Trolhattan, de waterval die er vandaag niet was.

We hadden de wekker op 8 uur gezet. Gisteren, toen ik en Nigila naar bed gingen, was het half 12, de baas lag er toen al een uur in. Ik sliep snel in, maar helaas, de Nederlander naast ons heeft zo een busje met zo een schuifdeur. Om een uur of twaalf gooide ze die met een rotknal dicht, klaar wakker… om 10 over 2 dan eerst maar naar het toilet gegaan. Bah irritant zeg en ik sliep zo lekker snel in (ik mis regelmatig een aan en uit knopje op mijn hoofd, dus soms duurt dat even…). Maar als je lang genoeg wacht, val je meestal toch in slaap, dus nu ook, maar dan die wekker, grrrr, soms…..

Toch opgestaan, broodjes gebakken, althans dat was de bedoeling. Nigila en ik hadden ze in de oven gelegd en pappa ging ze halen. Ja, oeps, bleek dat stopcontact het niet te doen (en nee, ik had niet naar lampjes gekeken natuurlijk). Timo heeft de stekker in een ander stopcontact gestopt en die werkte wel. Nigila en ik hadden ons ondertussen aangekleed en de camper al een eind aan kant gemaakt, dus het was eten, de fietsen pakken en op pad.

Het was weer heerlijk op de fiets. Alleen die waterval, ja, welke waterval. We vonden de kloof waar de waterval naar beneden zou moeten vallen. Timo las gisteren ineens ergens, dat deze waterval er alleen is als de waterkrachtcentrale het water door laat naar beneden. Daar blijken vaste data voor te zijn. De eerst volgende keer is 31 augustus. Ja, daar gaan we dus echt niet op wachten. Ik vind het alleen nep. Zo kunnen we zelfs in Nederland een hele hoge waterval creëren. Dus nog even door gereden naar de oudste sluis in Trollhattan.

Om het totale hoogte verschil van 44 meter te overbruggen, werd het Trollhatankanaal aangelegd. Er zijn 6 sluizen, 4 er van zijn bij Trollhattan, waar 32 meter overbrugd wordt. Het huidige sluizencomplex dateert van 1916.Het kanaal is 82 km lang. Het is een belangrijke verbinding van Goteborg naar Vanern (groot meer). Door de bouw van 2 waterkrachtcentrales in Trollhattan, werd de waterval drooggelegd. Wanneer de dam opengezet wordt, dan stroomt er per seconde 300.00 liter door de kloof.

We rijden nog even naar Turbinenhaus Oliden-kraftwerk. Deze centrale was het eerste waterkrachtproject van de Zweedse staat. De eerste turbines werden in 1910 in gebruik genomen.

We stoppen bij de Trollhattans Kyrka. Deze staat naast de “watervallen” en is gebouwd in neogotische stijl en werd in 1862 ingewijd. De architect was Wilhelm Edelsvard.Toen we aankwamen was de kerk eigenlijk nog dicht. Die zou pas om 11 uur openen, maar wij mochten toch naar binnen omdat de koster blijkbaar net aan kwam rijden, wilde hij hem voor ons wel even open doen. De Zweed die ook naar binnen wilde kreeg te horen dat de kerk pas om 11 uur open ging. Het was een mooie kerk.

Dan rijden we nog even langs de watertoren en een paar mooie gebouwen, fietsen naar de Coop voor broodjes en op naar de camping.

Nigila wil eigenlijk graag naar huis, dus we zakken serieus af naar beneden. Ik wil nog niet naar huis, want dan zitten we weer allemaal op de bank met onze eigen digitale werelden en is er weinig tot geen sociaal contact. We zullen het zien.

We rijden in ieder geval vandaag naar onder Gotenborg. We hebben alleen niets besproken, dus het wordt varberg. Daar zou een badhuis op palen in het water staan. Een verassing voor Timo.

Onderweg zien we nog een vesting liggen: bohusvesting. We maken hier nog even wat foto’s voor we weer richting de westkust rijden. De Bohusfort is een 14^de eeuws noors fort gelegen in de Zweedse stad Kungalv. Het fort werd in 1308 gebouwd door Haakon V van Noorwegen, om de zuidgrens van Noorwegen te beschermen te Zweden. Ook werd hier tol geheven voor het vervoer over de Gota rivieren, de zogenaamde “Bohus tol”” .

We hebben wel snelweg vermijden en tolweg vermijden ingevoerd, zodat we nog wat van de omgeving zien.

In Varberg hebben we de camper heel even op een camperplek aan de haven neergezet. Een mooie plek, er was zelfs stroom en een toilet aan de overkant. We bekeken Varbergs Kallbadhus. Gebouwd in Victoriaanse stijl. Hij was alleen dicht, dus van afstand bekeken. Het staat op palen in het water en is nog steeds in gebruik als badhuis, maar ondanks deze volgens de openingsuren open zou moeten zijn, was deze toch echt dicht.

Dan maar even op zoek naar een ijsje. Vanmorgen was het tijdens het fietsen slechts 14 graden en heb ik en een trui en een jasje aangedaan, maar nu is het ondertussen 22 graden, dus dan is het wel even lekker. Ik nam dropijs en texaanse notenijs. Beiden had ik nog nooit geprobeerd en alles was te doen, maar niet uitmuntend. Maar ik vind het wel leuk om af en toe iets nieuws te proberen.

Hierna stellen we de camping in. We hebben de laatste dagen al geleerd als we dit via internet boeken, dat het 15 tot 20 euro scheelt, dus ja, dat is zeker de moeite waard, scheelt de helft van het geld. Dus ook nu hebben wij in Varberg alvast de camping geboekt.

Bij de camping gekomen kon de eigenaresse echter onze reservering niet vinden. Toch kregen we een plekje op goed vertrouwen en de bevestiging op de telefoon van Timo.

We hebben koteletten gegeten en aardappelen in de oven gebakken. Het was weer eens wat anders en ik vond het erg lekker.

Na het eten naar het strand voor de zonsondergang. Timo met zijn groothoek en ik met de drone. (echter te vroeg gestart want de batterij was leeg en vermoedelijk door het zand, de motor overhit), dus ben ik maar gaan afwassen en het moment supreme gemist. Ik reken echter op mijn medereizigers dat die nog wel foto’s hebben gemaakt en zullen plaatsen. Het dronefilmpje volgt later omdat we geen wifi hebben hier of heel slechte wifi in ieder geval.

Terug in de camper was het tijd voor iets lekker bij de thee/koffie en voordat we het weten is ook deze dag weer voorbij.

Wat het morgen wordt, geen idee. Misschien blijven we nog een dagje in Zweden, maar voor het zelfde geld slapen we morgen in Denemarken. Jullie gaan er van horen.