Paimplaoi

Dinsdag 15 mei 2012. We worden gewekt door……………….. regen . Daar we net een paar mooie dagen achter de rug hebben, is het even wennen. Oké even de plannen bijstellen. We wilden eigelijk naar Iles Sept. Een eiland waar ook de papagaaiduikers zouden zitten. Timo ziet het echter niet zitten om met regen naar dat eiland te gaan. Ik zei nog:”Ik denk niet dat het de hele dag gaat regenen, maar oké samen eten, samen spelen, dus kiezen wij er voor om even de kust nabij Binic te verkennen. Met dat we naar beneden rijden, blijken ze de straat aan het asfalteren te zijn. Gelukkig is er één zo aardig om ons er toch even tussen door te laten gaan. We gaan de dagje de omgeving in de buurt verkennen. We shoppen even bij Charrefour, daar onze ervaring ondertussen is dat de winkels in Frankrijk op dinsdagmiddag dicht zijn. We zorgen voor avondeten en toetjes. Hierna rijden we in de richting van Paimpol. We besluiten om weer aan de kust te eten en natuurlijk met uitzicht op idyllische baaien. Soms kost het ons wat moeite om bij de mooiste baaien te komen (10% hellingen enzo), maar we geraken er wel. Alleen krijgen we steeds de deksel op onze neus (dus als we eindelijk foto’s kunnen plaatsen en u ziet, rode, blauwe en paarse neuzen, dan weet u hoe dit komt :) ). Overal komen we bij parkeerplaatsen met een hoogtebalk er voor van 1m90 tot 2m10, net te laag om met de camper onderdoor te kunnen. Zelfs als we de banden leeg laten lopen redden we dit niet. We komen eindelijk bij een baaitje waar we op een behoorlijke schuine helling wel kunnen staan, alleen maken de remmen wel erg zulke rare kraak en piepgeluiden, dat het klonk alsof de handrem zoveel gewicht te verduren kreeg, dat hij het niet ging houden. Ja, u begrijpt het al, we verlieten Plouézec en reden door naar Paimpol. Ook hier stond het ene parkeerbord verboden voor campers na de andere. Het is echt een super omgeving, maar het is duidelijk dat ze de campers liever zien gaan dan komen. Gelukkig vonden wij nog een gaatje waar ze vergeten waren het verbodsbord te plaatsen. Dus maar snel neergezet, voordat men op het idee kwam om dit alsnog te doen. We zijn even Paimpol ingelopen, souvenirs voor de ouders gekocht (oké kleinigheidjes, maar het gaat om het idee, toch?). Timo had gezegd dat hij naar Ile de Bréhat wilde. Nu is Ile de Bréhat één van de twee bloemen eilanden. Ik had begrepen dat we met de boot naar de eilanden zouden gaan om die te bezoeken. Dat was dus even fout begrepen, hij wilde alleen in de richting van Ile de Bréhat. Het was een schitterende baai om te zien, dat wel. We hebben er even rondgelopen en het bezoek aan Ile de Bréhat, blijft op het verlanglijstje staan voor een volgende keer. Ook het bezoek op de terugweg aan de Abbey de Beauport ging niet door (dus ook dat gaat op het verlanglijstje voor een volgende keer). We moesten snel terug naar de camping, want we hadden Nigila beloofd dat ze nog mocht zwemmen en we reden pas om 17:30 uur weg bij Pointe de l’Arcouest, dus we moesten nog wel een eindje rijden. Om kwart over zes waren we terug op de camping. Timo en Nigila hebben snel hun badkleding aangetrokken en ik ben eten gaan koken. Ze hadden het zwembad voor zichzelf. Het weer was trouwens in de loop van de ochtend opgeklaard en ’s middags stond de zon aan een bijna strak blauwe hemel, die de baaien schitterend blauw deed kleuren. We hebben dus echt mooie blauwe wateren gezien en weer mooie kusten. Na het eten nog even met Nigila haar Penny paardenspel gedaan en om half tien was het voor haar bedtijd en was de dag dus alweer voorbij. Morgen vangen we de terugweg aan. Met tussenstops hopen we zaterdag weer in Hulst aan te komen, zodat Nigila nog 1 dag heeft om bij te komen van haar vakantie :), doei groetjes