Ze hebben de bergen gestolen.....

Hoi hoi,

Vanmorgen kwamen we uit bed en hadden boeven de bergen gestolen. Nigila roept heel de tijd:"ach, ach, een boef heeft de bergen gestolen..., het is niet eerlijk." Dus wij weten nu dus hoe Oostenrijk eruit ziet zonder bergen :-). Voor de komende 5 dagen wordt er sneeuw, regen en onweer voorspelt. We hopen dat ze het mis hebben en anders rijden we door naar Italie. Oostenrijk zonder mist en met een blauwe lucht is trouwens veel mooier hoor....

Ik wil trouwens nog even een paar items vertellen wat ik nog vergeten was. Nigila kijkt graag naar Dora en Diego... dat is ook te merken. Van de week met het fietsen, reden wij, Nigila en ik, meestal voorop, Timo haalde ons echter een paar keer in. Nigila ging mij dan helpen door heel hard:"Climb up, Climb up mamma, Climb up" te roepen. En echt het bleek nog te werken ook :-). Verder komt Nigila ook overal Pardijn (onze poes) tegen. Of we nu boven in de bergen zijn, op de fiets zitten of in de auto, steeds weer komt Pardijn tevoorschijn, helemaal blij en opgetogen dat Pardijn stiekem mee is gegaan, krijgen wij deze dan in onze schoot geworpen. Ze is er dan helemaal vol van dat Pardijn erbij is, ja toch wel handig die fantasie, heb je geen speelgoed nodig :-). Als we thuis komen moet ze vaak binnen de kortste keren naar het balkon want dan is Pardijn in nood en moet zij die redden. Het moet ook frustrerend voor een kind van 3 zijn, die net leert praten om in een land te komen waar niemand je verstaat. Van de week "speelde" Nigila met het meisje van 5 van de boerderij: Laura. Laura begreep er echter niets van. Ik vertelde Nigila dat Laura haar niet begreep omdat zij Oostenrijks praatte, Nigila sprak luider en luider tot ze gilde, maar nog begreep Laura haar niet :-).

Nadat wij een Ruhetag hadden (een beetje poetsen, een beetje luieren, een beetje digitale fotoboek doen), zijn we 's middags de mist maar gaan trotseren en richting Hard gereden om daar langs de Bodensee te fietsen. We gingen weg met 12 gr, bij de Bodensee was deze al gestegen naar 18 gr. Veel behagelijker hoor. Langs het meer rustig van de omgeving genoten, natuurlijk bij een speeltuin een drinkpauze ingelast en op ons gemakkie weer terug. Wel nog een meisje gecorrigeerd, welke het leuk vond om meubilair naar boven op de glijbaan te sjouwen en elke keer naar beneden te gooien. Daar niemand er iets van zei en wij het na vijf keer met drie stoelen en een tafel van de speeltuin te hebben gegooid toch wel goed zat waren, heeft Timo haar toch maar vertelt dat het nu KLAR was en weet je, het hielp nog ook en moeders stond er naast en keek erna.... Ongelooflijk. Nigila stond ook met hele grote ogen te kijken wat ze nu aan het doen was.
Niet veel anekdotes te vertellen vandaag, mochten we ze morgen weer tegenkomen, dan zullen wij ze zeker met jullie delen.