Kopenhagen
Door: Irma Kion
Blijf op de hoogte en volg Nigila
14 Augustus 2022 | Denemarken, Kopenhagen
We zouden vandaag naar Kopenhagen gaan. We hebben flink gediscussieerd, met de elektrische fietsen of met de bus. Het is ongeveer 20 km fietsen naar Kopenhagen, dan nog in Kopenhagen zelf en dan nog eens 20 km terug. Nigila twijfelt, we fietsen nooit zo ver, halen de accu’s dat en onze billen?
Het is natuurlijk een uur heen en weer een uur terug fietsen. De conclusie is dat we de bus gaan nemen.
Om half 9 maakt Timo ons wakker (ja de winkels zijn vandaag tussen 10 en 12 uur open, dus we hoefden niet te vroeg op). Het werd lunchen en we konden alleen met de bus als we met Deense kronen cash betaalden of met de DOTapp. Nigila heeft de Dot gedownload, maar ja, hoeveel zones zouden we moeten hebben. Dan maar eerst douchen en dan gaan we naar de bushalte.
Bij de bushalte blijkt de bus na 3 minuten aan te komen, echter hebben we nog geen kaartjes. Nee, we moeten echt een kaartje hebben, dus we laten de bus gaan. We lopen naar het treinstation, daar maar eens even info halen. We moeten voor 5 zones een kaartje bestellen en Nigila is 16, dus volwassen. (Ja, ik weet het, ik twijfel ook wel eens). Dan de 3x volwassen kaartjes voor 5 zones. Dan blijkt dat je die alleen kunt betalen met een creditcard. Laat Timo die nu gelukkig hebben. Dus invoeren. Pfff nee, wordt niet geaccepteerd. Nigila proberen, ook niet. Dan ik maar even de app gedownload, ik ook proberen. Laat het nu toch lukken. Oké het is ondertussen kwart voor 12, maar we kunnen de bus op stappen.
Met de bus rijden we een half uur naar Kopenhagen. Daar lopen we de stad rond. Eerst naar de Nieuwe Haven, dan toch maar even lunchen. Timo ziet een tentje waar we Paninibroodjes kunnen kopen. Dat lusten we allemaal wel. Ik ga even wat foto’s maken en daarna duurt en duurt het. Na 35 uur hoorde ik van Nigila dat het 40 minuten zou duren… dan de Zeemeermin, onderweg nog meerdere leuke dingen gezien.en stiekem waren we het toen al een beetje zat. Dus besloten dat we terug zouden lopen. We hadden heel de dag het zonnetje op onze petjes gehad en hebben bij een tentje aan de Nieuwe Haven wat gedronken. Timo zijn zool van zijn schoen bleek geheel los gelaten te hebben. En hij heeft enkel zijn crogs, deze kapotte schoenen en zijn hoge schoenen bij zich te hebben.
Hierna terug naar de bus. Die stond er toen we aan kwamen lopen. (en die ging 1x per uur). Gevraagd of we onderweg de betaling mochten regelen. Dit mocht gelukkig. Ook nu duurde het enkele minuten voordat het geslaagd was, maar joepie, missie geslaagd.
Terug bij de camping bleek het veld op een Noor achter ons, geheel leeg te zijn. Dus even met de drone gespeeld. Timo heeft met de QRcode die ik op fb geplaatst had, gelukkig wel de app installeren, dus kunnen we met de drone vliegen, met zijn telefoon als “kijkscherm”. Timo heeft vandaag (macaroni) gekookt.
Tijdens het koken even gevraagd aan Timo of hij mijn nek wilde in smeren, want die is toch verbrand (ja we hadden er natuurlijk niet aan gedacht om ons in te smeren, was natuurlijk ook niet al dagen erg zonnig.) Vind Timo bij het insmeren toch een teek in mijn nek. Dus op zoek naar een tekenpen. Nu heb ik die altijd bij in mijn fototas, dus die maar gepakt en gelijk in de bestekla gelegd. Ik hoop het niet dat we die verders nog nodig hebben deze vakantie, maar dan hebben we die in ieder geval bij de hand.
Na het eten mocht Timo ook even met mijn drone en warempel er gebeurde niets waardoor het niet door kon gaan. Ik heb het al gezien: hij durft meer dan mij. We hebben nu een filmpje van de camping (en snelweg) en een foto van de camping op behoorlijke hoogte.
We hadden wel aan de Noorse achterburen gevraagd of zij er geen problemen mee hadden dat wij even met de drone bezig waren en dat wij vooral ons zelf zouden filmen en fotograferen. Antwoord: Ga gerust uw gang, doe uw ding, als we maar niet bij hen bij de camper kwamen, maar ruimte zat om daar ver uit de buurt te blijven.
Vanavond weer even de afwas weggewerkt en ik aan mijn foto’s en dagboek gewerkt / Timo tv gekeken en Nigila op de Switch. Het was weer een leuke dag. Het enige nadeel is dat we Nigila haar petje zijn verloren. Die hadden we aan de riem van onze tas gehangen. Blijkbaar heeft Timo die in de bus even losgemaakt en vermoedelijk is de pet toen blijven liggen, want wij kunnen hem echt nergens meer vinden.
Dus we zullen in deze vakantie op zoek moeten naar schoenen voor Timo en een petje voor Nigila.
Doei doei, tot morgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley