Malta Hochalpstrasse

Vandaag is ome Piet Boeding jarig. Hartelijk gefeliciteerd met uw verjaardag van ons!

De wekker gaat weer om 8 uur, dit zodat we voor de ergste hitte iets kunnen doen. We willen niet te ver. We gaan vandaag de MaltaHochalpstrasse omhoog rijden met de camper. Hij is 9 kilometer hier vandaan, maar vrezen dat we, ondanks de elektrische fietsen niet boven zullen raken op de fiets.

Het grappige is dat je ziet dat we op elkaar ingespeeld raken. Ik doe binnen alles rijklaar maken. Nigila en Timo doen de buitenboel en als alles zijn plekkie heeft en weer veilig staat, vertrekken we naar boven.

We hebben vanmorgen eerst nog even verse croissantjes gebakken. Met kaas ertussen. Dat mini oventje heeft toch al meerdere keren zijn dienst bewezen. Soms toch echt handig. Even broodjes bakken. Soms zelfs kleine piccolini’s voor Nigila, maar die ben ik dit jaar vergeten. Misschien komen we die nog wel ergens tegen.

Na de croissantjes naar voren gereden, vuil water even tussen door geloosd. We hebben ooit, lang geleden in Tjechie 1x meegemaakt dat het vuilwater tijdens het rijden ging stinken. Nou dat overkomt je slechts 1x kan ik je vertellen. Terwijl Timo bij de camper bleef zijn Nigila en ik de shop binnen gelopen voor broodjes voor de lunch. Heerlijk hoor die verse kaizerbrodschen, dat hoort toch ook stiekem bij Oostenrijk.

Hierna vertrokken we naar boven. Zoals wel vaker de afgelopen dagen genieten we van het dal met al zijn groene almen, de uitzichten, de kerkjes in de dorpen of andere onmogelijke plekken.

Als we bij de maut aan komen, laten we onze kortingskaart zien. We moeten 24 Euro betalen, maar het mooie is, dat we nergens van te voren prijzen hebben zien staan, dus of we echt korting hebben gekregen, ze kunnen ons alles wijs maken, hahahaha. Maar ja, nu werd ik nieuwsgierig natuurlijk en we hebben 12 Euro korting gekregen omdat we een gastekarte hadden van de camping, toch weer mooi meegenomen.. [e-1f60a].

We rijden naar boven en zien al heel snel een hele mooie waterval, maar omdat onze camper toch behoorlijk gromde en steeds op en af schakelde. (Ik heb maar geadviseerd om hem op handmatig te zetten in plaats van de automaat, want zodra de camper terugschakelde, schakelde die binnen 3 sconden weer op en trok die het weer niet, waardoor die weer terugschakelde en binnen 3 seconden weer op schakelde. Pfffff, ja dat dus.

Het was ook duidelijk waarom Timo dus de GrosGlockner niet met de camper op wilde rijden. We nemen een andere route van de week naar Voralberg. Ik heb wel al veel bekende plaatsen gezien waar we langs rijden dan. (Damuls, waar ik met mijn ouders nog ben geweest, Schoppenau, waar Nigila haar eerste vakantie in Oostenrijk heeft beleefd, Neukirchen am Gross Venedigerblick, waar wij altijd gaan skiën enz) dus het wordt een sweet memoriesrit. We doen de rit naar Voralberg in 2 dagen.

Maar oké, we hadden het over de Hochalpstrasse. Wat een prachtige route was dit. Op een gegeven ogenblik stond er een verkeerslicht op rood en laten we nu precies naast een waterval staan, komt dat mooi uit. Er staat een bord, de wachttijd duurt maximaal twintig minuten. Nou dan kan de motor ook wel uit.

Als we weer verder mogen rijden, zijn er denk vele auto’s achter ons blij, want de camper heeft echt moeite om boven te komen en geen uitwijkplaats om de meute even langs te laten. Verder is de weg te smal om elkaar te passeren (vandaar vermoedelijk ook het verkeerslicht). Dus we hebben niemand voor ons en kunnen zo heerlijk genieten van de pas. Ieder nadeel heeft zijn voordeel zeg maar.

Net voordat we boven komen zie we een hele grote lege parkeerplaats aan de linkerkant van de weg met daarnaast een meer met heel helder blauw water. Mmm wat een leuk plekje. We sjokken echter nog even door. Boven gekomen is het erg druk en overal behoorlijk vol. We zien een bord met campers rechtdoor. Die volgen we dan maar. Het is alleen niet echt een brede weg, dus je moet hier ook niet al te veel tegen komen. Beneden gekomen, loopt het daar echt dood. Geen echte mogelijkheid om de camper te keren en vele tientallen personenauto’s die daar geparkeerd hebben en we als camper niet in de vakken kunnen parkeren. Nou wat mij betreft mogen ze wel een mannetje neerzetten om alleen camper daar te laten parkeren. We zetten de camper parallel aan de weg en hopen maar dat we niet vast gezet worden.

We zijn wel op een hele mooie plek aangekomen. Oh wat zalig. Hier kun je ook wel een heerlijk rondje wandelen zo te zien. We lopen dan ook een stuk rond het meer, genieten echt met volle teugen. Hier beneden is het niet echt heel druk, maar wel heel mooi. Denk stiekem nog mooier dan boven bij het bijzondere ronde restaurant. Na een tijdje keren we om en lopen terug naar de camper. Ik kijk nog even bij de koeien en zien dat er wel een camper achter ons staat, maar gelukkig geen auto nog voor ons gepropt is.

We rijden een stukje verder waar het een beetje breder is (mede omdat het toegangshek naar de koeien vrij gehouden dient te worden) en keren daar. Als we terug naar boven rijden, blijken veel personenauto’s langs de kant van de weg te hebben geparkeerd en zo ook op de zogenaamde uitwijkplaatsen. Maar met geduld en goed kijkwerk komen we weer boven aan. Hier is het zo druk, dat wij doorrijden naar de parkeerplaats die we op de heenweg gezien hebben.

Het is er nog steeds behoorlijk stil. Er staan 3 auto’s of zo. Wij pakken een deken uit de camper, maken knakworstjes warm, ik heb nog thee in mijn thermosfles en gaan lekker picknicken op toch wel een van mooiste plekjes waar ik ooit gepicknickt heb. Wat een uitzicht, een mooie waterval, een prachtig blauw meer, mooie bloemen her en der. Echt een prachtplek om te stoppen. Daarom zo bijzonder dat eigenlijk iedereen deze stopplek voorbij rijdt. We hebben zelfs nog even de drone gepakt, omdat er toch niemand was.

Hierna rijden we op ons gemak weer naar beneden. Dit gaat duidelijk beter dan naar boven. Ja weer niet hard, maar nu hebben we gewoon twee keer het verkeer achter ons voorbij laten gaan. Wij hoeven amper te wachten en zij kunnen daarna doorrijden. Bij de mooie waterval die we op de heenweg zagen, nog even gestopt om een foto te maken.

Daarna terug naar de camping. ’s Middags nog even lekker rustig aan gedaan (nadat we alles weer uitgestald hadden.) ’s avonds hebben we 3 pizza’s besteld en gehaald. Ze waren goed te doen. Maar we zaten zo vol, dat we ’s avonds alleen nog maar even hebben lopen chillen.

Ook deze dag is weer omgevlogen, Bis Morgen