altijd bezig met wegwerkzaamheden. We hebben er meerdere, maar eerlijk is eerlijk, we kunnen bijna overal doorrijden.
Eerst nog even langs Bremen. We hebben daar 1 file en Dit bleek een kijkfile. Er staat aan de andere kant zelf een helikopter midden op de snelweg. Dat is meestal een slecht teken. Daar in tegen staan er slechts 2 ambulances, 1 brandweer en 1 politie. Dat vind ik eigenlijk weer weinig.

Ook bij Hamburg geven ze 35 minuten vertraging en de verhalen die ik op Camperpret had gelezen over mensen die soms 5 uur en 1 iemand zelfs 7 ½ uur over Hamburg deden, deed mij vrezen met grote vrezen. Ik had ook voor alternatieven gekeken, maar die zijn er eigenlijk niet.

We besluiten rechtsom, oftewel via de oostelijke route te rijden, want dat ziet het minst rood. Helaas pakken we op de een of andere manier de verkeerde afslag en komen we in de stad Hamburg zelf terecht. Wat een ramp zeg, de verkeerslichten zijn vervelend, maar op een gegeven ogenblik, op nog geen kilometer van de snelweg (trouwens de westelijke rondweg) is het mis. We staan stil en schuiven echt eens in het kwartier een paar meter op. We doen dan ook ruim 2 uur over die ene kilometer. Pfff, geloof mij, toen waren we het echt zat. We besluiten dan ook om gelijk eens te gaan kijken naar een overnachtingsplek.

Met dat ik nog aan het zoeken ben, ziet Timo een Burgerking op de borden aangekondigd. We besluiten maar even een snelle hap te pakken voordat we naar een camperplaats of camping rijden. We zitten nog niet in Zweden, dus nog geen Allemansrecht en ik wil absoluut niet op een parkeerplaats van de snelweg gaan staan om te slapen.

De Burgerking blijkt echter dicht en het restaurant ernaast ook, dus instappen en verders. We besluiten de snelweg af te gaan en naar een camping te gaan. Dan zien we de bekende gele M. Daar dan maar even een snelle hap, even bestellen en we eten het op in de camper.

We hadden een camping ingetoetst, die bleek echter vol. Aan de overkant van de weg zit nog een camping, daar maar even informeren. Die heeft nog plek. De camper past precies door het paadje, het ziet er niet echt sjofel uit, maar wij hebben alle luxe bij ons en het is slechts voor 1 nacht. Ik denk maar zo, zo begon het in Wales ook… dus het kan alleen maar beter worden de komende dagen.

We kijken even wat tv (ja die zat er nu eenmaal in en er blijkt nog een abonnement van 1 van de vorige eigenaren op te zitten, dus ja, dan maken we er af en toe maar gebruik van. Had er geen tv in gezeten, dan hadden wij die zeker er niet in gemaakt.

Als ik naar de wc gaat, ziet het gebouw er van buiten stoffig, vol met rag, het gebouw kan zeker wel een likkie verf gebruiken. Timo ontdekt dat het toiletgebouw bij de camping waar we eerst geïnformeerd hebben, die aan de overkant van de weg ligt. Er een stuk beter uit ziet. Dus maar gebruik gemaakt van dat toiletgebouw.

We gaan kwart voor 11 naar bed. We hebben het wel gehad voor vandaag. Lekker slapen.

Om 00:58 uur schrik ik wakker van een geluid. Ik luister, wat hoor ik nu? Het lijkt wel een luchtalarm en hoe wakkerder ik word, hoe duidelijker ik het luchtalarm hoor. Het blijft maar gaan. Na 6 keer besluit ik toch maar Timo wakker te maken. Een luchtalarm zo midden in de nacht, dat kan toch niet goed zijn….. Ik maak Timo wakker, het kost wat moeite, maar hij bromt op een gegeven moment:”Wat is er?” Ik zeg:”Het luchtalarm gaat.” Maar met dat ik dit zeg, stopt het luchtalarm natuurlijk en hij hoort niets daarvan. Met gevolg, hij slaapt binnen een minuut weer in. Ik heb nog een tijdje liggen luisteren, maar daarna niets meer gehoord. En ik weet zeker dat het geen droom was….