Stift Melk

We blijven vandaag hier op deze camping staan. We slapen een soort van uit. Pakken de fietsen. We zijn Rudy en Ingrid echt super dankbaar dat we van hen altijd de elektrische fiets van hun mogen lenen. Het geeft toch een stuk extra vrijheid tijdens de vakantie.

We rijden naar Stift Melk. Het is een kleine 20 minuten rijden. We komen op een gegeven ogenblik op de parkeerplaats voor het Stift aan (ja ja, dat krijg je als je eigenwijs bordjes gaat volgen en niet meer naar mappie luistert. We reden naar beneden tot we bordjes tegen kwamen met pijlen naar een fietsenstalling. Daar moesten we wel een paar trappen voor af. Gelukkig liep er wel een fietsengoot langs.

Het Stift van Melk is boven net zo indrukwekkend als wanneer je het ziet van grote afstand. Prachtig. Het was ook behoorlijk druk. We kopen kaartje en lopen naar binnen. Je kunt best wel ver de binnenplaats oplopen, zonder te worden gecontroleerd. We waren het plein over gelopen, zelfs een zij ingang van de kerk ingelopen, langs galerijen enz, zonder dat er ook maar iemand vroeg of wij wel kaartjes hadden. Pas op het moment dat wij de trap op liepen, stond er boven iemand die onze kaartjes wilde zien. Echt bijzonder.

Er mocht niet gefilmd of gefotografeerd worden binnen in het stift, dus ons daar ook netjes aangehouden. Er waren verschillende tentoonstellingen, sommige heel erg modern, soms met oude spullen uit het stift enz. Het bijzonderste vond ik het verhaal van de herbruikbare grafkist. Er zitten daar meerdere scharnieren in, ze doen de dode in de kist, laten hem tot halverwege zakken, de bovenkant is gesloten. Op het moment dat de kist halverwege hangt, halen ze een hendel over, waardoor de bodem wordt geopend, de overledene valt verder naar beneden en wordt terug gegeven aan de aarde. Hierop halen ze als iedereen weg is de kist weer omhoog, delven het graf en de kist kan weer herbruikt worden. Ik vond het een heel bijzonder verhaal en eigenlijk ook wel mooi. Het lichaam dat teruggegeven werd aan de aarde.

De kerk in het stift was erg veel dingen met bladgoud bedekt, zoveel dat ik het zelf kitschig vindt, maar je kunt alleen maar respect hebben voor dit soort bouwwerken en hun inhoud. Oh ja ze hadden ook nog een prachtige bibliotheek met een hoop weggestopte deuren en ruimtes.

Dus genoten van het stift. Hierna nog even de tuin in gelopen en het tuinpaviljoen. Het grootste gedeelte van de tuin laten we ons voorbij gaan en we vertrekken richting het centrum van Melk. We parkeren onze fietsen en lopen even door de stad. Heerlijk.

We zoeken een tentje waar we zouden kunnen lunchen. We waren enkel vergeten dat ze in Oostenrijk eigenlijk altijd twee keer warm eten. Dus er was eigenlijk niets te vinden waar we een lichte lunch konden krijgen. Dus toen maar 2 pizza’s en ik vroeg kebab en kreeg daar friet bij. Oké. Ik denk dat ik een gat in de markt heb gevonden hier. Want ik denk dat als je hier een soort paninizaakje begint met ook wraps voor de lunch e.d., dat het best goed zou kunnen lopen. Ik kan me tenminste niet voorstellen dat er niet meer mensen gewoon iets lichts willen eten. Het smaakte echter prima. Hierna een andere route genomen om terug te fietsen naar de camping.

Het was een leuke route, waarbij we een fietser tegenkwamen met een groot zeil boven zich gespannen. Echt bijzonder. Ik hoopte dat die ons in ging halen, want hij fietste achter ons, maar op een gegeven ogenblik stopte die bij bosjes langs de Donau en begon daar zijn tentje op te zetten. Ja zo heb je overal pareltjes denk ik dan maar.

We steken de Donau over bij de sluizen. Met bewondering blijven we hier even staan kijken. Dan nog de meerdere vlinders bewonderd. Ik heb hier, op 1 dag al meer vlinders gezien dan in Nederland in het totaal dit jaar (nee ik reken de nachtvlinders niet mee.).

Als we weer aan de goede kant van het water zitten, zien we een gezellig tentje. Ik stel voor om even een ijsje te eten. Zo gezegd, zo gedaan. Heerlijk. In Oostenrijk heb je ook altijd andere ijsjes dan in Nederland. Ik neem een Mangomagnum, Timo een aardbeimagnum en Nigila een caramelmagnum. Ze smaakten bij allemaal erg goed, dus… wie weet, hahahaha.

We fietsen via Emmersdorf naar de camping. We zien dat we eigenlijk nog de enige overgebleven zijn van ons rijtje. We chillen nog even onder de luifel en rond een uur of 6 bakken we wat pistoletjes om er “stokbroodjes” van te snijden en we zetten de tafelbbq aan om wat vleesjes te bakken.

Ook zien we de lucht echt heel donker worden. En ja hoor. Met dat de eerste vleesjes klaar zijn, komt het echt hard uit de lucht vallen. We vluchten dus naar binnen. Even alles snel op tafel zetten en terwijl onder de luifel de vleesjes verder bakken, eten we ze binnen op. Maar het smaakte prima hoor. (Gelukkig hadden we de fietsen al op de drager en in de garage staan en stonden die lekker droog.)

’s avonds de muntdouche geprobeerd. De automaat hing aan de buitenkant en ja, met die muntendouches, is het eigenlijk altijd afwachten hoe lang je nu water krijgt en stopt het warme water dan en krijg je dan nog koud water, of stopt het helemaal? Nou deze stopte helemaal.

Gelukkig was ik wel klaar.

Het enige nadeel was dat ik alles bij had, behalve mijn douche klompen. Ik heb voor de vakantie altijd speciale klompen om mee te douchen, omdat ik niet graag met blote voeten in een vreemde douche ga staan. Dit komt vooral omdat ik vroeger heel veel zwemmerseczeem heb gehad in mijn waterpolo tijd. En een handdoek, kwam ik achter na het douchen… pffff, waarom?