naar Wenen

We staan op tijd op, want we willen naar Wenen vandaag. We staan dus om half 8 op, ontbijten, doen ons ding, lopen nog even binnen bij de receptie om even na te vragen hoe het nu precies zat met de burgenlandkaartjes en de trein. Nou het is gratis tot en met Neusiedlersee en daarna moeten we bij de conducteur een kaartje in de trein kopen tot Wenen.

Oké duidelijk, we vertrekken naar het station en komen daar om 09:35 uur aan. We komen tot de ontdekking dat we dus 5 minuten te laat zijn om de trein van 09:30 uur te halen. Tussen 05:00 uur en 09:30 uur rijdt de trein om het half uur en daarna om het uur. Oké, dus rijden we terug naar de camping om daar even te wachten tot het tijd is om voor een tweede keer een poging te wagen. Uiteraard zorgen we nu dat we zeker op tijd zijn. Zetten de fietsen weer in de stalling en zetten ze weer met z’n drieën aan elkaar vast met twee kettingsloten.

Het zijn mooie treinstellen en moderner dat 10 jaar geleden, want toen waren het nog behoorlijk oude wagens weet ik nog. De reis duurt 5 kwartier en in die tijd hebben wij geen controleur gezien (of gehoord).

In Wenen is het even zoeken hoe nu verder. Het is ook veel drukker dan een paar jaar geleden. Misschien omdat het hoogseizoen is? We zijn een half uurtje zoet, maar dan zijn we er wel uit, we nemen de metro naar Schonbrunn. Ja dan moeten we eerst een paar haltes met de U1 om daarna op de U4 over te stappen en dan zijn we redelijk in de buurt. Dus kopen 3 kaartjes en stappen op de metro. Bij het verlaten van de metro is het een kwartiertje lopen en dan staan we voor het prachtige Schonbrunn.

We lopen naar binnen. Daar staan zuilen waar je tickets kunt kopen, dat proberen we, doch krijgen de melding dat er iets fout is gegaan en dat we ons moeten melden bij de verkoopbalie. Wachttijd 30 minuten. Terwijl we in de rij staan, proberen we om digitaal tickets te kopen, maar ook dat lukt niet. Dus via een Eftelingconstructie naar de verkoopbalie. We lezen al op de bordjes dat het 5 uur vertraging zou hebben. We twijfelen dan al of we het dan wel moeten doen. Met dat we aan de beurt zijn. Zegt de chagrijnige mevrouw. Het is uitverkocht. Dus wij proberen nog even, de grandtour? Ja uitverkocht! U kunt nog kaartjes voor het paleis van Sisi en de tuinen krijgen. De rest is uitverkocht. We kijken elkaar aan. Nee, Sisi en de tuinen hoeft niet. We kopen een broodje en eten deze even in de schaduw op. Het is minimaal 30 graden, dus ja wat gaan we doen. Ik loop even snel een rondje om Schonbrunn om toch nog even wat foto’s te maken.

Bij terugkomst hebben we besloten om terug in de metro te stappen en richting Karlzplatz te reizen. Daar uit te stappen en daar boven even rond te lopen omdat er van alles in de buurt is. We bezoeken de Karlzkirche. Een mooie kerk. Als we boven op het panoramaterras staan, zien we twee gebouwen die de moeite waard lijken. Het natuurhistorisch museum en de Stefansdom. We kiezen voor de Stefansdom en daar lopen we heen. Echter is dat een half uur en de hitte begint echt te werken. Onderweg komen we ook bij de winkels uit en jeetje wat is het druk in de stad zeg. Na de stefansdom gaan we op zoek naar brandzalf voor Nigila haar handen. De zon heeft geen positief gevoel op haar verbrandde handen. Bij de Bipa vinden we de zalf die we zochten en smeren het meteen in.

Hierna besluiten we om de metro te pakken naar het treinstation en terug naar de camping te vertrekken. Ook in de metro is het echt druk. Als we uit de metro stappen hebben we 10 minuten om de trein te halen, anders moeten we een uur wachten. Dus in tempo naar boven. In de hal snel kijken waar onze trein staat te wachten. 10c blijkt het te zijn. Dus weer in tempo op pad. Op perron 10 gekomen, blijkt ergens achteraan c te zijn en daar staat inderdaad al een trein. Oké tempo dus. Met een marge van 2 minuten stappen we onze trein op. En ook nu weer nergens een conducteur te bekennen. Dus een goedkope trip.

Bij Frauenkirche zien we ineens heel veel politieauto’s staan met zwaailichten aan en agenten die hun zware vesten aantrekken. Geen idee wat er aan de hand was, maar was blij dat de trein weer gingen rijden.

De andere dag lezen we dat 08-09-10 aug Taylor Swift op zou treden in Wenen voor 65.000 bezoekers in het stadium per avond. Blijkbaar heeft de politie gisteren 3 personen opgepakt, die een zelfmoordactie tijdens dit optreden wilden doen. Eerst inrijden op het publiek dat buiten het stadion mee wilde luisteren, dan met machete’s en messen zoveel mogelijk mensen verwonden en daarna zichzelf opblazen. 1 van de daders had zelfs een baan bij de beveiliging en orde. De veiligheid was verscherpt. Zouden daar al die politieagenten voor zijn? En het trieste was dat alle drie de concerten werden afgelast, omdat ze niet wilden gokken dat er nog meer mensen waren die een aanslag wilden plegen. Ik vermoed dat een gedeelte van de drukte dus ook bezoekers waren voor Taylor Swift. Hoe jammer dat zoveel mensen teleurgesteld worden door een paar van die IS sympatisanten.

Wij kwamen rond half 5 terug op de camping, hebben even iets gedronken en zijn rond half 6 naar Stefan’s corner vertrokken. Daar heerlijk (en veel) gegeten. Nigila en ik hadden Wienerschnitzel, want ja in oostenrijk moet je natuurlijk een keer wienerschnitzel gegeten hebben en Timo had Rumpsteak. Het was wel op zijn Oostenrijks. Nigila en ik kregen beiden twee wienerschnitzels en Timo een rumpsteak zo groot als zijn bord. Als toetje hebben Timo en ik nog een Heise liebe genomen. Deze was niet met kersen maar met frambozen. Erg lekker, maar ook weer erg groot.

Hierna op de camping liggen uitbuiken, jeetje wat zat ik vol. Ik heb Timo danig in de steek gelaten, want die heeft buiten alles al opgeborgen voor de dag van morgen.

Op een gegeven ogenblik de pot pindakaas naar binnen gehaald. Die lag buiten open voor de vogeltjes en de Ziesels, maar die hadden duidelijk geen interesse er voor. De deksel lag nog ergens op het aanrechtblad. Na een tijdje de pindakaaspot maar even in het midden tussen de bedden gelegd.Met dat ik bezig ben met de foto’s op de externe schijf te zetten, zie ik iets bewegen, ik kijk en:”oh nee, een mier en niet 1 mier, maar tientallen mieren lopen op en rond de pindakaas rond. Snel de deksel van de pindakaaspot gezocht en die maar alvast afgesloten en gelijk weer buiten neergegooid.. Daarna de mieren 1 voor 1 opgeraapt. Toen we die tientallen te pakken hadden (ja de meeste hebben het bij het oprapen idd niet gered, want je wilt echt geen mierenplaag in je camper hebben. Toen bedacht ik dat ik de pot eerst op mijn bed had staan. Voorzichtig schuiven we het dekbed opzij en ja hoor, ook hier tientallen mieren. Timo is het dekbed gelijk uit gaan schudden en ik ben de eenlingen op gaan rapen… Wat een ramp zeg. Hopelijk hebben we ze allemaal te pakken. (Al zien we later dat er ook nog tegen het plafond lopen, dus nee, een paar aan onze aandacht ontsnapt.)

Morgen vertrekken we naar de volgende camping in Maltatal. Om 22 uur ging ook echt het kaarsje uit, dus Bis morgen allemaal.