Naar het Maltatal

Natuurlijk denken we vandaag alle drie aan oma Kip, die op 8 aug 1940 geboren werd, op 8 aug 2021, dus op haar 81^ste verjaardag met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht werd en op 10 aug 2021 overleed. Uit haar erfenis hebben wij ons huisje op wielen gekocht. Dus in gedachten reist zij (en de andere ouders trouwens ook hoor) met ons mee.

We vertrekken vanmorgen om een uur of 8 richting de bakker. Alles is ingepakt. Op het moment dat we af gaan rekenen blijkt er een televisieploeg op het kampeerterrein aanwezig te zijn uit Salzburg. Zij filmen de ziesels. Wij rekenden af en met dat we weg wilden rijden rende de regisseuse op ons af. Rijden wij de camping op? Nee mevrouw, wij vertrekken. Maar zegt Timo, voor u wil ik nog wel even het terrein op rijden hoor. Oh, kunt u er dan nog af? Nee, wij hebben net onze toegangskaart ingeleverd. Oké, jammer. Kunt u dan even langs de camping weg rijden? Oh ja hoor, dat kan, dan keren we aan het einde en komen dan weer terug. Zo gezegd, zo gedaan. Dus hebben even als figurant gefungeerd voor de nationale Oostenrijkse televisie, hahahahaha.

Hierna op naar de bakker. Weer mochten de lady’s de broodjes halen. En ja, weer komen de lady’s niet alleen met kaizerbrodschen naar buiten natuurlijk, want ja de verleiding was weer te groot. We lunchen even op het parkeerterrein daar bij de bakker. En een uur of 9 vertrekken we dan naar de volgende camping. Het is met snelweg 4 uur rijden en zonder snelweg 6 uur rijden. Afgesproken dat we tot het middaguur de snelweg nemen, want Burgenland kent toch amper bergen en/of heuvels. En dan in het bergen gedeelte verlaten we de snelweg.

We zetten mappie aan en laten we nu al snel Hongarije in rijden. De wegen zijn slecht met barsten en kuilen in het asfalt. Timo zei al:”Nou de Hongaren kopen hun asfalt in Belgie.” We schudde zo door elkaar, dat Timo de toegestane snelheid niet durfde te rijden. (Ja, Timo rijdt weer, was al pontificaal achter het stuur gaan zitten, dus oké… dan kan ik onderweg foto’s maken, ieder nadeel heeft een voordeel zullen we maar denken.).

We besluiten ook om Hongarije eerder te verlaten dan mappie aangeeft. De wegen zijn zo bar slecht, dat we liever een stukje omrijden dan zo door elkaar gerammeld te worden.

Opvallend is ook dat het heel lang duurt voordat we de snelweg daadwerkelijk op rijden. Eigenlijk pas rond half 1 komen we op de snelweg terecht. We rijden door tot een uur of 1 om dan bijUnterpremstatten-zettling. Daar het buiten erg warm is en het in de camper aangenamer aanvoelt. Eten we in de camper. We halen de kleine ventilatoren tevoorschijn. 1 voor Nigila en 1 voor pappa. We hebben wel een airco in de cabine, maar die trekt het zelfs niet en het wordt ook in de cabine 30 graden.

Bij Wolfsberg komen we weer in het gedeelte van Oostenrijk welke weer van die prachtig, rustgevende plaatjes oplevert. Ja, het voelt weer als thuiskomen. Vlakbij bij velden rijden we toch de snelweg af. Het is dan 15 uur.Met snelweg is het nog ongeveer een uur en zonder snelweg nog anderhalf uur rijden. Het is genieten. Rijden langs de Worthersee door de dorpjes richting ons eindpunt.

We stoppen nog even bij een Billa om nog even Cola en Almdudler in te slaan, kopen ook stukken vlees om morgen op de bbq te gooien en ze verkopen losse ijsjes, dus we kopen ook nog even een ijsje voordat we weer verder rijden.

Spittal rijden we door en jongens wat een leuk dorp of stad is dit. Hier wil ik deze vakantie eigenlijk nog wel eens op het gemak bekijken. We rijden door de groene bergen en langs de Drau verder. Het rijdt niet snel, maar ach we hebben de tijd. Wel wordt het steeds donkerder en Timo heeft het er zelfs over dat hij vermoed dat het nog wel gaat regenen.

Ook rijden we net buiten Gmund langs. We zien een ruine, eens kijken of dit haalbaar is op de fiets. Dan begint het inderdaad toch te regenen. We komen om 16:30 uur aan op de camping. We worden gelijk begeleidt door een man op een brommertje (en paraplu). We worden naar onze plek geleid. Het is het onderste terras, pal naast de weg met 85% Nederlanders in ons pad.

Het is echt een camping met vooral Nederlanders. Veel kinderen en honden. Zo anders dan de camping waar we vandaan komen. Eigenlijk niet onze stijl van camping. Ik heb hem uitgezocht, dus ik heb niet goed op zitten letten. Ik heb mede op de prijs en het cijfer voor de camping gelet en die waren beiden goed.

Nou ja, we zetten de camper neer, stallen van alles uit. Het is niet een super grote plek, maar ach we kunnen buiten bij de camper zitten. We leggen het kleed neer, hangen het schaduwdoek op, maken onze pasta klaar en eten weer gezellig buiten onder de luifel.

Als het droog is loopt Timo nog even een kort rondje en werk ik mijn dagboeken bij, want loop meerdere dagen achter..

Het is weer echt campingwifi, dus hebben geen bereik. We kunnen de dagboeken dus nog niet plaatsen. Ook kijken we geen olympische spelen. We zijn allemaal in onze eigen werelden en gaan om half 12 slapen. Bis morgen!