1ste campingdag Texel

Donderdag 19 augustus 2021

Het begint te regenen ’s nachts, maar als ik er wakker van werd, dan draaide ik me om en viel ik weer in slaap, dus niet overdreven last van gehad. Wel met onderbrekingen geslapen dus, maar eigenlijk toch lekker geslapen.

Om kwart voor 9 zijn we er uit gestapt. Zelfs Timo lag nog in bed, dat is eigenlijk wel heel bijzonder te noemen, want de ervaring is dat hij er tussen 5 en 6 er uitspringt en met zijn camera op stap gaat. Maar het regende, dus was hij blijven liggen. (Ik vermoed dat we het stiekem allemaal wel konden gebruiken, een keertje lekker uitslapen.)

Vandaag is weer een campingdag.. Dus op ons gemak op staan en doen waar we zelf zin in hebben. Nou eerst maar eens de fietssleutel van Nigila zoeken. Niemand weet waar die gebleven is en dat is de enige fiets waar we geen reservesleutel van hebben.

Helaas, nergens te vinden. Dat wordt weinig fietsen zo.
Dan maar even een klein stukje wandelen. We besluiten om de duinen aan de overkant van de camping in te wandelen. Oké, soms moet je over rekenen, want na twee kilometer of zo begon het behoorlijk te miezeren en hadden we geen regenjassen noch plu bij ons. Dus rechts omkeer en terug richting camping.

Bijna 3 kilometer gewandeld. Wie weet maken we dat van de week nog wel goed. Dan maar op ons gemakkie lunchen.

Na het lunchen wilde Timo toch even een stukkie fietsen. Daar wij nog steeds de fietssleutel van Nigila niet gevonden hadden, zijn de ladys bij de tent gebleven. Ik op zoek naar de sleutel en Nigila achter de comp voor minecraft.

Timo vertrekt naar “de boulevard”. Toen we gisteren terug reden van het restaurant, nog even langs de kust gereden. De lepelaars, pleviertjes, meeuwen, wulpen, liepen vlak bij ons langs de kustlijn. Timo wil dit ook nog even meemaken en hier van genieten. Op zoek naar een mooi plekkie om van de week even te gaan fotograferen.

Jahoe, joepiejahee…. De fietssleutel van Nigila is terecht. In het dashboardkastje van de auto….
Joepie, kunnen we toch nog fietsen (ik fiets nl liever dan ik loop, al lopen we vaker dan we fietsen…. Begrijp je het nog?).

Dus mijn laptoptas gepakt en maar gelijk met het dagboek begonnen, zodat ik een beetje bij blijf met de verhalen en op het moment dat ik ooit begin aan het vakantiefotoboek, ik na kan lezen wat we gedaan hebben.

Timo komt na 2 uur fietsen terug, heeft een paar mooie plekjes gevonden wat hij nog wel een keertje op de gevoelige plaat wil vast leggen.

Timo is de kok vanavond (en de meeste avonden