Een rustige dag ivm het voorspelde slechte weer.

Er werd 94% kans op regen voorspelt. En daar we al een paar dagen regen hebben gehad (vooral in de middag) en gisteren toch behoorlijk nat waren geworden, een soort van ruhetag ingelast en alles mag en niets moet dag gepland. Nu kan ik zelf slecht tegen een hele dag niets doen op de camping, dus ik had besloten dan even mijn drone weer eens te proberen. Dat is alweer een jaar geleden zowat.

Eerst maar eens op het gemak wakker worden. Daarna samen met Timo broodjes gehaald en iets lekkers voor vanmiddag. De broodjes zijn eigenlijk best wel groot uit het winkeltje, dus hoef er echt geen 2 meer voor de ochtend. Hierna besloten om toch een klein stukje te fietsen. Vervolgens zijn Timo en ik een stukje gaan fietsen. Timo had gelezen dat er op 8 km een waterval zou zijn die er best mooi uitzag, dus daar wilden wij wel even naar toe rijden. Eerst via Bohinj geprobeerd, doch dit liep dood bij het station. Daar was wel een camperplaats voor 30 campers (met mogelijkheid tot stroom). Er stond oa een Belg, die vertelde vannacht ook op Camp Damica gestaan te hebben, maar 60,00 € voor 1 nacht wat veel te vinden, dus is vervolgens nu verplaatst naar de camperplaats (nee geen idee hoeveel die kostte).

Dan even de kerk van Bohinj bezocht: St. Nicolas kerk van Bohinjska Bistrica. Het was van origine een kerk in Barokstijl, waarna deze werd vervangen door een kerk in Neo Romantische stijl en vervolgens is Neo Renaissance stijl. De kerk is vernoemd bij Janez Vajkard Valvastor aan het eind van de 17^de eeuw. De twee altaren aan de zijkanten vertegenwoordigen St. Joseph en St. Mary en zijn in perfecte staat.

Hierna zijn we langs de drukke weg gaan fietsen op weg naar de waterval Perasiski slap. We hebben hem wel van uit de verte gezien, maar volgens ons liep er slechts 1 weg die richting op en daar stond verboden in te rijden privat. Dus wij hebben dit maar niet gedaan. De waterval blijkt 102 m in lengte, maar vooral in de herfst en lente in zijn volle kracht zichtbaar te zijn. Foto’s gemaakt van op afstand en langs de weg terug gefietst.

Bij Bitnje was ook een kerkje, zo midden in het land. Dit Kerkje had Timo de eerste ochtend al gefotografeerd. Nu had ik mijn drone meegenomen, dus een leuk plekje om even dronefoto’s te maken en even te oefenen. Het is de kerk van de maagd Maria. In 1185 kwam Bitnje al voor in geschriften. Het is een Gotische kerk en zou een mooie Renaissance portiek hebben, maar dat was gesloten. Tijdens het spelen met de drone was er een torenvalk die het maar niets vond en kwam een paar keer bij de drone kijken wat voor vreemde vogel het was. Het was een verboden in te rijden weg, maar op een gegeven ogenblik ook Fransen die even kwamen kijken voor een foto momentje. Na een half uurtje spelen zijn we terug naar de camper gegaan, waar we samen met Nigila gelunched hebben.

Na het eten zag je het wel steeds donkerder worden maar wilde ik toch nog even oefenen met de drone. Dus de fiets gepakt en naar het stukje land een stukje verderop gereden. Hier even zitten oefenen. Omstebeurt, want Timo vindt het volgens mij ook stiekem wel leuk. Op het moment dat je voelde dat er wat meer wind kwam zijn we terug gereden naar de camper. Daar vielen de eerste spetters, dus stoelen naar binnen, fietsen onder de regenhoes en naar binnen. Nu zonde van de tijd, want voordat ik klaar was met thee zetten en alles aan de opladers leggen, was het al gestopt met regenen.

Stiekem had het best een mooie dag geweest voor de Vintgarkloof, niet te warm en geen regen, maar ja, als je alles van te voren weet. Deze staat nu gepland voor maandagochtend en misschien morgen De Vogel. Dit zou een kwartiertje zijn met de auto, dus misschien gaan we daar ook met de fiets naar toe en naar de Vintgarkloof waarschijnlijk met de trein, dat was de beste optie volgens de campingmevrouw die na het eten kwam vertellen dat wij volgens haar verkeerd stonden. Uitgelegd dat wij deze plek hadden toegewezen gekregen voor een week, nadat de andere plek feitelijk niet te doen was met onze camper. Dat we plek 49 hadden gekregen omdat die een week vrij zou zijn. Ze heeft het netjes allemaal in haar administratie aangepast en het was verder goed. Daarna vroeg ze of het ons allemaal beviel en wat we nog wilden gaan bezichtigen. Vervolgens kwam ze dus met de tip van de trein en dat bij haar de timetable te halen was. Dit gaan we vandaag of morgen dus nog doen.

’s Middags ieder nog even in zijn eigen digitale wereld en voor het diner de wraps klaar gemaakt op de scottelbrai.

Lekker buiten gegeten tot de eerste regendruppels begonnen te vallen en we digitale oplaadstations snel naar binnen moesten brengen. Binnen even de boel aan kant gemaakt en een beetje opgeruimd (was weer hard nodig) en dan maar binnen verder met ons dagboek.

Kreeg ik net het leuke nieuws dat Sanne en Anne de trotse ouders zijn geworden van dochter Cato. Ik heb foto’s gezien en ze zijn terecht trotse ouders, prachtige dochter. Wat een mooie toekomst hebben die met z’n drietjes. Heerlijk zo een kleine pruts. Gefeliciteerd dames en geniet van deze mooie tijd, want je zult zien, de tijd vliegt, voor je het weet is ze 17 en verhuist ze naar Leeuwarden [e-1f60a].