Ein schönes tag

Het is beneden behoorlijk mistig als we na ons lekkere ontbijt richting de gondels vertrekken. De auto start gelukkig in 1 keer en heeft dan ook heel de nacht aan de druppelaar gehangen. Volgens de acculader is de accu geheel vol nu. Dus de komende dagen geen standkachel meer ’s morgens, want die trekt de accu te snel leeg en de afstand is te kort om deze te kunnen vullen.. De thermometer geeft -11.5 graden aan als we wegrijden.

Er is net een buslading tieners aangekomen met grote tassen vol kleding e.d. die blijkbaar allemaal via de gondel naar boven moeten… pfff dat maakt het chaotisch. Bij het controlehekje worden ze er weer één voor één uitgeplukt omdat ze blijkbaar via een andere ingang naar binnen moeten… wat een rommeltje.

Maar in de gondel laten we deze chaos snel achter ons en al snel duikt de gondel ook boven de bewolking. Wat een prachtig gezicht is dat toch. Net of er in het dal een heel groot meer ligt. Even door het glas een foto gemaakt. Boven wilde ik er nog meer maken, maar toen was de mist ineens geheel opgelost en het mooie verschijnsel verdwenen.

Eerst nog even gezamenlijk een leuk rondje geskied en jeetje wat gaat Nigila met grote stappen vooruit. Moesten we zondag onze snelheid nog heel erg aanpassen aan haar, nu hobbelt ze net zo makkelijk achter ons aan of het niets is. Nigila gaat weer met juf Shauni en de klas op pad en wij vertrekken voor ons eigen rondes.

Het is weer een prachtige ochtend en terwijl we van de schitterende uitzichten genieten, de rustige pistes, gaan we heerlijk op tempo de bergen af. Ja, dit is echt genieten, de wind die suist om je oren, het knisperende sneeuw onder je ski’s, zalig.

’s Middags zorgt Timo voor een plekkie en voor het eten. Na het eten nog even de kleine helling met Nigila en dan scheiden onze wegen weer. Timo heeft weer een slechte middag. Ging het vanmorgen nog vreselijk goed, vanmiddag weigeren zijn bovenbenen weer dienst. Om 15:00 stopt hij ook om geen ongelukken te krijgen in verband met het forceren. Om half 4 Nigila opgehaald en naar ons Gasthaus.

Gisteren hadden we al besloten dat we vandaag bij het ons bekende gasthof Siggen te gaan eten (hebben we vanmiddag met het middag eten dan ook rekening mee gehouden). We moeten weer even zoeken, maar na een paar keer keren komen we dan toch weer in de middle of nowhere het gasthof tegen. En ja ze stellen ons weer niet teleur. We eten alle drie wat anders. Nigila heeft een kinderportie patat, nou ik weet niet wat een volwassene dan krijgt, maar het was een groot bord propvol friet.

Na deze zalige maaltijd vertrekken we weer terug naar ons gezellige verblijfplaats. Even een rustig avondje voordat we weer op tijd de ogen zullen sluiten…